Aftermarket-onderdelen
Wat zijn aftermarket-onderdelen?
Aftermarket-onderdelen zijn vervangingsonderdelen die niet zijn gemaakt door de originele fabrikant. Aftermarket-onderdelen worden gebruikt om beschadigde onderdelen in auto’s en andere apparatuur te vervangen, maar het gebruik ervan kan de dekking van een verzekerd artikel wijzigen. Ze lijken op generieke geneesmiddelen omdat ze goedkoper zijn dan merkmedicijnen, maar hebben waarschijnlijk een vergelijkbare effectiviteit.
De Certified Automobile Parts Association (CAPA) geeft richtlijnen voor aftermarket-onderdelen. Deze associatie is de gouden standaard voor aftermarket-onderdelen als het gaat om veiligheid vanwege de strenge hoge normen en kwaliteitstesten.
Hoe aftermarket-onderdelen werken
Het repareren van een beschadigd voertuig kan duur zijn, en automobilisten kunnen indien mogelijk aftermarket-onderdelen vragen, omdat deze doorgaans minder duur zijn dan onderdelen van een OEM ( Original Equipment Manufacturer ).
Belangrijkste leerpunten
- Aftermarket-onderdelen worden ook niet-OEM-onderdelen, generieke onderdelen of concurrerende vervangingsonderdelen genoemd.
- Sommige consumenten maken zich zorgen over de kwaliteit of veiligheid van aftermarket-onderdelen, maar deze vrees is volgens auto-experts ongegrond.
- Het gebruik van aftermarket-onderdelen kan kosteneffectiever zijn dan het gebruik van OEM-onderdelen.
- Als u een auto-ongeluk krijgt, kan een verzekeringsmaatschappij voorstellen dat de automonteur aftermarket-onderdelen gebruikt in plaats van OEM-onderdelen om het voertuig te repareren.
Afhankelijk van de taal van het autobeleid kan de verzekeraar door de reparatiewerkplaats aftermarket-onderdelen te gebruiken in plaats van OEM-onderdelen de dekking van de polis in de toekomst wijzigen.
De National Association of Mutual Insurance Companies schat dat aftermarket-onderdelen wel 50 procent minder kosten dan hun OEM-tegenhangers, waardoor autobezitters jaarlijks meer dan $ 2,2 miljard aan reparaties besparen. Aftermarket-onderdelen vertegenwoordigen minder kosten voor verzekeraars en kunnen mogelijk de algehele premies voor autoverzekeringen verlagen. Met andere woorden, verzekeringsmaatschappijen houden net zoveel van aftermarket-onderdelen als de prijsbewuste consument, omdat ze deze niet per se hoeven te verzekeren.
Upgrades kunnen zijn: aangepaste verfopdrachten, verschillende velgen, stereosystemen of detaillering.
Bij het aanschaffen van een nieuwe verzekering of het herzien van een bestaande, wordt de dekking van de aftermarket meestal gevonden in de levering van aangepaste onderdelen en apparatuur. Dit deel van de polis biedt dekking voor schade aan aftermarket-onderdelen, hoewel de dekking relatief lage limieten kan hebben. In sommige gevallen kan de verzekerde extra dekking willen kopen voor aftermarket-onderdelen, vooral als er upgrades zijn gedaan aan het voertuig dat niet door de voertuigfabrikant is geïnstalleerd.
OEM vs. aftermarket-onderdelen
De vraag is niet of er hoogwaardige aftermarket-onderdelen bestaan of nooit de beste optie zijn. Soms zijn ze misschien wel de enige optie. Als een auto ouder is, kunnen aftermarket-onderdelen de enige keuze zijn voor sommige reparaties. Hoewel de kwaliteit van sommige aftermarket-onderdelen twijfelachtig kan zijn, zijn de meeste onderdelen gelijk aan, zo niet beter dan OEM-onderdelen en zijn ze doorgaans gemakkelijker verkrijgbaar dan OEM-onderdelen.
Een argument dat vaak wordt aangevoerd tegen het gebruik van aftermarket-onderdelen bij reparaties, is dat garanties kunnen komen te vervallen. De Magnuson-Moss Act, die garantietaal regelt, verbiedt “koppelverkoop”, wat betekent dat taal wordt gebruikt om het gebruik van het product van een bedrijf expliciet voor te schrijven. Een fabrikant kan een consument bijvoorbeeld niet dwingen zijn product te gebruiken door gebruik te maken van de dreiging van een ongeldige garantie. Het is ook alleen van toepassing op consumentenproducten die worden gebruikt voor persoonlijke doeleinden of door gezinnen en huishoudens.
Speciale overwegingen
Het bedrag dat een verzekerde bestuurder mag verwachten voor reparaties aan aftermarket-onderdelen en andere upgrades, hangt af van het vervangingsschema van de verzekeraar. In veel situaties zal de verzekeraar de oorspronkelijke waarde van de aftermarket-onderdelen afschrijven volgens een formule en alleen de resterende waarde dekken.
De formule die door de verzekeraar wordt gebruikt, berekent de werkelijke contante waarde van de onderdelen. Als een schade-expert vaststelt dat het voertuig wordt opgeteld, dan betaalt de verzekerde alleen voor de waarde van de verzekerde schade. Dit omvat doorgaans niet het verlies van de upgrades.
Afhankelijk van de staat verschillen de verzekeringsregels met betrekking tot het gebruik van aftermarket-onderdelen. Vanaf 2017 verplichtten 31 staten first-party verzekeraars om reparatieschattingen bekend te maken met het gebruik van niet-OEM-onderdelen. Twintig staten eisten dat de fabrikant van aftermarket-onderdelen werd geïdentificeerd, terwijl dertien staten eisten dat aftermarket-onderdelen die bij een reparatie werden gebruikt, van dezelfde soort en kwaliteit waren als OEM-onderdelen. Zes staten hadden ook toestemming van de verzekerde nodig voordat onderdelen van de aftermarket bij reparaties konden worden gebruikt.