Anticiperende afdekking

Wat is een anticiperende afdekking?

Een anticiperende afdekking is een futurespositie die wordt ingenomen voorafgaand aan een aanstaande koop- of verkooptransactie. Wanneer het onderliggende product dat wordt gekocht of verkocht in waarde fluctueert, zoals grondstoffen, kan een anticiperende afdekking worden gebruikt. Evenzo, wanneer een verkoop of kost in een andere valuta zal worden gerealiseerd op een toekomstige datum, kan een anticiperende afdekking worden gebruikt om het risico met betrekking tot wisselkoersschommelingen te beheersen.

Hoe een anticiperende afdekking werkt

Anticiperende afdekkingen worden gebruikt om de inputkosten van het bedrijf af te dekken of te beheren, en om enige controle uit te oefenen op de verkoopprijs van producten die onderhevig zijn aan constante prijsschommelingen, zoals grondstoffen.

Anticiperende afdekkingen zijn een handig hulpmiddel voor bedrijven om hun kosten of verkoopopbrengsten vast te leggen. Bedrijven voeren regelmatig productie- en vraagprojecties uit om in te schatten welke materialen ze nodig hebben om hun producten af ​​te stemmen op de verwachte vraag. Met behulp van deze cijfers kan een bedrijf ervoor kiezen om de verwachte behoefte geheel of gedeeltelijk af te dekken door middel van anticiperende afdekking.

Lange anticiperende afdekking

Sommige bedrijven gaan lange anticiperende hedges aan om hun cashflow te beheren. Als ze weten dat ze volgend kwartaal een aanstaande kosten zullen hebben, zoals het kopen van olie, kopen ze nu oliefutures, zodat ze weten wat hun oliekosten volgend kwartaal zullen zijn.

Door vandaag een koers vast te leggen wanneer de olie – of wat voor input dan ook – pas het volgende kwartaal nodig is, kan het zijn dat het bedrijf soms meer of minder betaalt dan ze zouden hebben betaald als ze niet hadden afgedekt (en niet op voorhand futures hadden gekocht). Voor veel bedrijven is dit onbeduidend, aangezien de ups en downs na verloop van tijd afvlakken.

Voor andere bedrijven kunnen ze proberen om meer of minder in te dekken, afhankelijk van hun vooruitzichten voor de kosten. Als een olieraffinaderij bijvoorbeeld – die olie moet kopen om te raffineren – verwacht dat de olieprijs het komende kwartaal zal stijgen, kunnen ze nu oliefutures kopen wanneer ze goedkoper zijn. Als ze denken dat de olie het komende kwartaal zal afnemen, kopen ze nu misschien geen futures, of slechts een klein bedrag, omdat ze hun olie gewoon op de spotmarkt kopen als dat nodig is, tegen hopelijk een lagere prijs op de weg.

Beide benaderingen kunnen ertoe leiden dat het bedrijf geld verdient of misloopt. Het bedrijf dat altijd, althans gedeeltelijk, afdekt, zal waarschijnlijk een beter idee hebben van wat hun cashflowsituatie in de toekomst zal zijn.

Korte anticiperende afdekking

Verkopers van grondstoffen, producten of diensten kunnen ook gebruik maken van korte anticiperende afdekkingen om zichzelf te beschermen tegen neerwaartse risico’s gedurende de tijd tussen het winnen, product of verbouwen van een grondstof of dienst en het daadwerkelijk verkopen ervan. 

Een boer kan ervoor kiezen om termijncontracten op zijn gewas te verkopen zodra de zaden in de grond zitten. Ze weten dan welke prijs ze voor hun oogst krijgen. Als de prijs van de grondstof stijgt door de oogst, liep de boer mis omdat hij vasthield aan het lagere tarief. Maar ze konden tenminste budgetteren voor de hoeveelheid geld waarvan ze wisten dat het binnenkwam.

Een andere boer kan ervoor kiezen om geen futures te verkopen, en in plaats daarvan de prijs te nemen die op de markt beschikbaar is tijdens de oogst. Sommige jaren doen ze het misschien beter door dit te doen, terwijl ze in andere jaren beter een anticiperende afdekking hadden kunnen nemen. Door geen heg te nemen, weet de boer pas het bedrag dat hij voor zijn gewas zal krijgen als hij het verkoopt, wat het moeilijker kan maken om de uitgaven te budgetteren.

Anticiperende afdekkingen voor valutaschommelingen

Anticiperende afdekkingen worden ook direct tegen valuta’s gebruikt wanneer verkopen over de grens plaatsvinden.

