Gids voor antitrustwetten
Wat is antitrust?
Antitrustwetten zijn voorschriften die concurrentie aanmoedigen door de marktmacht van een bepaald bedrijf te beperken. Dit houdt vaak in dat ervoor moet worden gezorgd dat fusies en overnames de marktmacht niet overdreven concentreren of monopolies vormen, en dat bedrijven die monopolies zijn geworden, worden opgesplitst. Antitrustwetten voorkomen ook dat meerdere bedrijven samenspannen of een kartel vormen om de concurrentie te beperken door middel van praktijken zoals prijsafspraken. Vanwege de complexiteit om te beslissen welke praktijken de concurrentie zullen beperken, is antitrustwetgeving een aparte juridische specialisatie geworden.
Belangrijkste leerpunten
- Antitrustwetten zijn ontworpen om gezonde concurrentie binnen alle sectoren van de economie te beschermen en te bevorderen.
- De Sherman Act, de Federal Trade Commission Act en de Clayton Act zijn de drie cruciale wetten in de geschiedenis van antitrustregulering.
- Tegenwoordig is de Federal Trade Commission, soms in samenwerking met het ministerie van Justitie, belast met de handhaving van federale antitrustwetten.
Antitrust begrijpen
Antitrustwetten zijn de brede groep van nationale en federale wetten die zijn ontworpen om ervoor te zorgen dat bedrijven eerlijk concurreren. Voorstanders zeggen dat antitrustwetten noodzakelijk zijn voor een open markt. Gezonde concurrentie tussen verkopers geeft consumenten lagere prijzen, producten en diensten van hogere kwaliteit, meer keuzes en meer innovatie. Tegenstanders van antitrustwetten stellen dat als bedrijven kunnen concurreren zoals zij dat nodig achten, de consument uiteindelijk de beste prijzen krijgt.
Het vertrouwen in antitrust verwijst naar een groep bedrijven die samenwerken of een monopolie vormen om de prijzen in een bepaalde markt te dicteren.
Er zijn antitrustwetten om concurrentie tussen verkopers te bevorderen, monopolies te beperken en consumenten meer opties te bieden.
Hoe antitrustwetten tot stand zijn gekomen
De Sherman Act, de Federal Trade Commission Act en de Clayton Act zijn de belangrijkste wetten die de basis vormen voor antitrustregulering. Voorafgaand aan de Sherman Act, was de Interstate Commerce Act ook nuttig bij het vaststellen van antitrustregels, hoewel deze minder invloedrijk was dan sommige andere.
Het Congres keurde in 1887 de Interstate Commerce Act goed. Het was bedoeld om de spoorwegen te dereguleren en zei dat de spoorwegen reizigers een eerlijke vergoeding moesten vragen en die vergoedingen onder andere openbaar moesten maken. Het was het eerste voorbeeld van antitrustwetgeving, maar had minder invloed dan de Sherman Act, aangenomen in 1890. De Sherman Act verbood contracten en samenzweringen die de handel aan banden legden en / of het monopoliseren van industrieën. De Sherman Act zegt bijvoorbeeld dat concurrerende individuen of bedrijven geen prijzen kunnen bepalen, markten niet kunnen verdelen of biedingen kunnen manipuleren. De Sherman Act bevatte specifieke straffen en boetes voor het overtreden van de voorwaarden.
In 1914 keurde het Congres de Federal Trade Commission Act goed, die oneerlijke concurrentiemethoden en misleidende handelingen of praktijken verbood. In 2020 is de Federal Trade Commission, of FTC, een federale instantie die belast is met de handhaving van federale antitrustwetten. De Clayton Act werd ook aangenomen in 1914 en behandelt specifieke praktijken die de Sherman Act niet verbiedt. De Clayton Act verbiedt bijvoorbeeld om dezelfde persoon aan te stellen om zakelijke beslissingen te nemen voor concurrerende bedrijven.
De antitrustwetten beschrijven onwettige fusies en bedrijfspraktijken in algemene termen, waardoor rechtbanken kunnen beslissen welke onwettig zijn op basis van de specifieke kenmerken van elke zaak.
Speciale overwegingen
De FTC handhaaft federale antitrustwetten en richt zich op segmenten van de economie waar de consumentenuitgaven hoog zijn, waaronder gezondheidszorg, medicijnen, voedsel, energie, technologie en alles wat met digitale communicatie te maken heeft. Factoren die tot een FTC-onderzoek kunnen leiden, zijn onder meer aanmeldingen voor eerdere meldingen, bepaalde consumenten- of zakelijke correspondentie, congresonderzoeken of artikelen over consumenten- of economische onderwerpen.
Als de FTC van mening is dat er een wet is overtreden, zal het bureau proberen de twijfelachtige praktijken te stoppen of een oplossing vinden voor het concurrentiebeperkende deel van bijvoorbeeld een voorgestelde fusie tussen twee concurrenten. Als er geen oplossing wordt gevonden, dient de FTC een administratieve klacht in en soms een voorlopige voorziening bij de federale rechtbank.
De FTC kan bewijs van criminele antitrustovertredingen doorverwijzen naar het ministerie van Justitie (DOJ) voor strafrechtelijke sancties. De DOJ is bevoegd voor telecommunicatie, banken, spoorwegen en luchtvaartmaatschappijen. De FTC en DOJ werken ook samen met regelgevende instanties om ervoor te zorgen dat bepaalde fusies passen bij het algemeen belang.
Voorbeeld van een schending van de antitrustwet
Begin 2014 stelde Google een antitrust-schikking voor met de Europese Commissie. Google suggereerde dat het resultaten van ten minste drie concurrenten zou weergeven telkens wanneer het resultaten zou laten zien voor gespecialiseerde zoekopdrachten met betrekking tot producten, restaurants en reizen. Concurrenten betaalden Google elke keer dat iemand op specifieke soorten resultaten klikte die naast de resultaten van Google werden weergegeven. De zoekmachine zou betalen voor een onafhankelijke monitor die toezicht houdt op het proces.
Het voorstel bepaalde dat aanbieders van inhoud, zoals Yelp, ervoor konden kiezen om hun inhoud te verwijderen uit de gespecialiseerde zoekdiensten van Google zonder boetes. De zoekgigant stelde ook voor om voorwaarden te schrappen die het voor adverteerders moeilijk maken om hun campagnes naar sites van concurrenten te verplaatsen; sites die de zoekfunctie van Google gebruiken, kunnen advertenties van andere services hebben getoond. Het voorstel werd uiteindelijk niet geaccepteerd.
Belangrijk
Op 20 oktober 2020 heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie een antitrustzaak aangespannen tegen Google wegens concurrentieverstorende praktijken in verband met zijn vermeende dominantie in zoekadvertenties.