Baby Bond

Wat is een Baby Bond?

Een baby-obligatie is een vastrentende waarde die wordt uitgegeven in coupures van kleine dollars, met een nominale waarde van minder dan $ 1.000. De kleine coupures vergroten de aantrekkingskracht van babyobligaties voor gemiddelde particuliere beleggers.

Baby Bonds begrijpen

Babyobligaties worden voornamelijk uitgegeven door gemeenten, provincies en staten om dure infrastructuurprojecten en kapitaaluitgaven te financieren. Deze van belasting vrijgestelde gemeentelijke obligaties zijn doorgaans gestructureerd als nulcouponobligaties met een looptijd tussen 8 en 15 jaar. De muni-obligaties hebben meestal een rating van A of hoger op de obligatiemarkt.

Babyobligaties worden ook door bedrijven uitgegeven als bedrijfsobligaties. Zakelijke emittenten van deze schuldbewijzen zijn onder meer nutsbedrijven, investeringsbanken, telecombedrijven en business development-bedrijven (BDC’s) die betrokken zijn bij de financiering van kleine en middelgrote bedrijven. De prijs van de bedrijfsobligaties wordt bepaald door de financiële gezondheid, kredietwaardigheid en beschikbare marktgegevens van de onderneming van de uitgevende instelling. Een bedrijf dat geen groot schuldaanbod kan of wil uitgeven, kan babyobligaties uitgeven om vraag en liquiditeit voor de obligaties te genereren. Een andere reden waarom een ​​bedrijf babyobligaties kan uitgeven, is om kleine of particuliere beleggers aan te trekken die mogelijk niet over het geld beschikken om de standaard obligatie met nominale waarde van $ 1.000 te kopen.

Voorbeeld

Een entiteit die bijvoorbeeld geld wilde lenen door obligaties ter waarde van $ 4 miljoen uit te geven, zou voor zo’n relatief kleine uitgifte niet veel belangstelling van institutionele beleggers kunnen krijgen. Bovendien zal de emittent met een nominale waarde van $ 1.000 slechts 4.000 obligatiecertificaten op de markten kunnen verkopen. Als het bedrijf echter babyobligaties uitgeeft voor een nominale waarde van $ 400, zullen particuliere beleggers op een betaalbare manier toegang kunnen krijgen tot deze effecten en zal het bedrijf de capaciteit hebben om 10.000 obligaties uit te geven op de kapitaalmarkten.

aanvullende overwegingen

Babyobligaties worden doorgaans gecategoriseerd als ongedekte schuld, wat betekent dat de emittent of lener geen onderpand verpandt om rentebetalingen en aflossingen van de hoofdsom te garanderen in geval van wanbetaling. Daarom, als de emittent zijn betalingsverplichtingen niet nakomt, zouden houders van babyobligaties pas worden betaald nadat aan de vorderingen van houders van gedekte schuld is voldaan. Volgens de standaardstructuur van schuldinstrumenten zijn babyobligaties echter hoger dan de preferente aandelen en gewone aandelen van een bedrijf.

Een kenmerk van baby-obligaties is dat ze opvraagbaar zijn. Een opvraagbare obligatie is een obligatie die vervroegd kan worden afgelost, dat wil zeggen vóór de vervaldatum, door de emittent. Wanneer obligaties worden opgevraagd, worden de rentebetalingen ook niet meer door de emittent betaald. Om baby-obligatiehouders te compenseren voor het risico dat ze een obligatie voor de vervaldatum aflossen, hebben deze obligaties relatief hoge couponrente, variërend van ongeveer 5 procent tot 8 procent.

Andere baby-obligaties

Babyobligaties kunnen ook verwijzen naar een reeks spaarobligaties van kleine coupures met een nominale waarde variërend van $ 75 tot $ 1.000, uitgegeven door de Amerikaanse overheid van 1935 tot 1941. Deze van belasting vrijgestelde obligaties werden verkocht tegen 75% van de nominale waarde en hadden een looptijd van 10 jaar.

In het VK verwijzen babyobligaties naar een soort obligatie die eind jaren negentig werd gelanceerd met als doel het sparen voor kinderen door hun ouders aan te moedigen. Ouders moesten gedurende ten minste 10 jaar een kleine maandelijkse bijdrage betalen en in ruil daarvoor ontving het kind een gegarandeerd minimumbedrag belastingvrij op het moment dat het 18 werd.