Geavanceerde economieën
Wat zijn geavanceerde economieën?
Geavanceerde economie is een term die door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) wordt gebruikt om de meest ontwikkelde landen ter wereld te beschrijven. Hoewel er geen vaste numerieke conventie is om te bepalen of een economie al dan niet geavanceerd is, worden ze meestal gedefinieerd als een hoog inkomen per hoofd van de bevolking, een zeer aanzienlijke mate van industrialisatie, een gevarieerde exportbasis en een financiële sector die is geïntegreerd in het wereldwijde financiële systeem.
Geavanceerde economieën worden ook wel ontwikkelde, geïndustrialiseerde of volwassen economieën genoemd.
Belangrijkste leerpunten
- Een geavanceerde economie is een term die door het Internationaal Monetair Fonds (IMF) wordt gebruikt om de meest ontwikkelde landen ter wereld te beschrijven.
- Er is geen vaste numerieke conventie om te bepalen of een economie geavanceerd is of niet.
- Geavanceerde economieën worden meestal gedefinieerd als een hoog inkomen per hoofd van de bevolking, een gevarieerde exportbasis en een financiële sector die is geïntegreerd in het wereldwijde financiële systeem.
- Vanaf 2020 categoriseerde het IMF 39 landen als geavanceerde economieën.
Inzicht in geavanceerde economieën
De term “geavanceerde economieën” wordt over het algemeen in een informele betekenis gebruikt en verwijst naar landen met een behoorlijke levensstandaard, een aanzienlijke accumulatie van industrieel kapitaal, moderne technologieën en instellingen die stevig verankerd zijn in de wereldeconomie.
Het is ook een formele classificatie die door het IMF wordt gebruikt voor zijn World Economic Outlook (WEO) -database. De IMF-classificatie is “niet gebaseerd op strikte criteria” en is “in de loop van de tijd geëvolueerd”. Er zijn echter een aantal kernstatistieken waarvan wordt aangenomen dat de organisatie deze regelmatig gebruikt om te bepalen of een economie moet worden gecategoriseerd als geavanceerd.
Criteria voor geavanceerde economieën
Het IMF hanteert drie hoofdcriteria om landen als geavanceerde economieën te classificeren.
- Bruto binnenlands product (BBP) per hoofd van de bevolking, dat alle goederen en diensten die in een land in één jaar worden geproduceerd, bij elkaar optelt en dit aantal verdeelt door de bevolking.
- Export diversificatie : Landen met een hoge BBP worden niet beschouwd als geavanceerde economieën als hun export bestaat voornamelijk uit een paar grondstoffen.
- Integratie in het wereldwijde financiële systeem : dit omvat zowel het volume van de internationale handel van een land als de adoptie van en deelname aan internationale financiële instellingen.
Landen met een hoog BBP per hoofd van de bevolking, maar waarvan de export sterk geconcentreerd is in een bepaald product, worden door het IMF niet als geavanceerde economieën aangemerkt.
Andere factoren waarmee mensen rekening kunnen houden, zijn onder meer maatstaven voor economische ontwikkeling, financiële verfijning of sociale welvaart. Een analist zou bijvoorbeeld kunnen kijken naar de Human Development Index (HDI) van de VN , die het onderwijs, alfabetiserings- en gezondheidsniveau van een land kwantificeert in één cijfer, als een snelle manier om een geavanceerde economie te classificeren.
Vanaf 2020 heeft het IMF 39 landen gecategoriseerd als geavanceerde economieën. Deze omvatten de Verenigde Staten en Canada, de meeste landen in Europa, Japan en de Aziatische tijgers, evenals Australië en Nieuw-Zeeland. Met name de classificatie van het IMF sluit zowel China als Rusland uit, maar classificeert ze in plaats daarvan als opkomende economieën.
Geavanceerde economieën versus niet-geavanceerde economieën
In een geavanceerde economie zijn de bevolking en de economische groei doorgaans stabiel en wordt er meer geïnvesteerd in consumptie en levenskwaliteit.
Opkomende of opkomende markteconomieën daarentegen, hebben de neiging om veel geld uit te geven aan infrastructuur en andere vaste-activaprojecten om de economische groei te stimuleren. Ze exporteren veel van hun goederen naar consumenten die in rijkere geavanceerde economieën leven en, doordat ze op een lagere basis beginnen, registreren ze vaak een snellere groei van het bbp.
Protectionisme
Geavanceerde economieën kunnen beleid voeren dat een diepgaande invloed en impact heeft op kleinere, zich ontwikkelende economieën. Als een land met een geavanceerde economie bijvoorbeeld wordt geconfronteerd met een economische neergang, kan het beleidstarief wijzigen om zijn eigen industrieën en goederen te beschermen tegen in het buitenland gemaakte producten en diensten. Dit kan het veranderen van rentetarieven omvatten om de waarde van zijn valuta te veranderen.
Er kunnen ook nieuwe voorwaarden voor handelsregelingen worden ingevoerd ten behoeve van binnenlandse goederen. Dergelijke acties kunnen schadelijk zijn voor opkomende economieën die weinig alternatieven voor handel hebben of beperkte middelen hebben om met grotere economieën te onderhandelen.
Speciale overwegingen
Wanneer geavanceerde economieën niezen
De gezondheid van geavanceerde economieën kan een trapsgewijs effect hebben op andere landen en de wereldmarkt als geheel. Dit komt door de onderlinge verwevenheid van geavanceerde economieën met elkaar en met de zich ontwikkelende economieën die handels- en investeringsrelaties met hen onderhouden. Als recessies of andere aanhoudende teruggangen de investeringsstroom van een geavanceerde economie belemmeren, kan dit de groei van andere landen in gevaar brengen.
Toen bijvoorbeeld financiële crises in het verleden de Verenigde Staten troffen, werden de effecten overgedragen naar veel andere landen. Geavanceerde economieën vormen een basis voor de wereldeconomie, dus als ze stagneren, hebben ze ook de neiging om vergelijkbare trends door het hele systeem te duwen. Opkomende economieën daarentegen hebben doorgaans nominale effecten op de internationale markt.
In 2020 zei het IMF dat de zeven grootste economieën in termen van bbp op basis van marktwisselkoersen de Verenigde Staten, Japan, Duitsland, Frankrijk, Italië, het Verenigd Koninkrijk en Canada waren. Deze landen staan ook bekend als grote geavanceerde economieën of de Group of Seven (G7).
Economische status niet in steen gebeiteld
In 2010 werden 34 landen door het IMF geclassificeerd als geavanceerde economieën. Tien jaar later was dat aantal opgeschoven naar 39, wat aangeeft dat opkomende economieën kunnen worden bevorderd. Het IMF evalueert periodiek elk land, wat betekent dat het een land ook kan verlagen van de status van geavanceerde economie als het dat nodig acht.