Anti-witwaspraktijken (AML)
Wat is anti-witwaspraktijken (AML)?
Anti-witwaspraktijken (AML) verwijst naar de wetten, voorschriften en procedures die bedoeld zijn om te voorkomen dat criminelen illegaal verkregen fondsen vermommen als legitiem inkomen.
Belangrijkste leerpunten
- Anti Money Laundering (AML) probeert criminelen af te schrikken door het hen moeilijker te maken om onrechtmatig verkregen geld te verbergen.
- Criminelen gebruiken het witwassen van geld om hun misdaden en het daaruit verkregen geld te verbergen.
- AML-regelgeving vereist dat financiële instellingen de transacties van klanten controleren en rapporteren over verdachte financiële activiteiten.
Inzicht in anti-witwaspraktijken (AML)
Anti-witwasinitiatieven kregen wereldwijde bekendheid in 1989, toen een groep landen en organisaties over de hele wereld de Financial Action Task Force (FATF) oprichtte. Haar missie is het ontwikkelen van internationale normen om het witwassen van geld te voorkomen en de implementatie ervan te bevorderen. In oktober 2001, na de terroristische aanslagen van 9/11, breidde de FATF haar mandaat uit met de bestrijding van terrorismefinanciering.
Een andere belangrijke organisatie in de strijd tegen het witwassen van geld is het Internationaal Monetair Fonds (IMF). Net als de FATF heeft het IMF zijn 189 lidstaten onder druk gezet om te voldoen aan internationale normen om terrorismefinanciering te dwarsbomen.
AML-wet- en regelgeving zijn gericht op criminele activiteiten, waaronder marktmanipulatie, handel in illegale goederen, corruptie van openbare middelen en belastingontduiking, evenals op de methoden die worden gebruikt om deze misdaden en het geld dat eraan wordt ontleend te verbergen.
Criminelen “witten” geld dat ze verkrijgen via illegale handelingen zoals drugshandel, zodat het geld niet gemakkelijk naar hen kan worden herleid. Een veelgebruikte techniek is om het geld via een legitiem, op contanten gebaseerd bedrijf te laten lopen dat eigendom is van de criminele organisatie of haar bondgenoten. Het zogenaamd legitieme bedrijf stort het geld, dat de criminelen vervolgens kunnen opnemen.
Witwassers kunnen ook contant geld naar het buitenland sluipen om te storten, contant geld in kleinere stappen storten om argwaan te wekken, of illegaal contant geld gebruiken om andere contante instrumenten te kopen. Witwassers investeren soms het geld en gebruiken oneerlijke makelaars die bereid zijn de regels te negeren in ruil voor hoge commissies.
Een regel die van kracht is, is de AML-aanhoudperiode, die vereist dat deposito’s minimaal vijf handelsdagen op een account blijven staan. Deze periode van bezit is bedoeld om het witwassen van geld en risicobeheer te helpen voorkomen.
Hoewel de antiwitwaswetgeving een beperkt aantal transacties en crimineel gedrag bestrijkt, zijn de implicaties ervan verreikend. AML-regelgeving vereist bijvoorbeeld dat banken en andere financiële instellingen die krediet verstrekken of deposito’s van klanten accepteren, regels volgen die ervoor zorgen dat ze niet helpen bij het witwassen van geld.
AML- nalevingsfunctionarissen worden vaak aangesteld om toezicht te houden op het antiwitwasbeleid en ervoor te zorgen dat banken en andere financiële instellingen hieraan voldoen.
Verdachte activiteit
Het is aan financiële instellingen om de deposito’s van klanten en andere transacties te controleren om ervoor te zorgen dat ze geen deel uitmaken van een witwasprogramma. De instellingen moeten de oorsprong van grote bedragen verifiëren, verdachte activiteiten volgen en contante transacties van meer dan $ 10.000 melden.2 Naast het naleven van AML-wetten, moeten financiële instellingen ervoor zorgen dat klanten hiervan op de hoogte zijn.
