12B-1 plan
Wat is een 12B-1-plan?
Een 12B-1 plan is een plan gestructureerd door onderlinge fondsbedrijven voor de distributie van fondsen via tussenpersonen. 12B-1 plannen bieden het in kaart brengen van de partnerschappen tussen distributeurs en tussenpersonen die helpen om de verkoop van een fonds te verzekeren. Verkoopprovisieschema’s en 12B-1-distributiekosten zijn de belangrijkste componenten van een 12B-1-plan.
Inzicht in het 12B-1-plan
12B-1-plannen vergemakkelijken de partnerschappen tussen distributeurs en tussenpersonen die aandelen in beleggingsfondsen aanbieden. 12B-1-plannen zijn voornamelijk gericht op open-end beleggingsfondsen, die meerdere klassenstructuren hebben voor verkoopkosten en distributiekosten. Beleggingsfondsen houden rekening met twee soorten 12B-1-kosten in hun 12B-1-plannen, verkoopcommissies en 12B-1-kosten.
Verkoop commissies
Verkoopprovisieschema’s zijn gestructureerd om compensatie te bieden aan tussenpersonen voor het afhandelen van onderlinge fondsen. Deze partnerschappen kunnen de vraag naar fondsen helpen vergroten door op de markt te worden gebracht door een full-service broker-dealer die de transactie faciliteert tegen een vergoeding voor verkoopkosten. Deze vergoedingen worden betaald aan de makelaar en zijn niet gekoppeld aan de jaarlijkse exploitatiekosten van het fonds.
Verkoopladingen zijn gestructureerd om te variëren tussen aandelenklassen. Aandelenklassen kunnen front-end, back-end en level-load verkoopkosten bevatten. Deze verkoopkosten zijn gekoppeld aan individuele particuliere aandelenklassen, die doorgaans klasse A, B- en C-aandelenomvatten.
12B-1 Uitgaven
12B-1-uitgaven die uit het onderlinge fonds aan distributeurs en tussenpersonen worden betaald, vormen ook een belangrijk onderdeel van een 12B-1-plan. Om open-end aandelen in beleggingsfondsen op de markt te brengen en te distribueren, werken beleggingsfondsen samen met distributeurs om hun fondsen te laten vermelden bij kortingsmakelaars en financiële adviseursplatforms. Distributeurs helpen financieringsbedrijven om samen te werken met de full-service makelaars die hun geld verhandelen volgens het overeengekomen verkoopschema.
Beleggingsfondsen zullen 12B-1 vergoedingen betalen van een beleggingsfonds om distributeurs te compenseren. In sommige gevallen kan fondsen ook worden gestructureerd met een low-level belasting die jaarlijks wordt besteed aan financieel adviseurs in de loop van een investeerder holding period.
De wetgeving van de financiële sector beperkt de vergoedingen voor 12B-1 doorgaans tot 1% van de huidige waarde van de investering op jaarbasis, maar de vergoedingen vallen over het algemeen ergens tussen 0,25% en 1%. In de meeste gevallen zullen fondsbedrijven hogere 12B-1-vergoedingen hebben voor aandelenklassen die lagere verkoopkosten betalen, en lagere 12B-1-vergoedingen voor aandelenklassen met hogere verkoopkosten. Dit helpt om de compensatie die aan tussenhandelaars wordt betaald in evenwicht te brengen, terwijl het ook zorgt voor betaling aan distributiepartners.
Openbaarmaking
Beleggingsfondsen moeten volledige informatie verstrekken over hun verkoopschema’s en 12B-1 jaarlijkse fondsuitgaven in het prospectus van het fonds. Het prospectus is een aspect van de documentatie die vereist is voor de registratie van het beleggingsfonds en is ook het belangrijkste aanbiedingsdocument dat informatie over het fonds voor beleggers geeft. 12B-1-plannen en alle wijzigingen in hun kostenstructuur moeten worden goedgekeurd door de raad van bestuur van het fonds en moeten worden gewijzigd in het prospectus dat is ingediend bij de Securities and Exchange Commission.