Opbrengst basis

Wat is opbrengstbasis?

De rendementsbasis is een methode om de prijs van een vastrentend effect als rendementspercentage te vermelden, in plaats van als een dollarwaarde. Hierdoor kunnen obligaties met verschillende kenmerken gemakkelijk worden vergeleken. De rendementsbasis wordt berekend door het jaarlijks betaalde couponbedrag te delen door de aankoopprijs van de obligatie.

Inzicht in opbrengstbasis

In tegenstelling tot aandelen, die in dollars worden genoteerd, worden de meeste obligaties genoteerd op basis van rendement. Stel dat een bedrijf is genoteerd met een couponrente van 6,75% en een vervaldatum heeft van 10 jaar vanaf de uitgiftedatum. De obligatie van $ 1.000 wordt verhandeld tegen een dollarwaarde van 940.

De opbrengstbasis kan worden berekend met behulp van de huidige opbrengstformule die wordt weergegeven als:

Coupon / aankoopprijs

Volgens ons voorbeeld hierboven is de coupon die jaarlijks moet worden betaald 6,75% x $ 1.000 = $ 67,50. Daarom is de opbrengstbasis $ 67,50 / $ 940 = 0,0718 of 7,18%. De obligatie zal aan beleggers worden genoteerd met een rendementsbasis van 7,18%.

Het rendementscitaat vertelt een obligatiehandelaar dat de obligatie momenteel met korting wordt verhandeld omdat de rendementsbasis hoger is dan de couponrente (6,75%). Als de rentebasis lager is dan de couponrente, zou dit erop wijzen dat de obligatie tegen een premie wordt verhandeld, aangezien een hogere couponrente de waarde van de obligatie op de markten verhoogt. Een obligatiehandelaar zou dan de obligatie kunnen vergelijken met anderen binnen een bepaalde branche.

Kortingsrendement van de bank

De opbrengstbasis van een puur kortingsinstrument kan worden berekend met behulp van de opbrengstformule voor bankkorting, die is:

r = (korting / nominale waarde) x (360 / t) waarbij
r = rendement op jaarbasis
Korting = nominale waarde min aankoopprijs
t = resterende looptijd
360 = bankconventie voor het aantal dagen in een jaar

In tegenstelling tot het huidige rendement, neemt het discontopercentage van de bank de disconteringswaarde van pari en drukt deze uit als een fractie van de nominale waarde, niet de huidige prijs, van de obligatie. Bij deze methode voor het berekenen van de opbrengstbasis wordt uitgegaan van enkelvoudige rente; dat wil zeggen, er wordt geen rekening gehouden met het samengestelde effect. Schatkistpapier wordt alleen op basis van bankkorting genoteerd.

Stel dat een schatkistpapier met een nominale waarde van $ 1.000 wordt verkocht voor $ 970. Als de looptijd 180 dagen is, is de opbrengstbasis:

r = [($ 1.000 – $ 970) / $ 1.000] x (360/180)
r = ($ 30 / $ 1.000) x 2
r = 0,06 of 6%

Aangezien schatkistpapier geen coupon uitbetaalt, verdient de obligatiehouder een dollarrendement dat gelijk is aan de korting als de obligatie wordt aangehouden totdat deze vervalt.

Speciale overwegingen

Bij het kopen van obligaties is het belangrijk dat de belegger het verschil begrijpt tussen de opbrengstbasis en de netto opbrengstbasis. Op de secundaire markt kunt u obligaties kopen via een makelaar / handelaar, die u voor deze dienst een vaste commissie kan aanrekenen. In plaats van een commissie kan uw makelaar er echter voor kiezen om obligaties te verkopen op basis van nettorendement.

Nettorendement betekent dat het rendement ook de winst van de makelaar voor de transactie omvat. Dit is de markup van de makelaar, wat het verschil is tussen wat de makelaar voor de obligaties heeft betaald en waarvoor de makelaar ze verkoopt. Als een makelaar obligaties aanbiedt op basis van nettorendement, hebben ze hun markup al opgenomen. Als een online broker u bijvoorbeeld een obligatie verkoopt met een opbrengst van 3,75% tot de vervaldag (YTM), is hun winst direct verankerd in de prijs die u betaalt en is er geen aparte commissie.

Bij het vergelijken van verschillende obligaties voor een mogelijke aankoop, moeten obligatiekopers hun makelaar vragen of de obligaties op nettorendementbasis zijn of dat ze een afzonderlijke commissie in rekening brengen om de transactie uit te voeren. Makelaars kunnen andere kosten in rekening brengen, zoals een door de makelaar ondersteunde vergoeding voor transacties die niet online worden uitgevoerd. Uw totale kosten voor de transactie kunnen ook opgebouwde rente omvatten, dit is de rente die op de obligatie is opgebouwd tussen de laatste betaling en de afwikkelingsdatum.