Valutarisico

Wat is valutarisico?

Valutarisico, gewoonlijk valutarisico genoemd, vloeit voort uit de prijsverandering van de ene valuta ten opzichte van de andere. Investeerders of bedrijven met activa of bedrijfsactiviteiten over de landsgrenzen heen, worden blootgesteld aan valutarisico’s die tot onvoorspelbare winsten en verliezen kunnen leiden. Veel institutionele beleggers, zoals hedgefondsen en onderlinge fondsen, en multinationals gebruiken forex, futures, optiecontracten of andere derivaten om het risico af te dekken.

Valutarisico verklaard

Het beheersen van valutarisico’s begon in de jaren negentig de aandacht te trekken als reactie op de Thaise baht, hield de focus op het wisselkoersrisico in de jaren die volgden.

Valutarisico kan worden verminderd door afdekking, die valutaschommelingen compenseert. Als een Amerikaanse belegger bijvoorbeeld aandelen aanhoudt in Canada, wordt het gerealiseerde rendement beïnvloed door zowel de verandering in aandelenkoersen als de verandering in de waarde van de Canadese dollar ten opzichte van de Amerikaanse dollar. Als een rendement van 15% op Canadese aandelen wordt gerealiseerd en de Canadese dollar 15% deprecieert ten opzichte van de Amerikaanse dollar, is de belegger break-even, minus de bijbehorende handelskosten.

Voorbeelden van valutarisico

Om het valutarisico te verkleinen, kunnen Amerikaanse beleggers overwegen te beleggen in landen met sterk stijgende valuta’s en schuldquote ten opzichte van het bruto binnenlands product (bbp).

De Zwitserse frank is een voorbeeld van een valuta die waarschijnlijk goed ondersteund zal blijven vanwege het stabiele politieke systeem van het land en de lage schuldquote. De Nieuw-Zeelandse dollar zal waarschijnlijk robuust blijven dankzij de stabiele export van de landbouw- en zuivelindustrie die kan bijdragen aan de mogelijkheid van renteverhogingen. Buitenlandse aandelen presteren soms beter tijdens perioden van zwakte van de Amerikaanse dollar, wat doorgaans het geval is wanneer de rentetarieven in de Verenigde Staten lager zijn dan in andere landen.

Investeren in obligaties kan beleggers blootstellen aan valutarisico’s, aangezien ze kleinere winsten hebben om verliezen als gevolg van valutaschommelingen te compenseren. Valutaschommelingen in een buitenlandse obligatie- index zijn vaak het dubbele van het rendement van een obligatie. Beleggen in in Amerikaanse dollar luidende obligaties levert meer consistente rendementen op omdat valutarisico’s worden vermeden. Ondertussen is wereldwijd beleggen een voorzichtige strategie om valutarisico’s te beperken, aangezien het hebben van een portefeuille die is gediversifieerd over geografische regio’s, een afdekking biedt voor fluctuerende valuta’s. Beleggers kunnen overwegen te beleggen in landen waarvan de valuta is gekoppeld aan de Amerikaanse dollar, zoals China. Dit is echter niet zonder risico, aangezien centrale banken de pegging-relatie kunnen aanpassen, wat waarschijnlijk van invloed is op het beleggingsrendement.

Speciale overwegingen

Veel exchange traded funds (ETF’s) en onderlinge fondsen zijn ontworpen om het valutarisico te verminderen door ze af te dekken, meestal met behulp van forex, opties of futures. In feite heeft de stijging van de Amerikaanse dollar geleid tot een overvloed aan valuta-afgedekte fondsen die zijn geïntroduceerd voor zowel ontwikkelde als opkomende markten zoals Duitsland, Japan en China. Het nadeel van fondsen met valutahedging is dat ze winsten kunnen verminderen en duurder zijn dan fondsen die niet met valutahedging zijn afgedekt.

BlackRock’s iShares heeft bijvoorbeeld zijn eigen lijn van valuta-afgedekte ETF’s als alternatief voor zijn goedkopere internationale vlaggenschipfondsen. Begin 2016 begonnen beleggers hun blootstelling aan ETF’s met valutahedging te verminderen als reactie op een verzwakking van de Amerikaanse dollar, een trend die zich sindsdien heeft voortgezet en heeft geleid tot de sluiting van een aantal van dergelijke fondsen.