Acceptatietesten
Wat is acceptatietesten?
Acceptatietesten, in de context van de engineering- en software-industrie, is een functionele test die wordt uitgevoerd op een product of prototype voordat het op de markt wordt gebracht of wordt geleverd, om te beslissen of aan de specificaties of het contract is voldaan. Het zorgt er ook voor dat de kwaliteit en het ontwerp van het product voldoen aan zowel contractuele als wettelijke verplichtingen op het gebied van functionaliteit, bruikbaarheid, duurzaamheid en veiligheid.
Als een product in dit stadium onaanvaardbaar wordt bevonden, kan het worden teruggestuurd voor modificatie, foutopsporing, reparatie of herontwerp voordat het een kostbare onderneming voor de producent kan worden, zoals het geval zou zijn bij het terugroepen van een product.
Belangrijkste leerpunten
- Acceptatietests evalueren een product, prototype of softwareapplicatie om er zeker van te zijn dat het voldoet aan de specificaties en kwaliteit voordat het in productie wordt genomen.
- Door een product of stuk software uit te proberen voordat het in massa wordt geproduceerd, kunnen bugfixes of andere aanpassingen op een meer kosteneffectieve manier worden uitgevoerd.
- Er zijn verschillende methoden voor acceptatietests, waaronder alfa- / bètatests, waarbij een product in een eerste alfafase wordt uitgerold om duidelijke fouten op te sporen, gevolgd door introductie bij bètatesters om meer genuanceerde of kleine fouten te identificeren.
Acceptatietesten begrijpen
Het acceptatietestproces, ook bekend als eindgebruikerstests, operationele acceptatietests of veldtests, fungeert als een vorm van initiële kwaliteitscontrole om problemen en defecten te identificeren terwijl ze nog steeds relatief pijnloos en goedkoop kunnen worden gecorrigeerd.
Vaak gaat het om het testen van een prototypeproduct of een product dat nog niet in massa is geproduceerd voor de consumentenmarkt. Het is ook een van de laatste fasen van de testcyclus van een stuk software en vindt vaak plaats voordat een klant of klant de nieuwe applicatie accepteert – en stimuleert een nauwe samenwerking tussen ontwikkelaars en klanten.
Acceptatietests zijn bedoeld om het verwachte gebruik van het product in de praktijk na te bootsen om te verifiëren dat het volledig functioneel is en voldoet aan de specificaties die zijn overeengekomen tussen de klant en de fabrikant. Dit kunnen chemische tests, fysieke tests of prestatietests zijn, die indien nodig kunnen worden verfijnd en herhaald. Als de werkelijke resultaten overeenkomen met de verwachte resultaten voor elk testgeval, zal het product slagen en als voldoende worden beschouwd. Het wordt dan afgewezen of geaccepteerd door de klant. Als het wordt afgewezen, kan het worden gerepareerd of volledig worden opgegeven als de vereiste fixes te duur of tijdrovend blijken te zijn.
Voorbeelden van acceptatietesten
Soorten acceptatietests zijn onder meer:
- Alfa- en bètatests
- Testen van contractacceptatie
- Acceptatietesten voor regelgeving
- Operationele acceptatietesten
Alfa- en bètatesten zijn voorbeelden van acceptatietesten. Alfatests zijn intern en zijn bedoeld om opvallende defecten op te sporen, terwijl bètatests een externe piloottest zijn van een product voordat het in commerciële productie gaat.
Contracttesten zorgen ervoor dat aan de specificaties van een product is voldaan door leveranciers, verkopers of fabrikanten die zich hebben aangemeld als contractant voor het productieproces. Als iets niet voldoet aan de verplichtingen die in het contract zijn uiteengezet, moet het worden gecorrigeerd of kan juridische actie worden ondernomen.
Evenzo kan de overheid of een andere regelgevende instantie bepaalde veiligheidskenmerken of kwaliteitscontroles verplicht stellen waaraan moet worden voldaan voordat het aan het publiek kan worden verkocht. Het niet naleven van wettelijke richtlijnen kan leiden tot boetes, terugroepacties of andere juridische stappen.