Investeringsprogramma voor de landbouwsector (ASIP)

Wat is het investeringsprogramma voor de landbouwsector (ASIP)?

Het Agricultural Sector Investment Program (ASIP) was een economisch ontwikkelingsproject dat in maart 1995 werd geïnitieerd door de Wereldbankgroep. Met het project werd 60 miljoen dollar aan fondsen besteed aan de verbetering van de landbouwproductiviteit in Zambia en andere Afrikaanse landen. Helaas eindigde het project in 2001 nadat het zijn doelstellingen niet had gehaald.

Hoe de ASIP werkt

Het overkoepelende doel van de ASIP was om Afrikaanse landen te helpen hun landbouwsector te verbeteren in het belang van het verbeteren van de voedselzekerheid en het bijdragen aan de ontwikkeling van de binnenlandse economie. Aanvankelijk werden Zambia, Angola, Benin en Senegal geselecteerd om aan het programma deel te nemen, maar het programma werd beëindigd nadat de gestelde doelen in Zambia niet waren bereikt.

Uiteindelijk bleek uit een evaluatie na de beëindiging dat het project mislukte vanwege een gebrek aan institutionele steun, wat suggereert dat de financiële en personele middelen die aan het project waren besteed niet voldoende waren om het welslagen ervan te verzekeren.

Het rapport noemde een reeks uitdagingen en complicaties die hebben bijgedragen aan dit teleurstellende resultaat. De herstructurering en decentralisatie van het centrale ministerie duurde veel langer dan verwacht, wat voor veel donoren een bron van frustratie was. Onrealistische verwachtingen en een te brede reikwijdte die onmogelijk te beheren was, droegen verder bij aan de uitdagingen die uiteindelijk niet konden worden overwonnen.

Als de ASIP succesvol was geweest, had dit mogelijk een blijvende impact gehad op de binnenlandse landbouweconomieën van Zambia en de andere deelnemende landen. Volgens de vier hoofddoelen van het ASIP-project zouden deze landen juridische veranderingen en institutionele verbeteringen hebben doorgemaakt met betrekking tot voedselzekerheid, landgebruik, landbouwprijzen en exportpraktijken; evenals meer partnerschappen tussen regeringen en particuliere bedrijven.

Met dit programma werd getracht aanvullende particuliere financiering voor deze landen aan te trekken, onder meer door de oprichting van een investeringsfonds voor het platteland dat bedoeld was om kleinschalige kapitaalinvesteringen in plattelandsgebieden te verstrekken. Door subsidies te verstrekken aan lokale overheden, stimuleerde het ook de privatisering van boerderijen die eigendom zijn van de overheid.

Voorbeeld uit de echte wereld van de ASIP

Het ASIP-programma maakte deel uit van een aantal grotere programma’s die in de jaren negentig hoog op de agenda van de Wereldbank stonden. Deze omvatten het behalen van de acht millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling, waarvan er drie zijn: het uitbannen van extreme armoede en honger, het terugdringen van kindersterfte en het waarborgen van ecologische duurzaamheid. ASIP viel onder de paraplu van de programma’s Corporate Advocacy Priorities en Global Public Goods Priorities van de Wereldbank, bedoeld om een ​​productieve coördinatie tussen het bedrijfsleven en de openbare orde te bevorderen.

Hoewel de ASIP geen succes was, blijft de Wereldbank leningen met een lage rente, nulrentende kredieten en een verscheidenheid aan subsidies verstrekken aan ontwikkelingslanden. Deze programma’s en middelen zijn bedoeld om deze landen te helpen belangrijke, haalbare resultaten te behalen op kritieke gebieden zoals gezondheid, onderwijs, economische ontwikkeling, aanleg en onderhoud van infrastructuur en landbouw.