Waarom gebruiken accountants debet (DR) en credit (CR)?

Wat is de betekenis van debet (DR) en credit (CR)?

Er zijn een paar theorieën over de oorsprong van de afkortingen die worden gebruikt voor debet (DR) en credit (CR) in de boekhouding. Om deze theorieën uit te leggen, volgt hier een korte inleiding tot het gebruik van afschrijvingen en tegoeden en hoe de techniek van dubbele boekhouding tot stand is gekomen.

Een Franciscaner monnik met de naam Luca Pacioli ontwikkelde de techniek van dubbele boekhouding. Pacioli staat nu bekend als de “vader van de boekhouding” omdat de aanpak die hij bedacht de basis werd voor de moderne boekhouding. Pacioli waarschuwde dat u een werkdag niet moet beëindigen voordat uw afschrijvingen gelijk zijn aan uw tegoeden. (Dit verkleint de kans op principiële fouten.)

Inzicht in debet (DR) en credit (CR)

Laten we eens kijken naar de basisprincipes van Pacioli’s methode van boekhouding of dubbele boekhouding. Op een balans of in een grootboek zijn activa gelijk aan passiva plus eigen vermogen. Een stijging van de waarde van activa is een debet van de rekening en een daling is een creditering. Aan de andere kant is een toename van de verplichtingen of het eigen vermogen een creditering van de rekening, genoteerd als “CR”, en een afname is een debet, genoteerd als “DR”. Met behulp van de dubbele boekhoudmethode voeren boekhouders elke afschrijving en elke bijschrijving op twee plaatsen in op de balans van een bedrijf.

Bedrijf XYZ geeft bijvoorbeeld een factuur aan Klant A. De accountant van het bedrijf registreert het factuurbedrag als een debet in het debiteurengedeelte van de balans en registreert datzelfde bedrag opnieuw als een creditering in het inkomstengedeelte. Wanneer Klant A de factuur aan Bedrijf XYZ betaalt, registreert de accountant het bedrag als credit in het debiteurengedeelte en als debet in het cashgedeelte. Deze methode staat ook bekend als ‘de boeken in evenwicht brengen’.

Debet (DR) versus krediet (CR)

Beide termen debet en credit hebben Latijnse wortels. De term debet komt van het woorddebitum, wat ‘verschuldigd’ betekent, en krediet komt vancreditum, gedefinieerd als ‘iets dat aan een ander is toevertrouwd of een lening’.2

Wanneer u activa verhoogt, is de wijziging van de rekening een debet, omdat er iets verschuldigd moet zijn voor die verhoging (de prijs van het activum). Omgekeerd is een toename van de passiva een krediet, omdat het een bedrag aangeeft dat iemand anders aan u heeft geleend en dat u hebt gebruikt om iets te kopen (de oorzaak van de overeenkomstige afschrijving op de activarekening).

De termen debet en credit duiden feitelijke boekhoudfuncties aan, die beide leiden tot stijgingen en dalingen van rekeningen, afhankelijk van het type rekening. Dat is de reden waarom het simpelweg gebruiken van “verhogen” en “verlagen” om wijzigingen in accounts aan te duiden niet zou werken.

Als het gaat om de afkortingen DR en CR voor debet en credit, bestaan ​​er enkele theorieën. Eén theorie stelt dat de DR en CR afkomstig zijn van de Latijnse deelwoorden van debitum en creditum, die respectievelijk debere en credere zijn. Een andere theorie is dat DR staat voor “debet record” en CR staat voor “credit record”. Ten slotte zijn sommigen van mening dat de DR-notatie een afkorting is voor ” debiteur ” en CR is een afkorting voor ” creditor “.