Een autofabrikant exporteert bijvoorbeeld auto’s van de Verenigde Staten naar Engeland en wordt in Britse ponden betaald zodra de goederen de eindbestemming bereiken.

Wereldwijde logistiek kan een verzendtijd van enkele weken vereisen, dus er is een reëel valutarisico wanneer de zending bij aflevering moet worden betaald, of bijvoorbeeld netto 30 dagen. Als het Britse pond tijdens verzending met 5% daalt, ontvangt het Amerikaanse bedrijf Britse ponden die minder waard zijn dan ze dachten op het moment van de verkoop.

Als de autofabrikant bang is dat het pond in die periode aan waarde zal verliezen in vergelijking met de dollar, kunnen ze een shortpositie in het pond innemen om de verwachte daling af te dekken.

Niet afdekken betekent soms meer of minder verdienen dan wanneer ze zich hadden afgedekt. Het argument is dat deze schommelingen in de loop van de tijd gelijkmatiger worden. Niet afdekken betekent dat de inkomende contanten onbekend zijn, waardoor het moeilijker wordt om de cashflow te beheren op basis van dat onbekende bedrag.

Anticiperende afdekkingen en positielimieten

Anticiperende afdekkingen worden vaak gezien als de juiste functie van de termijnmarkt. In wezen heeft de afdekking van de persoon of entiteit bescherming nodig voor de afgedekte kosten of verkoop.

Dit in tegenstelling tot speculatieve futures-handel waarbij een belegger posities inneemt op basis van een marktvisie op prijsveranderingen zonder een feitelijk belang in het eindgebruik van de grondstof. Een handelaar bij huis te kopen olie futures, omdat zij verwachten dat de olieprijs stijging heeft geen belang bij het daadwerkelijk nemen van de levering, of leveren, de werkelijke olie. Ze willen alleen profiteren van prijsverschillen in de tijd.

Omdat speculatieve afdekking de anticiperende afdekking vaak ruimschoots overtreft, leggen marktregulatoren periodiek positielimieten op om de kernfunctie van de termijnmarkt op basis van reële grondstoffenmarkten te behouden. Wanneer deze beperkingen worden besproken, wordt anticiperende afdekking vaak expliciet vrijgesteld van voorgestelde positielimieten, zodat bedrijven bescherming kunnen krijgen voor (een deel van) hun prijsrisico’s.

Voorbeeld uit de echte wereld van een anticiperende afdekking

Een bedrijf in Canada verkoopt maandelijks voor ongeveer $ 100.000 aan producten in de VS. Omdat de Canadese en Amerikaanse dollars fluctueren ( USDCAD ), weet het Canadese bedrijf ongeveer hoeveel Amerikaanse dollars (USD) ze elke maand zullen ontvangen op basis van hun historische verkopen, maar ze weten niet veel dat US $ 100.000 in Canadese dollars zal zijn. (C $). Tussen 2007 en 2019 is de USDCAD-wisselkoers bewogen tussen 0,91 en 1,46.

Wanneer het USDCAD-tarief hoog is, bijvoorbeeld op 1,40, ontvangt het Canadese bedrijf C $ 140.000 (US $ 100.000 x 1,4) per maand. Als het tarief laag is, bijvoorbeeld 0,95, ontvangt het bedrijf C $ 95.000 per maand (US $ 100.000 x 0,95).

Dat is een enorm verschil voor een bedrijf. Hoewel hun werkelijke verkoopvolume van maand tot maand stabiel is, kunnen hun Canadese dollaromzet drastisch variëren.

Als de rente hoog is, kunnen ze gunstige tarieven vastleggen door in de toekomst Canadese dollarfutures te kopen. In feite betekent dit dat ze de USD, die ze elke maand in contanten ontvangen, verkopen op de termijnmarkt. Door de prijs vast te leggen die ze hun Amerikaanse dollars kunnen converteren (verkopen), kunnen ze elke maand beter anticiperen op hun revue.

Wanneer de valutakoers ongunstig is, kunnen ze minder of helemaal niet indekken in de toekomst, omdat ze geen ongunstige prijzen voor een langere periode willen vasthouden. Als de USD weer begint te stijgen, betekent een afdekking dat het bedrijf zichzelf langer dan nodig heeft vastgehouden aan een slechter tarief.

Het bedrijf kan ook elke maand eenvoudig Canadese dollarcontracten kopen, ongeacht de wisselkoers, zodat ze een beter idee hebben van wat hun verwachte inkomsten zijn. Dit kan hen helpen bij het budgetteren van kosten.