Toegerekende verliesaanpassingskosten (ALAE)

Wat zijn toegerekende verliesaanpassingskosten (ALAE)?

Toegerekende verliesaanpassingskosten (ALAE) worden toegerekend aan de verwerking van een specifieke verzekeringsclaim. ALAE maakt deel uit van de onkostenreserves van een verzekeraar. Het is een van de grootste uitgaven  waarvoor een verzekeraar geld moet reserveren – samen met voorwaardelijke provisies.

Inzicht in toegewezen verliesaanpassingskosten (ALAE)

Toegerekende verliesaanpassingskosten, samen met niet-toegewezen verliesaanpassingskosten (ULAE), vertegenwoordigen de schatting van een verzekeraar van het geld dat hij zal uitkeren aan claims en uitgaven. Verzekeraars zetten reserves op voor deze uitgaven om ervoor te zorgen dat claims niet op frauduleuze wijze worden ingediend en om legitieme claims snel te verwerken.

Toegerekende kosten voor verliesaanpassing houden rechtstreeks verband met de verwerking van een specifieke claim. Verzekeraars – die derden inschakelen om de juistheid van claims te onderzoeken, om op te treden als schade-experts of om op te treden als juridisch adviseur van de verzekeraar – kunnen deze kosten opnemen in de toegewezen kosten voor schadeherstel. Uitgaven in verband met ULAE zijn algemener en kunnen overheadkosten, onderzoeken en salarissen omvatten. Verzekeraars die interne werknemers gebruiken voor aanpassingen in het veld, rapporteren die uitgave als niet-toegewezen kosten voor verliesaanpassing.

Speciale overwegingen

Sommige commerciële aansprakelijkheidspolissen bevatten aantekeningen die vereisen dat de verzekeringnemer zijn verzekeringsmaatschappij vergoedt voor kosten voor schadeherstel (ALAE of ULAE). De uitdrukking “een verlies corrigeren” betekent typisch “het proces van het bepalen van de waarde van een verlies of het onderhandelen over een schikking”.

Daarom zijn verliesaanpassingskosten meestal de kosten die een verzekeringsmaatschappij maakt bij het verdedigen of afwikkelen van een aansprakelijkheidsclaim die tegen haar polishouder is ingediend. Deze kosten kunnen vergoedingen omvatten die in rekening worden gebracht door advocaten, onderzoekers, deskundigen, arbiters, bemiddelaars en andere vergoedingen of kosten die verband houden met het corrigeren van een claim.

Het is belangrijk om de onderschrijvingstaal zorgvuldig te lezen, wat kan zeggen dat een verliesaanpassingsuitgave niet bedoeld is om de advocaatkosten en -kosten van de verzekeringnemer te omvatten als een verzekeraar de dekking weigert en een verzekeringnemer de verzekeraar met succes aanklaagt. In deze situatie, waarin de verzekeringsmaatschappij de claim niet daadwerkelijk heeft “aangepast”, mag zij niet het recht hebben om het eigen risico toe te passen op de kosten die de verzekeringnemer heeft gemaakt bij het verdedigen van de claim waarvan de verzekeringsmaatschappij afstand heeft gedaan.

ALAE vs. niet-toegewezen verliesaanpassingskosten (ULAE)

Verzekeraars zijn geleidelijk overgeschakeld van het categoriseren van kosten als ULAE naar het categoriseren van kosten als ALAE. Dit komt vooral doordat verzekeraars geavanceerder zijn in de manier waarop ze claims behandelen en over meer tools beschikken om de kosten die aan claims zijn verbonden, te beheersen.

Kleine, eenvoudige claims zijn het gemakkelijkst voor een verzekeringsmaatschappij om af te wikkelen en vereisen vaak minder ALAE in vergelijking met claims die jaren in beslag kunnen nemen. Claims die tot aanzienlijke verliezen kunnen leiden, worden het meest waarschijnlijk door verzekeraars extra onderzocht en kunnen diepgaand onderzoek, schikkingsvoorstellen en rechtszaken omvatten. Met meer aandacht brengt meer kosten met zich mee.

Analisten kunnen zien hoe nauwkeurig een verzekeringsmaatschappij zijn reserves heeft geschat door de ontwikkeling van de verliesreserve te onderzoeken. De ontwikkeling van een verliesreserve houdt in dat een verzekeraar schattingen aanpast aan zijn reserve voor verliezen en verliesaanpassingen gedurende een bepaalde periode.