Beoordeling goed

Wat is een beoordeling juist?

Een taxatierecht is het wettelijke recht van de aandeelhouders van een onderneming om een ​​gerechtelijke procedure of een onafhankelijke taxateur te laten bepalen, een eerlijke aandelenprijs te laten bepalen en de overnemende onderneming te verplichten om aandelen tegen die prijs te kopen.

Een taxatierecht is een beschermingsbeleid voor aandeelhouders, waardoor wordt voorkomen dat bedrijven die bij een fusie betrokken zijn, minder betalen dan het bedrijf waard is aan de aandeelhouders.

Een taxatierecht begrijpen

Aandeelhouders doen doorgaans een beroep op hun taxatierecht wanneer ze gedwongen zullen worden hun aandelen ongewild op te geven, meestal bij een fusie of overname. De aandeelhouder zou liever in zijn positie blijven, maar het management heeft besloten door te gaan met de fusie of overname, of de aandeelhouder is van mening dat de geboden prijs voor de aandelen te laag is. In beide gevallen oefent een aandeelhouder zijn taxatierecht uit en eist hij dat een rechtbank de aandelen correct beoordeelt.

Analisten kunnen meerdere waarderingsmethoden gebruiken om de reële aandelenkoers en waarde van het overgenomen bedrijf te bepalen, inclusief op activa gebaseerde methoden, inkomsten- of kasstroommethoden, vergelijkbare marktgegevensmodellen en hybride of formulemethoden.

Nadat een taxatie van de aandelen heeft plaatsgevonden en als uit de waardering blijkt dat de waarde van de aandelen hoger is dan wat is aangeboden of betaald, wordt de aandeelhouder dienovereenkomstig vergoed.

Een taxatierecht is een cruciaal element voor de rechten van investeerders, met name voor minderheidsaandeelhouders, wier stem wordt overstemd door een enkele controlerende aandeelhouder of een groep aandeelhouders. Beoordelingsrechten beschermen de investering van aandeelhouders tegen onredelijke, opportunistische of slecht getimede aanbiedingen voor de aankoop van een bedrijf.

Hoewel de meeste gevallen van taxatierechten gebaseerd zijn op consolidatie of fusies, kunnen ze ook van toepassing zijn op gevallen waarin de onderneming een buitengewone actie onderneemt die aandeelhouders als schadelijk voor hun belangen beschouwen. Bij fusies en overnames garanderen taxatierechten dat aandeelhouders een passende vergoeding ontvangen als een fusie of overname hun wensen tenietdoet.

Beoordelingsrechten en methoden voor bedrijfswaardering

Zoals hierboven vermeld, zijn er verschillende manieren om een ​​bedrijf te waarderen en tot een eerlijke aandelenkoers te komen om aandeelhouders te sussen. Eén manier is een op activa gebaseerde waardering, die zich richt op de intrinsieke waarde (NAV) van een bedrijf, of de reële marktwaarde van de totale activa minus de totale verplichtingen.

In wezen bepaalt deze methode de kosten om het bedrijf fysiek opnieuw te creëren. Er is ruimte voor interpretatie door te beslissen welke activa en passiva van het bedrijf in de waardering moeten worden opgenomen en hoe de waarde van elk moet worden gemeten. Bepaalde voorraadkostenmethoden (bijvoorbeeld LIFO of FIFO ) zullen bijvoorbeeld de voorraad van het bedrijf op verschillende manieren waarderen, wat leidt tot veranderingen in de totale waarde van de activa van het bedrijf.

Een andere vorm van bedrijfswaardering is het gebruik van vergelijkbare winstverhoudingen, zoals de koers-winstverhouding (P / E), om te bepalen hoe een bedrijf presteert ten opzichte van concurrenten. Als de P / E-ratio van een bedrijf bijvoorbeeld de hoogste is van zijn vergelijkbare groep, heeft het ofwel echt een veelbelovende voorsprong in het veld (misschien een nieuwe technologie of acquisitie in een nieuwe marktniche) of is het overgewaardeerd (dwz de prijs is te hoog in vergelijking met de werkelijke winst).

Ten slotte kunnen onafhankelijke beoordelaars de Discounted Cash Flow (DCF) -methode gebruiken om bij een uitgifte van taxatierechten tot een objectieve aandelenkoers te komen. In tegenstelling tot de vergelijkbare methode, die een relatieve waarderingsmethode is, wordt de DCF-methode als een intrinsieke methode beschouwd, onafhankelijk van eventuele concurrenten. In de kern is de DCF-methode gebaseerd op projecties van toekomstige kasstromen. Deze worden vervolgens aangepast om de huidige marktwaarde van het bedrijf te krijgen.