7 dingen die u niet wist over soevereine defaults

De stijging van de schuldenlast van de centrale overheid over de hele wereld heeft ertoe geleid dat investeerders opnieuw geobsedeerd zijn door het risico van soevereine wanbetaling, uit angst voor een herhaling van de financiële crisis van 2007-2008, de schuldencrisis in de eurozone van 2009-2011 en de daaropvolgende terugkeer van een wereldwijde recessie.. Hoewel soevereine wanbetalingen – waarbij een land zijn rekeningen of schuldverplichtingen niet kan betalen, waardoor het technisch bankroet wordt – beangstigend zijn, komen ze eigenlijk vrij vaak voor en leiden ze misschien niet tot het ergste scenario dat velen verwachten. Hier zijn zeven feiten over het in gebreke blijven van soevereine staat die u misschien zullen verbazen.

1. Veel landen zijn nooit in gebreke gebleven

Er zijn een aantal landen die een onberispelijke staat van dienst hebben in het betalen van staatsschuldverplichtingen en in de moderne tijd nooit in gebreke zijn gebleven. Deze landen zijn onder meer Canada, Denemarken, België, Finland, Maleisië, Mauritius, Nieuw-Zeeland, Noorwegen, Singapore en Engeland.  Maar denk niet dat deze landen de afgelopen 200 jaar zonder financiële problemen hebben geschaatst, want endemische bankencrises kwamen veel voor. Engeland heeft sinds 1800 te maken gehad met 12 bankcrises, of gemiddeld ongeveer één per 17 jaar. Het punt is dat soevereine wanbetaling niet de enige financiële onrust is waarmee een land te maken kan krijgen.

2. PIIGS zijn niet eng

De PIIGS landen – of Portugal, Italië, Ierland, Griekenland en Spanje – staan ​​op ieders watchlist omdat ze het grootste risico lopen op soevereine wanbetaling. En ja, sommigen van hen hebben het afgelopen decennium in behoorlijk heet financieel water gezeten.

Maar als u op langere termijn kijkt, zult u zien dat deze vijf landen de afgelopen 200 jaar een gemengd historisch record hebben van soevereine wanbetalingen, waarbij Ierland nooit zijn verplichtingen nakomt en Italië slechts één keer gedurende een periode van zeven jaar in de wereld. Oorlog II. Portugal is vier keer in gebreke gebleven met het nakomen van zijn buitenlandse schuldverplichtingen, waarvan de laatste keer begin jaren 1890. Spanje heeft het twijfelachtige record voor wanbetalingen, aangezien het dit zes keer heeft gedaan, met de laatste keer dat het in de jaren 1870 was.

Wat betreft Griekenland – nou, het is vijf keer in gebreke gebleven sinds het onafhankelijk werd in de jaren 1820, of de helft van zijn moderne geschiedenis. Maar sindsdien niet meer. Toegegeven, het miste zijn geplande betaling van 1,55 miljard euro aan het IMF in 2015, maar beide partijen noemden het een vertraging, geen officieel verzuim.

3. Latijns-Amerika leidt soevereine wanbetalingen

Als u zich zorgen wilt maken over de plaats waar de staatsschuld de volgende keer zou kunnen toeslaan, kijk dan naar Zuid-Amerika en Midden-Amerika. Venezuela en Ecuador deelden de twijfelachtige eer van elk 10 wanbetalingen in de moderne tijd, totdat Venezuela vooruit kwam door in gebreke te blijven met ongeveer $ 65 miljard aan obligatiebetalingen in 2017.  Brazilië, dat vandaag een van de snelst groeiende opkomende economieën is, heeft er negen in gebreke gebleven. terwijl Costa Rica en Uruguay de afgelopen 200 jaar ook negen keer buitenlandse investeerders hebben teleurgesteld.

4. De standaardgeschiedenis van de VS.

Hoewel de conventionele wijsheid is dat de Verenigde Staten nooit in gebreke zijn gebleven bij het nakomen van hun staatsschuldverplichtingen, zijn er enkele gevallen die in aanmerking komen, waarbij een strikte en technische definitie wordt gehanteerd.

