4 oneerlijke makelaarstactieken en hoe ze te vermijden

De Securities and Exchange Commission (SEC) en de Financial Industry Regulatory Authority (FINRA) doen redelijk goed werk bij het reguleren en controleren van makelaars. Toch is de beste manier om oneerlijke makelaars te vermijden, uw huiswerk te maken. Toch voorkomt de meest grondige achtergrondcontrole van het bedrijf, de makelaar  of de planner niet altijd dat investeerders ten prooi vallen aan fraude.

Hier kijken we naar de meest gewetenloze praktijken die makelaars hebben gebruikt om hun commissies te verhogen en investeringen van slechte kwaliteit naar nietsvermoedende investeerders te duwen.

Karnen

Churning is het overmatig verhandelen van de rekening van een klant. Sommige makelaars met discretionaire bevoegdheid over een rekening gebruiken deze onethische praktijk om hun commissies te verhogen. Het karnen wordt gedaan om de makelaar ten goede te komen in plaats van de investeerder, aangezien het enige doel van de transactie is om commissies te verhogen, niet om het vermogen van een klant.

In feite kan zelfs één transactie als karnen worden beschouwd als deze geen legitiem doel heeft. Een waarschuwing voor karnen kan een ongebruikelijke toename van transacties zijn zonder enige winst in de waarde van een portefeuille.

Als u zich echt zorgen maakt dat uw account wordt omgewisseld, overweeg dan een wrap-account. Dit is een rekening waarmee een makelaar een portefeuille beheert in ruil voor een vast bedrag. Het voordeel van een omslagdoek is dat deze je beschermt tegen overbelasting. Omdat de makelaar een vaste jaarlijkse vergoeding krijgt, handelen ze alleen wanneer dit voordelig is voor uw portefeuille.

Zelfs als u uw makelaar heeft toegestaan ​​voor u te handelen, is het altijd verstandig om op de hoogte te blijven van wat er in de portefeuille gebeurt.

Verkoop van dividenden

Wanneer makelaars een klant proberen te overtuigen dat het kopen van een bepaalde investering, zoals aandelen of beleggingsfondsen, winstgevend zal zijn vanwege een aankomend dividend, wordt dit dividendverkoop genoemd. In werkelijkheid probeert de makelaar commissies te genereren door een klant snel en gemakkelijk te verkopen.

Stel dat een bedrijf dat handelt tegen $ 50 per aandeel op het punt staat een jaarlijks dividend van $ 2,50 per aandeel te betalen. Een makelaar zou “dividenden verkopen” als hij een klant zou vertellen om snel de aandelen te kopen om een ​​rendement van 5% te behalen. In werkelijkheid zal de klant deze terugkeer helemaal niet maken.

De aandelenkoers zal in plaats daarvan met $ 2,50 (het dividend) dalen wanneer het ex-dividend wordt verhandeld. In wezen wint de belegger op korte termijn weinig. Bovendien kan de transactie ook leiden tot een belastingverplichting voor de belegger.

Deze praktijk wordt ook gedaan bij onderlinge fondsen: een adviseur zal een klant vertellen om een ​​fonds te kopen omdat dividenden worden uitbetaald door bedrijven in het fonds. Net als de aandelenkoers hierboven, wordt de intrinsieke waarde van het onderlinge fonds verdisconteerd met de waarde van het dividend, wat alleen een winst oplevert voor de makelaar – in de vorm van provisies. In feite kan de belegger beter wachten tot na het dividendaanbod: het aandeel zal tegen een lagere prijs zijn en de belegger kan relatief hogere belastingen op de inkomsten uit het dividend vermijden.

Aanbeveling achterhouden om te investeren bij breekpunt

Veel makelaars en beleggingsfondsen hebben verkoopkosten voor bepaalde investeringen. Het is niet zo dat deze verkoopkosten illegaal zijn, maar soms zorgen de verkoopkosten ervoor dat beleggers meer betalen dan ze zouden moeten.

Laten we bijvoorbeeld zeggen dat een beleggingsfonds 5% rekent voor investeringen van minder dan $ 25.000, maar slechts 4% voor investeringen van $ 25.000 of meer. Er zou een breekpuntverkoop plaatsvinden als u voor $ 25.000 investeert, omdat uw investering bij dit bedrag in een lagere verkoopprijs valt.

Om hun omzet te behouden, kunnen gewetenloze adviseurs u echter aanraden om $ 24.750 in het fonds te investeren, ook al zou u $ 250, of 1%, aan verkoopkosten besparen door $ 25.000 te investeren. Adviseurs kunnen u er ook van weerhouden om de voordelen van breekpunten te plukken door uw geld te verdelen over verschillende investeringsmaatschappijen, ook al biedt elk bedrijf vergelijkbare diensten.

Dit leidt tot meer commissies voor de adviseur en minder kostenbesparingen voor u omdat u niet kunt profiteren van de lagere commissietarieven wanneer u de hogere breekpunten bereikt.

Ongeschikte transacties

Om de aard van al deze praktijken samen te vatten, willen we de betekenis van “ongeschikte transacties” benadrukken, een algemene term voor investeringen die worden gedaan op een manier die niet consistent is met de omstandigheden of de investeringsdoelstellingen van de klant. U moet weten dat uw makelaar de plicht heeft om uw financiële behoeften (en beperkingen) te kennen en dienovereenkomstig beleggingsaanbevelingen te doen.

Een voorbeeld van een ongeschikte transactie zijn beleggingsadviseur zet geld waarvan de winsten al zijn beschermd tegen inkomstenbelasting, zoals geld in een IRA, in belastingvrije obligaties of andere effecten. Dit is meestal ongepast omdat de belegger geen belastingvrije investering nodig heeft en dergelijke investeringen meestal niet zoveel opleveren als andere investeringen. De transactie is ongeschikt omdat deze niet aansluit bij de wensen van de klant.

Andere transacties die als ongeschikt kunnen worden aangemerkt, zijn onder meer:

• Investeringen met een hoog risico als u een lage risicotolerantie heeft.
• Een hoge concentratie van uw geld in één aandeel of effect plaatsen.
• Illiquide investeringen voor degenen die gemakkelijke toegang tot fondsen nodig hebben.