Zero Basis Risk Swap (ZEBRA)
Wat is een Zero Basis Risk Swap (ZEBRA)?
Een zero basis risk swap (ZEBRA) is een renteswapovereenkomst tussen een gemeente en een financiële tussenpersoon. Een swap is een overeenkomst met twee tegenpartijen, waarbij de ene partij de andere partij een vaste rente betaalt en een variabele rente ontvangt.
Deze specifieke swap wordt als nulrisico beschouwd omdat de gemeente een variabele rente ontvangt die gelijk is aan de variabele rente op haar schuldverplichtingen, wat betekent dat er geen basisrisico is bij de transactie. De ZEBRA wordt ook wel een “perfecte swap” of “feitelijke renteswap” genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een zero basis risk swap (ZEBRA) is een renteswap die wordt aangegaan tussen een gemeente en een financiële tussenpersoon.
- Een swap is een over-the-counter (OTC) -derivaat waarbij de ene partij de andere partij een vaste rente betaalt en een variabele rente ontvangt.
- Een ZEBRA houdt in dat de gemeente een vaste rente betaalt over een bepaalde hoofdsom aan de financiële tussenpersoon.
Inzicht in een Zero Basis Risk Swap (ZEBRA)
ZEBRA’s houden in dat de gemeente een vaste rente betaalt over een bepaalde hoofdsom aan de financiële tussenpersoon. In ruil daarvoor ontvangen ze een variabele rente van de financiële tussenpersoon. De ontvangen variabele rente is gelijk aan de variabele rente op de uitstaande schuld die oorspronkelijk door de gemeente aan het publiek werd uitgegeven.
Basisrisico is het financiële risico dat het compenseren van beleggingen in een afdekkingsstrategie geen prijsveranderingen zal ondergaan in volledig tegenovergestelde richtingen van elkaar. Deze onvolmaakte correlatie tussen de twee beleggingen creëert het potentieel voor extra winsten of verliezen in een afdekkingsstrategie, waardoor het risico aan de positie toeneemt. Een ZEBRA is vrij van een dergelijk risico.
Gemeenten gebruiken dit soort swaps om risico’s te beheersen, omdat de swap voor stabielere kasstromen zorgt. Als de variabele rente op hun schuld stijgt, stijgt ook de variabele rente die ze van de ZEBRA-swap ontvangen. Dit helpt voorkomen dat de rente op schulden stijgt, maar die hogere rentelasten worden niet gecompenseerd door hogere rentebetalingen.
Bij een ZEBRA swap betaalt de gemeente altijd de vaste rente. Dit is wat hen in staat stelt hun kasstromen stabiel te houden; ze weten wat ze zullen uitbetalen en weten ook dat de variabele rente die ze betalen evenredig zal worden gecompenseerd door de variabele rente die ze ontvangen.
ZEBRA-swaps worden over-the-counter (OTC) verhandeld en kunnen voor elk bedrag worden overeengekomen tussen de gemeente en de tegenpartij van de financiële instelling.
Voorbeeld van een Zero Basis Risk Swap (ZEBRA)
Stel dat een gemeente $ 10 miljoen aan schuld met variabele rente heeft uitgegeven tegen de prime rate plus 1%, met de prime rate op 2%. De gemeente stemt ermee in om een vast tarief van 3,1% te betalen aan een financiële tussenpersoon voor een door de partijen overeengekomen termijn. In ruil daarvoor ontvangt de gemeente variabele rentebetalingen van de hoofdrente plus 1% van de financiële instelling.
Wat er ook gebeurt met de tarieven in de toekomst, de ontvangen variabele rente zal gelijk zijn aan de variabele rente die de gemeente moet betalen over hun schuld. Dit is de reden waarom het een nulrisicoswap wordt genoemd.
De ene partij zou echter nog steeds beter af kunnen komen. Als de rente stijgt, is dat in het voordeel van de gemeente omdat ze een vast tarief betalen. Of als de rente daalt, is de gemeente slechter af. Dit komt omdat ze een hogere vaste rente zullen betalen, terwijl ze in plaats daarvan gewoon de lagere rente op hun schuld rechtstreeks hadden kunnen betalen.
Hoewel de kans bestaat dat ze slechter af komen, gaan gemeenten nog steeds dergelijke overeenkomsten aan, aangezien het hun belangrijkste doel is om de schuldkosten te stabiliseren en niet om te wedden op renteschommelingen.