In 1790 keurde het jonge Amerikaanse Congres bijvoorbeeld een wet goed die de uitgifte van schulden toestond om de verplichtingen van individuele staten in de unie te dekken.  Aangezien een deel van deze nieuwe schuldpas in 1800 rente begon te betalen, beschouwen sommige puristen dit als een technisch gebrek.

Veel emissies van Amerikaanse staatsobligaties die vóór de jaren dertig waren uitgegeven, bevatten een goudclausule op grond waarvan obligatiehouders betaling in goud konden eisen in plaats van in valuta.  Als ze dat wel hadden gedaan, had de overheid niet kunnen verplichten, wat betekent dat ze technisch in gebreke was (of zou zijn geweest als iedereen ooit had geprobeerd te innen). Toen hij zich dit realiseerde in 1933 – de diepten van de Grote Depressie, toen de gedachte dat burgers papiergeld ruilden voor goud niet zo gek was – besloten president Roosevelt en het Congres dat de belofte in strijd was met ‘openbaar beleid’ en belemmerde ze de ‘macht van de Congress, ‘dus maakten ze er een einde aan. De kwestie werd aangespannen en kwam terecht bij de Hoge Raad, die in het voordeel van de regering oordeelde.

In 1979 kon de regering delen van drie vervallende uitgiften van schatkistpapier niet tijdig betalen vanwege operationele problemen in de backoffice van het ministerie van Financiën. Deze betalingen werden later gedaan aan houders met achterstallige rente.

5. China zal niet barsten

Een andere oase van financiële kracht van vandaag is China, dat triljoenen dollars aan reserves heeft en slechts marginaal leed tijdens de recente recessie. China is slechts twee keer in gebreke gebleven, beide keren in tijden van externe en interne conflicten. Toegegeven, de schuldenlast neemt toe,  en in augustus 2018 miste de zesde divisie van staatsbezit een deadline om een ​​obligatiebetaling van $ 73 miljoen te doen.(Het maakte het twee dagen later weer goed.)  Toch lijkt de Volksrepubliek in goede staat te verkeren.

6. Oorlog over soevereine wanbetaling

De Westerse mogendheden reageerden soms met militair geweld als een land besloot geleend geld niet terug te betalen. In 1902 weigerde Venezuela te betalen aan zijn buitenlandse verplichtingen. Nadat de onderhandelingen het probleem niet hadden opgelost, legden Groot-Brittannië, Duitsland en Italië een blokkade op aan Venezuela. Het conflict escaleerde snel en een aantal Venezolaanse schepen werd tot zinken gebracht of veroverd, havens werden geblokkeerd en kustgebieden werden gebombardeerd door de Europeanen.

De VS kwamen uiteindelijk tussenbeide om te bemiddelen en na een aantal jaren van onderhandelen combineerde Venezuela zijn uitstaande schuld in een nieuwe uitgifte, voegde rente toe en verrichtte betalingen totdat de uitgiftein 1930 afliep.

7. Strategische soevereine wanbetaling

Sommige wanbetalingen van de overheid zijn opzettelijk en niet noodzakelijk het gevolg van een gebrek aan financiële middelen. In februari 1918 verwierp de nieuwe revolutionaire regering in Rusland alle schulden van de vorige tsaristische regering.  Deze staat van wanbetaling duurde officieel tot 1986, toen Rusland zich schikte met Britse houders van het oude keizerlijke papier.  In 1997 werd ook een akkoord bereikt met Franse obligatiehouders.

Het komt neer op

Het in gebreke blijven van staatsschulden is voor veel beleggers een angstaanjagende gedachte, vooral gezien de recente achtbaanrit die de aandelenmarkten eind 2018 en begin 2019 hebben meegemaakt. Maar degenen die de kwestie rationeler onderzoeken, en in de context van de geschiedenis van dergelijke gebeurtenissen, zal beseffen dat het wereldwijde financiële systeem dit eerder heeft meegemaakt en heeft overleefd.