Back-to-back lening
Wat is een back-to-back-lening?
Een back-to-back-lening, ook wel een parallelle lening genoemd, is wanneer twee bedrijven in verschillende landen compenserende bedragen van elkaar lenen in elkaars valuta als afdekking tegen valutarisico’s. Hoewel de valuta’s blijven bestaan en de rentetarieven (op basis van de commerciële tarieven van elke landinstelling) gescheiden blijven, zal elke lening dezelfde vervaldatum hebben.
Bedrijven zouden dezelfde afdekkingsstrategie kunnen bereiken door op de valutamarkten te handelen, in contanten of futures, maar back-to-backleningen kunnen handiger zijn. Tegenwoordig hebben valutaswaps en soortgelijke instrumenten de back-to-backleningen grotendeels vervangen. Toch faciliteren deze instrumenten nog steeds de internationale handel.
Belangrijkste leerpunten
- Een back-to-back-lening is een overeenkomst waarbij twee moedermaatschappijen in verschillende landen compenserende bedragen lenen in hun lokale valuta en dat geld vervolgens uitlenen aan de lokale dochteronderneming van de ander.
- Het doel van een back-to-back-lening is om te voorkomen dat er over de landsgrenzen heen geld wordt geleend met de prijsschommelingen, mogelijke beperkingen, ongewenste transparantie en kosten die aan forexmarkten zijn verbonden.
- Door elke partij geld te laten lenen in de eigen valuta, probeert een back-to-back-lening wisselkoersrisico’s te vermijden – een ongunstige verandering in de wisselkoersen tussen twee valuta’s.
- Omdat er meerdere leningen zijn ontstaan, heeft een back-to-back-strategie een groter krediet- of wanbetalingsrisico dan het gebruik van de forexmarkt.
Hoe een back-to-back-lening werkt
Normaal gesproken, wanneer een bedrijf toegang nodig heeft tot geld in een andere valuta, handelt het ervoor op de valutamarkt. Maar omdat de waarde van sommige valuta’s sterk kan fluctueren, kan een bedrijf onverwacht veel meer betalen voor een bepaalde valuta dan het had verwacht. Bedrijven met activiteiten in het buitenland kunnen dit risico proberen te verkleinen met een back-to-back-lening.
De voordelen van back-to-back-leningen zijn onder meer hedging in de exacte benodigde valuta. Alleen de belangrijkste valuta’s worden verhandeld op de termijnmarkten of hebben voldoende liquiditeit op de geldmarkten om efficiënte handel mogelijk te maken. Back-to-backleningen hebben meestal betrekking op valuta’s die ofwel onstabiel zijn of met een lage liquiditeit worden verhandeld. Door de hoge volatiliteit bij dergelijke handel ontstaat er bij bedrijven in die landen een grotere behoefte om hun valutarisico te verminderen.
Risico’s van back-to-back-leningen
Bij het nastreven van back-to-backleningen is het grootste probleem waarmee bedrijven worden geconfronteerd, het vinden van tegenpartijen met vergelijkbare financieringsbehoeften. En zelfs als ze geschikte partners vinden, komen de door beiden gewenste voorwaarden mogelijk niet overeen. Sommige partijen zullen een beroep doen op een makelaar, maar dan moeten er courtage worden opgeteld bij de financieringskosten.
De meeste back-to-back-leningen vervallen binnen 10 jaar vanwege hun inherente risico’s. Het grootste risico bij dergelijke overeenkomsten is asymmetrische aansprakelijkheid, tenzij dit specifiek wordt gedekt in de back-to-back leningsovereenkomst. Deze aansprakelijkheid ontstaat wanneer een partij in gebreke blijft met de lening, waardoor de andere partij nog steeds verantwoordelijk is voor de terugbetaling.
Het wanbetalingsrisico is daarmee een probleem, aangezien het niet tijdig terugbetalen van de lening door de ene partij de verplichtingen van de andere partij niet vrijgeeft. Dit risico wordt doorgaans gecompenseerd door een andere financiële overeenkomst of door een noodclausule die in de oorspronkelijke leningsovereenkomst wordt gedekt.
Back-to-back-leningen hebben meestal betrekking op valuta’s die ofwel onstabiel zijn of met een lage liquiditeit worden verhandeld.
Voorbeeld van een back-to-back-lening
Een voorbeeld is een Amerikaans bedrijf dat een Europees kantoor wil openen en een Europees bedrijf dat een Amerikaans kantoor wil openen. Het Amerikaanse bedrijf kan het Europese bedrijf $ 1 miljoen lenen voor initiële leasing en andere kosten. Deze lening wordt berekend in Amerikaanse dollars. Tegelijkertijd leent het Europese bedrijf het Amerikaanse bedrijf het equivalent van $ 1 miljoen in euro’s tegen de huidige wisselkoers om te helpen met zijn lease- en andere kosten. Omdat beide leningen in de lokale valuta worden verstrekt, is er geen valutarisico (het risico dat de wisselkoersen tussen twee valuta’s sterk zullen schommelen) wanneer de leningen worden terugbetaald.
Een ander voorbeeld is een Canadees bedrijf dat financiert via een Duitse bank. Het bedrijf maakt zich zorgen over de koerswijziging van de Canadese dollar ten opzichte van de euro. Daarom creëren het bedrijf en de bank een back-to-back-lening, waarbij het bedrijf CA $ 1 miljoen bij de bank stort, en de bank (met behulp van de aanbetaling als onderpand) het bedrijf voor CA $ 1 miljoen aan euro’s leent op basis van de huidige wisselkoers.
Het bedrijf en de bank spreken een looptijd van één jaar af voor de lening en een rentepercentage van 4%. Wanneer de looptijd van de lening afloopt, betaalt het bedrijf de lening terug tegen de vaste rente die aan het begin van de looptijd van de lening is overeengekomen, waardoor valutarisico’s tijdens de looptijd van de lening worden voorkomen.