Waarom wordt de beginwaarde van een termijncontract op nul gesteld?
Termijncontracten zijn koop- of verkoopovereenkomsten die de ruil van een specifiek actief specificeren en op een specifieke datum in de toekomst, maar tegen een prijs die vandaag is overeengekomen. Ze vereisen geen vervroegde betaling of aanbetaling, in tegenstelling tot sommige andere termijnprijs is gelijk aan de leveringsprijs.
Belangrijkste leerpunten
- Termijncontracten hebben een initiële waarde van $ 0 omdat er geen geld van eigenaar verandert met de initiële overeenkomst, wat betekent dat er geen waarde aan het contract kan worden toegekend.
- Voor termijncontracten is geen vervroegde betaling of aanbetaling vereist, in tegenstelling tot sommige andere afgeleide instrumenten voor toekomstige verplichtingen.
- De meeste termijncontracten hebben geen aanbetaling en als beide partijen bereid zijn hun contractuele verplichting in te ruilen voor $ 0, dan volgt daaruit dat de initiële waarde van het contract nul is.
De wiskunde van de waarden van een termijncontract
Afgeleide waardering is geen exacte wetenschap, en het is een onderwerp van ernstige filosofische en methodologische verschillen tussen financiële economen, beveiligingsingenieurs en marktwiskundigen.
De meest gebruikelijke behandeling van termijncontracten begint met de veronderstelde waarneming dat termijncontracten kosteloos kunnen worden opgeslagen. Als een effect kosteloos kan worden opgeslagen, dan is de termijnprijs voor levering van het effect gelijk aan de spotprijs gedeeld door de kortingsfactor.
Mogelijk ziet u dit uitgedrukt als: F = S / d (0, T), waarbij (F) gelijk is aan de termijnkoers, (S) de huidige spotprijs van de onderliggende waarde is en d (0, T) is de kortingsfactor voor de tijdsvariabele tussen de begindatum en de leverdatum.
De kortingsfactor is afhankelijk van de duur van het termijncontract. Wiskundig wordt dit aangetoond als een evenwichtsprijs omdat elke termijnprijs boven of onder deze waarde een arbitragemogelijkheid vertegenwoordigt.
Termijnprijs en termijnwaarde
Op een datum waarop (T) gelijk is aan nul, is de waarde van het termijncontract ook nul. Dit creëert twee verschillende maar belangrijke waarden voor het termijncontract: termijnprijs en termijnwaarde. Termijnprijs verwijst altijd naar de dollarprijs van activa zoals gespecificeerd in het contract. Dit cijfer staat vast voor elke periode tussen de eerste ondertekening en de opleverdatum. De termijnwaarde begint bij opslagkosten en neigt naar de termijnprijs naarmate het contract de vervaldatum nadert.
Exchange-logica en beginwaarde
Wat is de initiële waarde van een hypotheek van $ 300.000 waarvoor een aanbetaling van 15% vereist is? Eenvoudige economische logica suggereert dat de initiële contractwaarde $ 45.000 is, of 0,15 x $ 300.000. Dat is hoeveel geld de geldschieter nodig heeft om het contract tot stand te brengen. De lener stemt er ook mee in afstand te doen van $ 45.000 om het oorspronkelijke contract te ontvangen.
Draag deze logica om contracten door te sturen. De overgrote meerderheid van termijncontracten kent geen aanbetaling. Als beide partijen bereid zijn hun toezegging aan het contract in te ruilen voor $ 0, dan volgt daaruit dat de initiële waarde van het contract nul is.
Deze verklaringen zijn onvolledig, omdat ze veel van de factoren die verband houden met hypotheek en termijncontracten, namelijk de onderliggende activa, negeren. In strikt economische zin zijn deze argumenten echter geldig.