Verzekering tegen eigen risico
Wat is een totale eigen risicoverzekering?
Verzekering tegen eigen risico beperkt het bedrag dat een verzekeringnemer over een bepaalde periode moet betalen. Deze verzekering wordt ook wel stop-loss-verzekering genoemd en is bedoeld om polishouders te beschermen die te maken hebben met een ongewoon hoog niveau van claims die als onverwacht worden beschouwd.
Een geaggregeerde eigenrisicoverzekering biedt betaling voor totale verliezen die zich gedurende een bepaalde periode voordoen en is niet beperkt tot een basis per gebeurtenis.
Belangrijkste leerpunten
- Geaggregeerde eigenrisicoverzekeringen beperken het bedrag dat een verzekeringnemer over een bepaalde periode moet betalen.
- Bedrijven die zichzelf verzekeren, zullen dit type verzekeringsdekking waarschijnlijk aanschaffen.
- Een geaggregeerde eigen risico verzekering wordt ook wel een stop-loss-verzekering genoemd.
- De maximale verlieslimiet kan worden uitgedrukt als een percentage van de totale verwachte verliezen of als een vast bedrag in dollars.
Inzicht in geaggregeerde eigen risicoverzekeringen
Bedrijven die zichzelf verzekeren, zullen dit type verzekeringsdekking waarschijnlijk aanschaffen. De beslissing om een pool van geld opzij te zetten om een onverwacht verlies te compenseren, is gebaseerd op de geschatte verliezen van het bedrijf op basis van de verlieservaring. Het is echter ook mogelijk dat het bedrijf op een dag verliezen lijdt die veel hoger zijn dan verwacht en niet in staat is om het bedrag te dekken of niet bereid is om de uitbetaling uit het werkkapitaal te doen.
Om zichzelf tegen dit deel van de schade te beschermen, zou de eigenrisicodrager een totale verzekering voor eigen risico kunnen afsluiten. Het kopen van een dergelijke polis houdt in dat het verschil wordt gedekt tussen de verliezen die hij effectief zelf kan verzekeren en de verliezen die hij kan lijden tijdens een catastrofe.
De franchise-limiet, het verliesfonds genoemd, wordt bepaald door de verzekeringsmaatschappij. Het kan op een aantal manieren worden berekend. In het algemeen houden deze methoden rekening met het bedrag van de verliezen die de verzekeringnemer in de loop van de tijd heeft geleden, met veranderingen in het risicoprofiel van de verzekerde en met aanpassingen als gevolg van actuariële analyses.
De limiet kan worden uitgedrukt als een percentage van de totale verwachte verliezen, of als een vast bedrag in dollars.
Belangrijk
De verzekeraar die het totale eigen risico opstelt, kan besluiten om een deel van het risico af te staan aan een herverzekeringsmaatschappij.
Voorbeeld van een totale verliesverzekering
Een werkgever schaft een werknemerscompensatiebeleid aan met een totale overdekking. Het maximale bedrag waarvoor het bedrijf verantwoordelijk is, is $ 500.000, waarbij alles boven deze limiet wordt beschouwd als de verantwoordelijkheid van de verzekeraar.
Het bedrijf heeft nog nooit een verlies van $ 500.000 geleden. Dan raakt plotseling een aantal van zijn werknemers gewond na een storing van een machine, waardoor claims van $ 750.000 ontstaan. Het bedrijf is verantwoordelijk voor claims tot $ 500.000, terwijl het resterende verschil ($ 250.000) het bedrag is waarvoor de verzekeraar verantwoordelijk is.
De verzekeraar die het totale eigen risico schrijft, wil misschien ook een deel van het risico afstaan aan een zogenaamde herverzekeringsmaatschappij. Het contract geeft aan dat de verzekeringsmaatschappij verantwoordelijk is voor verliezen tot $ 500.000, maar dat de herverzekeringsmaatschappij verantwoordelijk is voor alles boven een gestelde limiet, zeg maar $ 1 miljoen en meer.
Dat betekent dat als de claims in het bovenstaande voorbeeld in totaal $ 1,5 miljoen bedragen, het bedrijf dat de polis heeft afgesloten de eerste $ 500.000 betaalt, de totale verzekeraar de volgende $ 500.000 betaalt en de herverzekeraar de laatste $ 500.000.