Voorschotpercentage
Wat is een voorschotpercentage?
Een voorschotrente is het percentage van de waarde van het onderpand dat een geldverstrekker bereid is te verstrekken als lening. Het voorschotpercentage helpt een lener te bepalen welk soort onderpand hij naar de tafel moet brengen om het gewenste geleende bedrag veilig te stellen en helpt het verliesrisico van een kredietgever te minimaliseren bij het accepteren van onderpand dat in waarde kan fluctueren.
Belangrijkste leerpunten
- Een voorschotrente is het percentage van de waarde van het onderpand dat een geldverstrekker bereid is te verstrekken als lening.
- Het risico voor een kredietverstrekker wordt geminimaliseerd bij een wanbetaling door een voorschotrente te gebruiken, vooral bij het accepteren van onderpand dat in waarde fluctueert.
- Een voorschotrente is ook gunstig voor een lener omdat het doorgaans een betere rente op de lening of een grotere lening mogelijk maakt.
- Veelvoorkomend onderpand voor een voorschotpercentage kan bestaan uit onroerend goed, auto’s, geldrekeningen, investeringen en verzekeringspolissen.
- Het bepalen van het voorschotpercentage gaat hand in hand met het inschatten van het kredietrisico van een kredietnemer.
Een voorschotpercentage begrijpen
Onderpand helpt kredietverstrekkers het risico te minimaliseren en kredietnemers betaalbare rentetarieven te bieden. Door een voorschotrente vast te stellen, kan een kredietverstrekker een buffer in de leningtransactie inbouwen door ervoor te zorgen dat als de waarde van het onderpand daalt en de lening in gebreke blijft, er nog steeds voldoende bescherming is tegen het hoofdverlies van de lening. Als een geldschieter een voorschotpercentage van 75% heeft en de waarde van het aangeboden onderpand $ 100.000 is, dan is de maximale lening die de lener kan ontvangen $ 75.000.
Onderpand helpt leners om een betere rente voor hun lening te krijgen en mogelijk een grotere lening helemaal. Veel voorkomende soorten onderpand zijn onder meer onroerend goed (inclusief eigen vermogen ), auto’s, geldrekeningen, beleggingen, verzekeringspolissen, toekomstige betalingen of vorderingen, kostbaarheden of machines en uitrusting.
Het voorschotpercentage werkt op dezelfde manier als de loan-to-value (LTV) -ratio. LTV is een andere risicobeoordelingsratio voor leningen die vaak wordt gebruikt door financiële instellingen en andere kredietverstrekkers voordat een hypotheek wordt goedgekeurd. Hoge LTV-ratio’s worden over het algemeen als een hoger risico beschouwd, waardoor de lener meer geld kost en de lener mogelijk een hypotheekverzekering moet afsluiten. De LTV-ratio kan worden berekend als het hypotheekbedrag / de getaxeerde waarde van het onroerend goed.
Voorschotpercentage in de context van het beoordelen van kredietrisico
Het bepalen van het voorschotpercentage voor een lener komt meestal nadat de geldgever de algehele financiële toestand van de lener heeft geanalyseerd. Deze analyse richt zich op het vermogen van de kredietverstrekker om de voorgestelde lening terug te betalen, volgens de specifieke voorwaarden die worden gegeven. Om het kredietrisico van een kredietnemer te bepalen, beginnen kredietverstrekkers, zoals commerciële banken, vaak met een raamwerk dat ‘de vijf C’s’ wordt genoemd. Deze bestaan uit de kredietgeschiedenis van de aanvrager, hun terugbetalingsvermogen, hun kapitaal, de voorwaarden van de lening en het bijbehorende onderpand. Zodra met deze factoren rekening is gehouden, wordt het onderpand getaxeerd. Eenmaal getaxeerd en de waarde bepaald, wordt het voorschotpercentage bepaald.
Kredietrisicobeoordeling vindt niet alleen plaats bij consumentenleningen, maar ook op de gehele obligatiemarkt. Na zorgvuldige afweging van het wanbetalingsrisico van een obligatie-uitgever, kent een kredietbeoordelingsbureau, zoals Fitch, Moody’s of Standard & Poor’s, een rating toe die overeenkomt met het risiconiveau van de uitgevende instelling en het bijbehorende beloningspotentieel.