Uitsplitsing van activaklassen
Wat is een uitsplitsing van een activaklasse?
Een uitsplitsing van de activaklasse geeft de percentages weer van de belangrijkste activaklassen die binnen een beleggingsfonds, op de beurs verhandeld fonds of een andere portefeuille zijn gevonden. Activaklassen (in de micro-economie en daarbuiten) verwijzen over het algemeen naar brede categorieën zoals aandelen, vastrentende waarden en grondstoffen. Vaak kunnen sub-activaklassen worden gerapporteerd in geconcentreerde portefeuilles of voor meer gedetailleerde details.
Belangrijkste leerpunten
- Een uitsplitsing van de activaklassen laat zien hoe bepaalde kernactiva in een beleggingsportefeuille worden verantwoord.
- Activaklassen kunnen aandelen, obligaties, grondstoffen, contanten, onroerend goed en valuta’s omvatten.
- Uitsplitsingen van activaklassen helpen beleggers de moeren en bouten van hun portefeuilles, de doelstellingen van het management, de verdeling van fondsen en de inherente risico’s te begrijpen.
Inzicht in uitsplitsingen van activaklassen
Een uitsplitsing van de activaklasse vertegenwoordigt de verdeling van activa in een portefeuille. Uitsplitsingen worden berekend door de marktwaarde van de beleggingen van een bepaalde activaklasse te delen door de totale activa van het fonds. Er worden doorgaans uitgebreide uitsplitsingen van activaklassen gegeven om een belegger te helpen de beleggingsdoelstelling en de risicobeheerstrategie van het fonds te begrijpen.
Beleggen per activaklasse is een primaire manier voor beleggers en professionele portefeuillebeheerders om risico’s te beheren. Activaklassen kunnen contanten, vastrentende waarden, aandelen, grondstoffen en onroerend goed omvatten. Elk heeft zijn eigen risicokenmerken en rendementskansen. Investeringen in vastrentende waarden en aandelen zijn doorgaans activaklassen die worden gebruikt voor kernposities. Beide hebben meerdere beleggingsopties, waarbij vastrentende waarden worden gebruikt voor meer conservatieve beleggingen en aandelen worden gebruikt voor agressievere beleggingen.
Cashbeleggingen zijn het meest conservatief en kunnen hoogrentende spaarrekeningen en geldmarktfondsen omvatten.
Soorten uitsplitsingen van subactiva
Uitsplitsingen naar sub-activaklassen worden ook vaak gebruikt in de rapportage van due diligence-fondsen en kunnen beleggers vergelijkbare ondersteuning bieden. Uitsplitsingen naar sub-activaklassen kunnen worden gebruikt wanneer een fonds sterk geconcentreerd is in één activaklasse.
De uitsplitsingen van vastrentende subactiva kunnen een breed scala aan leningen, staatsobligaties, bedrijfsobligaties en gemeentelijke obligaties omvatten. Aandelensubactivaklassen kunnen bestaan uit speciale categorieën, zoals vastgoedbeleggingsfondsen (REIT’s) en master limited partnerships (MLP’s). Ze kunnen ook uitsplitsingen naar marktkapitalisatie omvatten, zoals small-cap, mid-cap en large-cap, of beleggingsstijlen zoals groeiaandelen en waardeaandelen. Investeren in internationale investeringen kan componenten van sub-activaklassen voor investeringen toevoegen.
Voorbeeld van uitsplitsing van activatoewijzing
60/40 fondsen zijn een populaire keuze voor beleggers die op zoek zijn naar evenwichtige fondsopties voor assetallocatie. Het BlackRock 60/40 Target Allocation Fund is een voorbeeld voor beleggers. Dit fonds maakt gebruik van een dakfondsbenadering om een uitsplitsing in de activaklasse van 60/40 te bieden tussen aandelen en vastrentende waarden.
Individuele fondsposities worden gebruikt om blootstelling te bieden aan verschillende sub-activaklassen, waaronder Amerikaanse aandelen, aandelen ontwikkelde markten, internationale aandelen en 7- tot 10-jarige staatsobligaties. De asset-allocatiefondsen van BlackRock omvatten het 40/60 Target Allocation Fund, 80/20 Target Allocation Fund en het 20/80 Target Allocation Fund.
Speciale overwegingen
De uitsplitsing van de activaklasse wordt vaak gebruikt bij de marketing van het fonds aan beleggers, aangezien het een eenvoudige manier is om het geschatte risicoprofiel van een fonds weer te geven. Asset-allocatiefondsen zullen over het algemeen verschillen per activamix, vaak op de markt gebracht als conservatieve, gematigde of agressieve fondsen.
Een hogere aandelenblootstelling wordt doorgaans aangetroffen bij agressievere groeifondsen. Gematigde fondsen hebben de neiging om een evenwichtige benadering van activaspreiding te hebben die evenredig is gewogen tussen aandelen en vastrentende waarden. Over het algemeen suggereert de moderne portefeuilletheorie dat activaspreiding een cruciale bepalende factor kan zijn voor het totale rendementspotentieel en de risicokenmerken.