Alligator verspreid
Wat is een alligatorverspreiding?
Een alligator spread is een trading positie die bestemd is onrendabele vanaf het begin als gevolg van de zware vergoedingen en transactiekosten in verband met het te zijn. De term wordt vaak gebruikt in relatie tot de optiemarkt, waar beleggers soms verschillende put en call opties combineren om gecompliceerde posities te vormen. Elk deel van de spread kan zijn eigen set handelskosten met zich meebrengen.
Als de vergoedingen voor deze transacties te hoog worden, kan de belegger geld verliezen op de transactie, zelfs als de markt zich in een anderszins winstgevende richting beweegt. In dergelijke gevallen wordt de potentiële winst “opgegeten” door vergoedingen, zoals een alligator.
Belangrijkste leerpunten
- Een alligatorspread is een handelsstrategie waarbij elke kans op winst is uitgewist door vergoedingen en handelskosten.
- De term wordt vaak gebruikt in de handel in opties, waar multi-leg spreads en andere complexe handelsstrategieën hoge kosten met zich mee kunnen brengen om de positie aan en uit te trekken.
- Hoewel gewetenloze makelaars soms beleggers op alligator-spreadposities verkopen, ontstaan deze situaties meestal per ongeluk.
- Om ze te vermijden, moeten beleggers alle kosten die aan hun posities zijn verbonden, inclusief de kosten die gepaard gaan met het verlaten van een positie, zorgvuldig bekijken.
Inzicht in Alligator Spreads
Beleggers gebruiken meestal de term “alligatorspread” wanneer ze verwijzen naar transacties op de optiemarkt, vooral met betrekking tot gecompliceerde posities met put- en call-opties. Dit soort transacties is ontworpen om te profiteren van de beweging van een onderliggend actief binnen een bepaald bereik.
Een belegger kan bijvoorbeeld profiteren als een aandeel in beide richtingen tot 20% in waarde stijgt of daalt. In dat scenario wordt de belegger geconfronteerd met een relatief smal venster om van de positie te profiteren; als de verschillende vergoedingen die aan die positie zijn verbonden te duur zijn, kan het voor hen onmogelijk zijn om winst te maken na aftrek van vergoedingen, zelfs als het effect zich in een gunstige richting beweegt.
In theorie kunnen beleggers dit probleem vermijden door de vergoedingen die verband houden met de investeringspositie die ze overwegen zorgvuldig te bekijken. Dit kan in de praktijk echter moeilijk zijn, omdat er veel verschillende soorten vergoedingen mee gemoeid kunnen zijn. Deze omvatten provisies van makelaars, wisselvergoedingen, verrekeningsvergoedingen, uitoefenen van opties. Andere kwesties, zoals belastingimplicaties en bied-laatspreads, kunnen ook de winst nadelig beïnvloeden. Gezien het feit dat beleggers op deze markten al te maken hebben met tamelijk gecompliceerde transacties, is het begrijpelijk dat ze zich misschien niet realiseren dat ze een alligatorspread hebben gecreëerd – totdat het te laat is.
Koper let op
Hoewel de concurrentie in de loop van de tijd heeft geleid tot lagere commissies en andere vergoedingen, moeten beleggers de vergoedingsschema’s van hun makelaars nog steeds zorgvuldig bekijken om te voorkomen dat hun winst wordt verslonden door een alligatorspread.
Voorbeeld uit de echte wereld van een alligatorspread
Charlie is een optiehandelaar die overweegt een positie te openen met aandelen in XYZ Corporation als onderliggende waarde. Momenteel wordt XYZ verhandeld tegen $ 20 per aandeel, maar Charlie verwacht dat de aandelen de komende zes maanden een grotere volatiliteit zullen ervaren. Concreet denkt hij dat de kans groot is dat XYZ-aandelen in die periode zullen stijgen tot $ 30 of dalen tot $ 10.
Om te profiteren van deze verwachte volatiliteit, koopt Charlie een calloptie die binnen zes maanden vervalt en een uitoefenprijs heeft van $ 25. Om deze optie te krijgen, betaalt hij een premie van $ 2.
Hoewel deze call-optie hem in staat stelt te profiteren als de aandelenkoers van XYZ stijgt, wil Charlie zichzelf zo positioneren dat hij profiteert van verhoogde volatiliteit, ongeacht of de prijs stijgt of daalt. Daartoe koopt hij een tweede optie, dit is een putoptie die binnen zes maanden vervalt en een uitoefenprijs heeft van $ 15 per aandeel. Om het te verkrijgen, betaalt hij nog eens $ 2 premie.
Kijkend naar zijn positie, voelt Charlie dat hij zijn doel heeft bereikt. Als de prijs stijgt tot $ 30, kan hij zijn calloptie uitoefenen en een winst van $ 5 per aandeel behalen (kopen voor de uitoefenprijs van $ 25 en vervolgens verkopen voor de marktprijs van $ 30). Aangezien elke optie een lotgrootte van 100 aandelen vertegenwoordigt, komt dat neer op een winst van $ 500. Als de prijzen daarentegen dalen tot $ 10, kan hij zijn putoptie uitoefenen en ook een winst van $ 5 per aandeel behalen (kopen voor de marktprijs van $ 10 en vervolgens verkopen tegen de uitoefenprijs van $ 15).
Hoewel Charlies standpunt er op papier goed uitziet, heeft het een cruciale tekortkoming. Charlie kon zijn transactiekosten niet bijhouden. Nadat hij rekening heeft gehouden met zijn premiebetalingen, de commissies van zijn makelaar, zijn belastingverplichting en verschillende andere kosten, ontdekt Charlie dat deze uitgaven in totaal meer dan $ 5 per aandeel zullen bedragen. Met andere woorden, Charlie is in een alligator-spread terechtgekomen – vanwege de hoge kosten van zijn positie kan hij geen geld verdienen, ook al heeft hij gelijk in zijn voorspelling over XYZ.