Lipper Rating versus Morningstar: wat is het verschil?
Lipper Rating vs. Morningstar: een overzicht
De meeste beleggers zijn geen experts in de analyse van beleggingsfondsen. Ze weten waarschijnlijk niet wat een fundamentele analyse en weet niet hoe ze een candlestick aandelengrafiek moeten lezen. De meeste beleggers zijn gewoon op zoek naar een relatief veilige plek om hun geld te sparen en hopen onderweg een behoorlijk rendement te behalen, en daarom zijn ratingsystemen zoals Morningstar ( MORN ) en Lipper Leaders zo belangrijk.
Morningstar en Lipper zijn twee van de meest prominente namen in de wereld van beleggingsfondsen. Deze bedrijven evalueren fondsen, markeren cruciale gegevens en kennen aan elk van hen een eenvoudige, gemakkelijk te vergelijken beoordeling toe. Beleggingsfondsen geven om hun Morningstar- en Lipper-ratings omdat ze weten dat zoveel investeerders en financiële adviseurs erop vertrouwen om investeringsbeslissingen te nemen.
De meest populaire evaluatiestatistiek van Morningstar is de vijfsterrenschaal. Lipper gebruikt vijf afzonderlijke kwintielen of categorieën en beoordeelt elk fonds over vijf verschillende maatregelen. Als wordt vastgesteld dat een fonds in de top 20% van een bepaald kwintiel staat, krijgt het de titel ” Lipper Leader ” voor die functie.
De ratings van Morningstar en Lipper worden op grote schaal gepubliceerd, dus veel mensen accepteren ze als nauwkeurig. Een betere benadering zou zijn om de sterke en zwakke punten van elk beoordelingssysteem te begrijpen.
Belangrijkste leerpunten
- Lipper beoordeelt onderlinge fondsen op een schaal van één tot vijf, en hoe hoger het aantal, hoe beter het fonds.
- Morningstar beoordeelt beleggingsfondsen op een klokcurve met behulp van een sterrensysteem (1-5).
- Zowel Lipper als Morningstar wijzen fondsen toe aan verschillende categorieën.
Morgenster
De eerste Morningstar Rating werd geïntroduceerd in 1985. Het concentreerde zich op een paar brede categorieën en was meer een hulpmiddel voor het verzamelen van gegevens dan een uitgebreide evaluatie.
In 2002 werd het hele systeem herzien. Er werden nieuwe fondscategorieën toegevoegd en de groepen werden verkleind om andere verschillen dan managementstijlen te benadrukken. Het bevatte nieuwe statistieken en het brak de prestatiegeschiedenis op in verschillende tijdsperioden. Aandelenfondsen werden gescheiden doormarktkapitalisatie (de omvang van de aandelen in het fonds) om te voorkomen dat large-capfondsen de ratings consequent domineren.
Vandaag organiseert Morningstar onderlinge fondsen op basis van de soorten beleggingen in een fondsportefeuille, de regio waar fondsbeleggingen worden gedaan en de algemene beheerstrategie. Morningstar-ratings zijn gebaseerd op een belcurve verdeling: 10% krijgt een waardering van 5 sterren, 22,5% krijgt een beoordeling van 4 sterren, 35% krijgt een beoordeling van 3 sterren, 22,5% krijgt een beoordeling van 2 sterren en 10% krijgt een waardering van 1 ster. Morningstar werkt zijn ranglijst maandelijks bij.
Lipper
Lipper beoordeelt onderlinge fondsen op basis van vijf reeksen criteria: consistentie van rendement, behoud van kapitaal, kostenratio’s, totaalrendement en belastingefficiëntie. Lipper somt alle vijf ratings op voor een bepaald beleggingsfonds en laat beleggers beslissen wat voor hen het belangrijkst is.
Elke categorie krijgt een beoordeling op een schaal van één tot vijf. Een beleggingsfonds zou bijvoorbeeld een twee kunnen krijgen als het gaat om consistentie van het rendement en een vijf voor belastingefficiëntie. In het Lipper-systeem worden grotere aantallen als beter beschouwd;een beleggingsfonds is liever een vier dan een drie.
