APB-mening
Wat is een APB-advies?
Een APB-advies is een gezaghebbende uitspraak van de Accounting Principles Board (APB). Het bestuur gaf officiële adviezen over verschillende boekhoudkundige kwesties die verduidelijking of interpretatie vereisten. De APB heeft tijdens haar bestaan 31 afzonderlijke meningen opgesomd.
Het American Institute of Certified Public Accountants (AICPA) creëerde de APB in 1959 en vervangen door de Financial Accounting Standards Board (FASB) in de missie van 1973. De APB was om een algemeen conceptueel kader voor de ontwikkeling van Generally Accepted Accounting Principles (GAAP) in de Verenigde Staten. APB was de belangrijkste organisatie die GAAP heeft opgezet en sommige van zijn meningen hebben nog steeds invloed op GAAP.
Belangrijkste leerpunten
- Een APB-advies is een gezaghebbende uitspraak van de Accounting Principles Board (APB).
- Het American Institute of Certified Public Accountants (AICPA) heeft de APB in 1959 opgericht en in 1973 vervangen door de Financial Accounting Standards Board (FASB).
- Sommige APB-adviezen zijn nu achterhaald, terwijl andere doorgaan als onderdeel van GAAP.
- APB-adviezen verduidelijkten boekhoudkundige kwesties en boden definitieve richtlijnen in een tijd waarin de huidige GAAP pas begon te verschijnen.
- Vooral toen ze begonnen, boden APB-adviezen niet zoiets als een alomvattend raamwerk voor de boekhouding.
Inzicht in APB-meningen
Nadat de Financial Accounting Standards Board (FASB) de Accounting Principles Board (APB) had vervangen, heeft GAAP ook de APB-adviezen vervangen. Sommige APB-adviezen zijn nu achterhaald, terwijl andere doorgaan als onderdeel van GAAP.
De AICPA ontbond de APB in de hoop dat de kleinere en volledig onafhankelijke FASB effectiever boekhoudnormen zou kunnen creëren. De APB en de gerelateerde Securities and Exchange Commission (SEC) konden niet geheel onafhankelijk van de Amerikaanse overheid opereren.
Volgens John C. Burton was de mening van de SEC over de APB dat de algehele staat van dienst redelijk goed was. Hij merkte echter ook op dat het waarschijnlijk leek dat een kleinere fulltime instantie met meer controle over het onderzoek uiteindelijk een grotere belofte op succes zou hebben.
Van de 31 adviezen van de APB waren er verschillende die behulpzaam waren bij het verbeteren van de theorie en praktijk van belangrijke boekhoudkundige gebieden. Enkele van de duurzamere adviezen waren onder meer APB-advies nr. 4, waarin de verantwoording voor investeringskredieten werd beschreven. Een andere was APB-advies nr. 14, dat betrekking had op de boekhouding van converteerbare schulden en schuld uitgegeven met warrants. Aan de andere kant heeft APB-advies nr. 19 in 1971 APB-advies nr. 3 vervangen.
Voordelen van APB-adviezen
APB-adviezen verduidelijkten boekhoudkundige kwesties en boden definitieve richtlijnen in een tijd waarin de huidige GAAP pas begon te verschijnen. Tijdens het bestaan van de APB tussen 1959 en 1973 werkte het nauw samen met de SEC om meningen te formuleren die hielpen vorm te geven aan de manier waarop bedrijven hun SEC-formulieren opstelden. Bij de APB waren actieve accountantsprofessionals betrokken die de kennis die zij uit hun eigen praktijk opdeden, konden integreren in hun opinies.
APB-adviezen waren ook een cruciaal onderdeel van de op investeringen gerichte transformatie van de boekhouding in het midden van de twintigste eeuw. Vóór die periode leek de beurscrash van 1929 veranderden de aard van de boekhouding. Beleggers wilden consistente informatie om te vergelijken tussen bedrijven, en nieuwe regelgeving verplichtte bedrijven om deze informatie te verstrekken. APB-adviezen waren een uiteindelijke uitvloeisel van die vraag naar meer consistente boekhoudnormen.
APB-adviezen maakten deel uit van de professionalisering van de boekhouding, die begon in de 20e eeuw en tot op de dag van vandaag voortduurt.
Nadelen van APB-meningen
Vooral toen ze begonnen, boden APB-adviezen niet zoiets als een alomvattend raamwerk voor de boekhouding. Het is waar dat ze definitieve meningen gaven over specifieke kwesties, maar ze lieten ook andere kwesties onopgelost.
Naast dit onvolledige raamwerk droeg ook het feit dat de APB bestond uit parttime leden met andere verplichtingen bij aan minder rigoureuze normen. In theorie was er meer kans op belangenconflicten bij het opstellen van regels. In de praktijk betekende minder specialisatie minder duidelijkheid in regels en meer ruimte voor verschillende interpretaties, waardoor de informatie voor beleggers minder consistent is dan in de 21e eeuw.
Veel van de nadelen van APB-adviezen werden overwonnen door nieuwere algemeen aanvaarde boekhoudprincipes (GAAP). Omdat GAAP-regels waren gebaseerd op de fundamenten van APB-adviezen, hadden ze noodzakelijkerwijs betrekking op meer onderwerpen en elimineerden ze grijze gebieden. Bovendien is de Financial Accounting Standards Board (FASB) die de APB heeft vervangen een meer onafhankelijke en professionele organisatie.
FASB-leden werken fulltime en moeten de banden met externe organisaties verbreken. Dat geeft hen de tijd om meer gedetailleerde regels op te stellen en verwijdert prikkels om de bestaande praktijken van bepaalde bedrijven te begunstigen.