Waarom het VK de euro niet gebruikt

Engeland, als onderdeel van het Verenigd Koninkrijk, is het meest opvallende lid van de Europese Unie – althans tot 2019 – dat ervoor heeft gekozen de euro niet te gebruiken.1  Het Verenigd Koninkrijk gebruikt eerder het pond sterling van de Bank of England als zijn nationale munteenheid.

Toen de euro voor het eerst werd voorgesteld als een eenheidsmuntsysteem voor de Europese Unie in 1997, verklaarde de toenmalige minister van Financiën, Gordon Brown, dat er “vijf economische tests” waren waaraan zijn land moet voldoen om de euro te accepteren, die het uiteindelijk niet ontmoette.4

Vijf economische tests

De minister van Financiën van Blair, Gordon Brown, wordt gecrediteerd voor het creëren van het “vijf-toetsen” -beleid met betrekking tot hetVerenigd Koninkrijk en de euro. De tests zijn als volgt:

1. De conjunctuurcycli en economische structuren moeten voldoende verenigbaar zijn om het Verenigd Koninkrijk te laten leven met de rentetarieven in de eurozone.
2. Het systeem moet voldoende flexibiliteit hebben om zowel lokale als algemene economische problemen het hoofd te bieden.
3. De invoering van de euro moet voorwaarden scheppen die gunstig zijn voor bedrijven en particulieren die in het Verenigd Koninkrijk investeren.
4. De euro zou de financiële dienstensector van het land in staat stellen internationaal concurrerend te blijven.
5. De invoering van de euro moet leiden tot meer groei, stabiliteit en een toename van banen op de lange termijn.

Velen zijn van mening dat de vijf economische tests, zoals ze zijn geconstrueerd, benchmarks bepalen die zo moeilijk zijn om te voldoen dat een beweging naar de euro vanaf het pond sterling nooit kan worden gerechtvaardigd.

Andere redenen om de euro niet aan te nemen

De Britse regering heeft de controle over haar eigen rentebeleid, die onder het eurosysteem zou plaatsvinden,niet willen opgeven.  Het systeem zou ook het huidige niveau van comfort met de wisselkoers van het Britse pond wegnemen. Een Brits bedrijf of investeerder die gewend is om ponden in dollars om te wisselen of vice versa, zou bijvoorbeeld gedwongen worden zich aan te passen aan de wisselkoers van de euro.

Bovendien zou het Verenigd Koninkrijk worden gedwongen om aan de “convergentiecriteria voor de euro” te voldoen alvorens de munteenheid aan te nemen, waaronder het handhaven van een schuldquote die het Britse begrotingsbeleid beperkt.8

Wat zijn euro’s?

De euro is de officiële munteenheid voor de meeste lidstaten van de Europese Unie. De geografische en economische regio die de euro gebruikt, staat bekend als de “eurozone”. Voorstanders van de euro zijn van mening dat de invoering van één munt boven het Europese economische systeem het wisselkoersrisico voor bedrijven, investeerders en financiële instellingen verkleint.

Er wordt ook beweerd dat een munt die wordt gesteund door de economie van de eurozone, beter kan concurreren met de Amerikaanse dollar en andere belangrijke wereldvaluta’s. Critici van het eurosysteem zeggen dat er te veel macht is geconcentreerd bij de Europese Centrale Bank, die het monetaire beleid voor de euro bepaalt. Dit vermindert het vermogen van individuele landen om te reageren op lokale economische omstandigheden.

Wat is een brexit?

Brexit is een afkorting voor “British exit”, verwijzend naar de beslissing van het VK in een referendum van 23 juni 2016 om de Europese Unie  (EU)te verlaten .  Het resultaat van de stemming trotseerde de verwachtingen en deed de wereldmarkten roeren, waardoor het  Britse pond  naar het laagste niveau ten opzichte van de dollar in 30 jaar daalde.

Voormalig premier David Cameron, die het referendum uitriep en campagne voerde om Groot-Brittannië in de EU te houden, kondigde de volgende dag zijn ontslag aan.  Hoewel het VK de euro niet als zijn gemeenschappelijke munt heeft aangenomen, integreerde het zich wel in het economische systeem van de eurozone van open grenzen voor vrije handel en handel en het verkeer van werknemers.

Dit alles stopt zonder individuele afspraken zodra de Brexit plaatsvindt. Dit kan grote gevolgen hebben voor zowel de economie van het VK als de EU, de werkgelegenheid en de financiële stromen.

Theresa May, die Cameron verving als leider van de conservatieve partij en premier, trad op 7 juni 2019 vrijwillig af als partijleider, nadat ze onder zware druk stond om af te treden.  Boris Johnson nam het roer over in juli 2019.  Groot-Brittannië moest een terugtrekkingsovereenkomst met de EU ratificeren alvorens te vertrekken om een ​​chaotische “no-deal” exit te voorkomen. In oktober 2019 iseen terugtrekkingsakkoord bereikt. Het land bevindt zich momenteel in een overgangsperiode. Nieuwe regels treden in werking op 1 januari 2021.