Agflatie
Wat is agflatie?
Agflatie beschrijft het fenomeen dat voedselprijzen sneller stijgen dan de prijzen van andere goederen en diensten, als gevolg van de groeiende vraag naar gewassen als voedsel en voor biobrandstoffen. Het woord is een combinatie van de woorden “landbouw” en ” inflatie “.
Belangrijkste leerpunten
- Agflatie treedt op wanneer voedselprijzen sneller stijgen dan de prijzen van andere goederen en diensten in een economie.
- Als de agflatie hoog is, is er een groter deel van het gezinsinkomen nodig voor voedsel en landbouwproducten.
- Hoewel algemene inflatiecijfers vaak worden gebruikt om de gezondheid van wereldeconomieën te analyseren, maakt het belang van landbouw agflatie tot een essentieel aspect van het meten van prijstrends.
Agflatie begrijpen
Agflatie treedt op omdat de vraag steeds meer groter is dan het aanbod, waardoor de prijs tot “opgeblazen” niveaus stijgt. Een vorm van inflatie, demand-pull inflatie, vloeit voort uit monetair en fiscaal beleid dat de vraag stimuleert om economische groei aan te moedigen.
Een andere vorm van inflatie, cost-push inflatie, wordt veroorzaakt door aanbodtekorten die de prijzen doen stijgen. Agflatie is een voorbeeld van dit type inflatie. Naarmate de kosten voor landbouwgoederen stijgen, misschien als gevolg van een tekort aan gewassen als gevolg van slecht weer dat de oogst beïnvloedt, stijgen de voedselprijzen. Tegelijkertijd is de vraag naar bepaalde grondstoffen, zoals suiker en maïs, nog sneller gestegen, aangezien technologieën waarbij deze producten worden gebruikt in toenemende mate worden toegepast om alternatieve brandstoffen voor auto’s en vrachtwagens te vervaardigen.
Het effect van agflatie op de totale inflatie
Dat gezegd hebbende, zelfs voedselgewassen die niet worden gebruikt om alternatieve brandstoffen te produceren, kunnen onderhevig zijn aan inflatie vanwege de neiging van consumenten om hun koopgedrag te veranderen. Als gevolg hiervan kan dit vraagvervangende effect van invloed zijn op alle voedselprijzen.
Als er bijvoorbeeld veel vraag is naar maïs om alternatieve brandstoffen te produceren, zoals maïshanol, kunnen voedingsbedrijven overschakelen op andere goedkopere voedergranen, zoals rijst of tarwe, om de kosten voor de consument te verlagen. Maar voedselgerelateerde vraag die verschuift naar andere gewassen, hoeft niet noodzakelijk de algemene voedselprijzen te verlagen. De extra behoefte aan mogelijk minder dure substituten zorgt nog steeds voor opwaartse prijsdruk.
Hoewel economen de algehele inflatie evalueren door prijzen te meten met behulp van rapporten zoals de consumentenprijsindex (CPI), verschilt de impact van inflatie op verschillende wereldmarkten op basis van specifieke grondstoffen. De kosten van voedsel als percentage van de totale kosten van levensonderhoud zijn lager in ontwikkelde landen zoals de VS dan in minder ontwikkelde regio’s van de wereld.
Consumenten voelen de pijn van agflatie
De impact van agflatie komt voor in verschillende segmenten van de consumentenprijsindex, gepubliceerd door het Amerikaanse Department of Labor Bureau of Labor Statistics (BLS).
Als we bijvoorbeeld kijken naar de procentuele verandering van 12 maanden vanaf november 2020, steeg de CPI met 1,2 procent. Ter vergelijking: voedsel steeg 3,7 procent of drie keer meer. In dezelfde periode daalde de energie met 9,4 procent, terwijl alle items minus voedsel en energie slechts 1,6 procent stegen.
Hoewel algemene inflatiecijfers vaak worden gebruikt om de gezondheid van wereldeconomieën te analyseren, maakt het groeiende belang van landbouw agflatie tot een essentieel aspect van het meten van prijstrends en het vermogen om een groeiende wereld te voeden.