Elk fonds dat in de top 20% voor een bepaalde categorie wordt vermeld, krijgt de titel van Lipper Leader voor die categorie. De volgende 20% krijgt een beoordeling van vier, de middelste 20% krijgt een beoordeling van drie, de volgende 20% krijgt een beoordeling van twee en de laagste 20% krijgt een beoordeling van één. Het is mogelijk dat een beleggingsfonds meerdere Lipper Leader-categorieën heeft;in feite hebben veel topfondsen drie of vier Lipper Leader-aanduidingen.
Lipper-ratings worden ook elke maand aangepast en worden, net als Morningstar, berekend voor perioden van drie jaar, vijf jaar en tien jaar. Lipper werpt ook een algemene periode in die teruggaat tot het begin van een beleggingsfonds.
Morningstar krijgt een voorsprong op het gebied van transparantie, eenvoud en effectieve risicometingen. Lipper is beter in maatwerk, diepgang en het volgen van aanhoudende prestaties bij soortgelijke fondsen.
Risico versus rendement
De kern van een ratingsysteem voor beleggingsfondsen is opgebouwd rond risicogecorrigeerde maatregelen: hoeveel potentieel voor toekomstige verliezen een belegger moet nemen om een rendement te behalen.
Voor zowel Morningstar als Lipper is de voor risico gecorrigeerde maatstaf gebaseerd op een vergelijking met de gemiddelde prestatie voor een bepaalde fondscategorie. Dit betekent dat een beleggingsfonds er goed of slecht uit zal zien op basis van hoe goed zijn rendementen en verliezen correleren met basisindices voor de categorie. Large-capfondsen worden bijvoorbeeld afgezet tegen een grote large-capindex, zoals de S&P 500.
Er is veel kans op fouten in een systeem als dit, aangezien alleen anders zijn dan een index zou kunnen leiden tot kunstmatige verbeteringen in de fondsrating. Een midcap-fonds van 75% kan worden vergeleken met een grote midcap-index, maar de blootstelling van 25% aan smallcaps zou het rendement voldoende kunnen opdrijven om het een ratingboost te geven, ongeacht de prestaties van de beheerder.
Dit is met name problematisch voor Lipper, die bij zijn berekening een informatieratio gebruikt die te gevoelig is voor de keuze van de index. Morningstar heeft in mindere mate last van dit probleem. Beleggers moeten goed letten op het niveau van verschil tussen een beleggingsfonds en zijn vergelijkende index. R-kwadraat is een uitstekende graadmeter voor degenen die de moderne portefeuilletheorie (MPT) volgen.
Speciale overwegingen
Categorieën en indexkeuzes hebben grote invloed op de Lipper- en Morningstar-ratings, wat betekent dat het belangrijk is om te begrijpen hoe fondsen aan verschillende categorieën worden toegewezen.
In de Verenigde Staten ondersteunt Morningstar 122 categorieën, die in negen categoriegroepen zijn ingedeeld (Amerikaanse aandelen, sectoraandelen, allocatie, internationale aandelen, alternatief, grondstoffen, belastbare obligaties, gemeentelijke obligaties en geldmarkt ).
Lipper combineert zijn onderlinge fondsen op basis van zowel classificaties (die op deelnemingen zijn gebaseerd) als categorieën (die zijn gebaseerd op de objectieve taal van het fonds in het prospectus). Lipper heeft afzonderlijke wereldwijde aandelenclassificaties op basis van beleggingsstijl en marktkapitalisatie.
Morningstar ondersteunt verschillendegediversifieerde internationale aandelencategorieën, zoals onder andere Foreign Large Value, Foreign Large Blend, Foreign Large Growth, Foreign Small / Mid Value, Foreign Small / Mid Blend, Foreign Small / Mid Growth en World Stock, onder anderen.
Ook al zijn er aanzienlijke methodologische uitdagingen met zowel Morningstar als Lipper, dit zijn nog steeds haalbare en nuttige tools voor het investerende publiek. Niet iedereen heeft de tijd om expert te worden in fondsanalyse, dus het is zeer wenselijk om dit soort bedrijven te hebben om zaken te vereenvoudigen.
Beleggers dienen in gedachten te houden dat prestaties uit het verleden – waarop deze systemen zijn gebaseerd – geen garantie zijn voor toekomstige resultaten, en dat elke investering moet aansluiten bij de specifieke behoeften en doelstellingen van een individuele belegger.