Inzicht in negatief rendement op eigen vermogen (ROE): is het altijd slecht?
Bedrijven die verliezen melden, zijn moeilijker te waarderen dan bedrijven die consistente winsten rapporteren. Elke statistiek die het netto-inkomen gebruikt, wordt teniet gedaan als input wanneer een bedrijf negatieve winsten rapporteert. Rendement op eigen vermogen (ROE) is zo’n maatstaf. Niet alle bedrijven met een negatieve ROE zijn echter altijd slechte investeringen.
Belangrijkste leerpunten
- Rendement op eigen vermogen (ROE) wordt gemeten als het nettoresultaat gedeeld door het eigen vermogen.
- Wanneer een bedrijf verlies lijdt, en dus geen netto-inkomen, is het rendement op het eigen vermogen negatief.
- Een negatieve ROE is niet per se slecht, vooral als de kosten het gevolg zijn van verbetering van het bedrijf, bijvoorbeeld door herstructurering.
- Als het nettoresultaat negatief is, kan in plaats daarvan de vrije kasstroom worden gebruikt om een beter inzicht te krijgen in de financiële situatie van het bedrijf.
- Als het nettoresultaat constant negatief is omdat er geen goede redenen zijn, is dat reden tot bezorgdheid.
- Nieuwe bedrijven, zoals startups, hebben doorgaans jarenlange verliezen voordat ze winstgevend worden, waardoor het rendement op eigen vermogen een slechte maatstaf is voor hun succes en groeipotentieel.
Gerapporteerd rendement op eigen vermogen (ROE)
ROE = nettoresultaat / eigen vermogen
In de ROE-formule is de teller het nettoresultaat of de netto winst die wordt gerapporteerd op de winst-en-verliesrekening van een bedrijf. De noemer is het eigen vermogen, of meer specifiek het eigen vermogen.
Als het nettoresultaat negatief is, is de ROE ook negatief. Voor de meeste bedrijven wordt een ROE-niveau van ongeveer 10% als sterk beschouwd en dekt het hun kapitaalkosten.
Wanneer ROE de gevestigde bedrijven misleidt
Een bedrijf kan een negatief netto-inkomen rapporteren, maar dat betekent niet altijd dat het een slechte investering is. Vrije kasstroom is een andere vorm van winstgevendheid en kan worden gemeten in plaats van het nettoresultaat.
Hier is een goed voorbeeld van waarom het misleidend kan zijn om alleen naar het netto inkomen te kijken:
In 2012melddecomputer- en printgigant Hewlett-Packard ( goodwill na een mislukte overname. Deze kosten resulteerden in een negatief nettoresultaat van $ 12,7 miljard, of $ 6,41 negatief per aandeel. De gerapporteerde ROE was met -51% even somber. De vrije kasstroomgeneratie voor het jaar was echter positief met $ 6,9 miljard, of $ 3,48 per aandeel. Dat is nogal een schril contrast met het netto-inkomen en resulteerde in een veel gunstiger ROE-niveau van 30%.
Voor scherpzinnige investeerders had dit erop kunnen wijzen dat HP zich niet in een precaire positie bevond, zoals de winst- en ROE-niveaus lieten zien. Inderdaad, het nettoresultaat van volgend jaar keerde terug naar een positieve $ 5,1 miljard, of $ 2,62 per aandeel. De vrije kasstroom verbeterde eveneens tot $ 8,4 miljard, of $ 4,31 per aandeel. Het aandeel herstelde zich toen investeerders begonnen te beseffen dat HP niet zo’n slechte investering was als de negatieve ROE aangaf.
Stel nu dat een organisatie altijd geld verliest zonder een goede reden. In dat geval dienen beleggers een negatief rendement op het eigen vermogen te zien als een waarschuwing dat de onderneming niet zo gezond is. Voor veel bedrijven kan zoiets eenvoudigs als meer concurrentie het rendement op het eigen vermogen nadelig beïnvloeden. Als dat gebeurt, moeten investeerders dit opmerken, want het bedrijf wordt geconfronteerd met een probleem dat de kern van zijn bedrijf is.
Wanneer ROE bij startups misleidt
De meeste startende bedrijven verliezen in hun begindagen geld. Dus als investeerders alleen zouden kijken naar het negatieve rendement op het eigen vermogen, zou niemand ooit in een nieuw bedrijf investeren. Een dergelijke houding zou beleggers ervan weerhouden om in een vroeg stadium tegen relatief lage prijzen in te kopen bij enkele geweldige bedrijven.
Nieuwe bedrijven hebben in hun vroege jaren verliezen geleden als gevolg van kosten als gevolg van kapitaaluitgaven, advertentie-uitgaven, schuldbetalingen, leveranciersbetalingen en meer, allemaal voordat hun product of dienst grip krijgt op de markt.
Startups zullen meestal een aantal jaren een negatief eigen vermogen hebben, waardoor het rendement op het eigen vermogen enige tijd zinloos wordt. Zelfs als een bedrijf geld begint te verdienen en opgebouwde schulden op zijn balans afbetaalt, en deze vervangt door ingehouden winsten, kunnen beleggers nog steeds verliezen verwachten.
Het komt neer op
Het HP-voorbeeld laat zien hoe het onderschrijven van de traditionele definitie van ROE investeerders kan misleiden. Andere bedrijven die chronisch een negatief nettoresultaat rapporteren, maar gezondere vrije cashflowniveaus hebben, kunnen zich vertalen in een hogere ROE dan beleggers zouden verwachten.