Bij onderzoeken naar het witwassen van geld door wetshandhavers worden vaak financiële gegevens onderzocht op inconsistenties of verdachte activiteiten. In de huidige regelgevende omgeving worden uitgebreide gegevens bijgehouden van zowat elke belangrijke financiële transactie. Dus als de politie probeert een misdrijf op te sporen tot de daders, zijn er maar weinig methoden die effectiever zijn dan het onderzoeken van de gegevens van samenhangende financiële transacties.
In geval van diefstal, verduistering of diefstal is de wetshandhaving vaak in staat om het geld of de eigendommen die tijdens een witwasonderzoek zijn blootgelegd, terug te geven aan de slachtoffers van het misdrijf. Als een agentschap bijvoorbeeld geld ontdekt dat een crimineel heeft witgewassen om verduistering te verdoezelen, kan het agentschap dit meestal herleiden tot degenen van wie het geld is verduisterd.
AML versus KYC
Hoewel nauw verwant, is er een verschil tussen AML en Know Your Client (KYC) -regels. Bij het bankwezen zijn KYC-regels de stappen die instellingen moeten nemen om de identiteit van hun klanten te verifiëren. AML opereert op een breder niveau: het zijn de maatregelen die instellingen nemen om witwassen, terrorismefinanciering en andere financiële misdrijven te voorkomen en te bestrijden. Banken gebruiken AML- en KYC-compliance om financiële instellingen veilig te houden.
Veel Gestelde Vragen
Wat zijn enkele manieren waarop geld wordt “witgewassen”?
Criminelen “witten” geld dat ze verkrijgen via illegale handelingen zoals drugshandel, zodat het geld niet gemakkelijk naar hen kan worden herleid. Een veelgebruikte techniek is om het geld via een legitiem, op contanten gebaseerd bedrijf te laten lopen dat eigendom is van de criminele organisatie of haar bondgenoten. Het zogenaamd legitieme bedrijf stort het geld, dat de criminelen vervolgens kunnen opnemen. Witwassers kunnen ook contant geld naar het buitenland sluipen om te storten, contant geld in kleinere stappen storten om argwaan te wekken, of illegaal contant geld gebruiken om andere contante instrumenten te kopen. Ze zullen soms het geld investeren, met behulp van oneerlijke makelaars die bereid zijn de regels te negeren in ruil voor hoge commissies.
Kan het witwassen van geld worden gestopt?
Het witwassen van geld kan niet volledig worden gestopt, maar het kan worden verminderd door constante waakzaamheid. Financiële instellingen kunnen klantendeposito’s en andere transacties volgen om er zeker van te zijn dat ze geen deel uitmaken van een witwasprogramma. De instellingen moeten de oorsprong van grote bedragen verifiëren, verdachte activiteiten volgen en contante transacties van meer dan $ 10.000 melden. Naast het naleven van AML-wetten, moeten financiële instellingen ervoor zorgen dat klanten hiervan op de hoogte zijn. Een regel die van kracht is, is de AML-aanhoudperiode, die vereist dat deposito’s minimaal vijf handelsdagen op een account blijven staan. Deze periode van bezit is bedoeld om het witwassen van geld en risicobeheer te helpen voorkomen.
Wat is het verschil tussen AML en KYC?
Hoewel nauw verwant, is er een verschil tussen de regels voor ‘anti-witwaspraktijken’ (AML) en ‘ken uw klant’ (KYC). Bij het bankwezen zijn KYC-regels de stappen die instellingen moeten nemen om de identiteit van hun klanten te verifiëren. AML opereert op een breder niveau. Dit zijn de maatregelen die instellingen nemen om het witwassen van geld, de financiering van terrorisme en andere financiële misdrijven te voorkomen en te bestrijden. Banken gebruiken AML- en KYC-compliance om financiële instellingen veilig te houden.