Faillissementsfinanciering
Wat is faillissementsfinanciering?
Faillissementsfinanciering is een andere term voor financiering met een schuldenaar-in-bezit (DIP), of het geld dat een geldschieter verstrekt aan een bedrijf dat een faillissementsreorganisatie doormaakt in hoofdstuk 11. Dit geld wordt door een bedrijf gebruikt om zijn activiteiten te financieren tijdens het faillissementsproces.
Belangrijkste leerpunten
- Faillissementsfinanciering verwijst naar de geldmiddelen voor operaties die door geldschieters ter beschikking worden gesteld aan failliete bedrijven. Het is meestal veel groter in omvang dan hun verwachte behoeften.
- Het doel van faillissementsfinanciering is ervoor te zorgen dat bedrijven hun activiteiten kunnen voortzetten, zodat ze gezond uit een faillissementsperiode kunnen komen.
- Bedrijven kunnen faillissementsfinanciering zoeken bij hun bestaande geldschieters.
Inzicht in faillissementsfinanciering
Het lijkt misschien vreemd dat een bedrijf dat failliet gaat, toegang heeft tot faillissementsfinanciering. Het bedrijf heeft immers het faillissement aangevraagd omdat het zijn schulden niet kan terugbetalen. Maar faillissementsfinanciering of financiering door debiteuren is een veel voorkomende activiteit voor veel financiële instellingen, en het is een essentieel onderdeel van het faillissementsproces van bedrijven.
Hoofdstuk 11 faillissement wordt zo genoemd omdat de regels voor dit proces zijn opgesomd in hoofdstuk 11 van de United States Bankruptcy Code. Een bedrijf vraagt het faillissement van Chapter 11 aan als het zijn schulden niet volledig kan terugbetalen, en wil dat een federale rechter toezicht houdt op de reorganisatie van de schulden van het bedrijf. Omdat het Congres begreep dat geldschieters misschien terughoudend zijn om geld te lenen aan een bedrijf dat zojuist het faillissement heeft aangevraagd, heeft het rechters toegestaan te verklaren dat de geldschieter van faillissementsfinanciering eerder zal worden terugbetaald, zoals eerdere geldschieters, werknemers of leveranciers. Doorgaans zullen financiers die een schuldenaar in bezit hebben, een eerste pandrecht op de vorderingen van een bedrijf of het geld dat het door zijn klanten is verschuldigd, en een tweede pandrecht op onroerend goed zoals fabrieken en apparatuur nodig hebben.
Voor grote faillissementszaken zal een bedrijf doorgaans faillissementsfinanciering regelen voordat het faillissement wordt aangevraagd en die plannen openbaar worden gemaakt. Dit soort faillissementsfinanciering is doorgaans veel groter dan de verwachte behoeften van het bedrijf om rekening te houden met onvoorziene omstandigheden die zich tijdens het faillissementsproces kunnen voordoen.
Faillissementsfinanciering kan worden geregeld bij een bestaande geldverstrekker van het bedrijf, mits de geldverstrekker daarmee instemt. De kredietverstrekker kan een doel hebben, verderop in de weg, om een bedrijf te verkopen, en het kan zinvol zijn om bij te dragen aan de ommekeer van het bedrijf om ervoor te zorgen dat het uit een faillissement komt.
Schuldenaar-in-bezit-financiers zullen meestal een eerste pandrecht op geld dat een bedrijf verschuldigd is door zijn klanten en een tweede pandrecht op onroerend goed, zoals fabrieken en apparatuur, nodig hebben.
Een bestaande geldschieter kan ook bezwaar maken tegen een faillissementsfinanciering. De geldschieter kan bijvoorbeeld een pandrecht hebben op een beveiligd activum bij de failliete organisatie. In dergelijke gevallen zal de organisatie een rechter faillissementsrechter ervan moeten overtuigen dat het goed gedurende de looptijd van het faillissement geen waarde zal verliezen.
Voorbeeld van faillissementsfinanciering
Laten we zeggen dat de Tallahassee Widget Company $ 1 miljoen aan rente, ongedekt tegen enig kapitaal, en een banklening van $ 2 miljoen tegen 4% heeft afgesloten tegen zijn Tallahassee-fabriek. De verkoop van het bedrijf kelderde nadat zijn rivaal, de Albuquerque Widget Company, een nieuwe widget op de markt bracht die de helft van de prijs en twee keer zo effectief is. De daling van de verkoop heeft het voor de Tallahassee Widget Company onmogelijk gemaakt om aan haar obligatie- en leningbetalingen te voldoen, en het bedrijf heeft besloten om Chapter 11 faillissement aan te vragen.
Het bedrijf gelooft dat het een comeback kan maken als het zijn fabriek kan renoveren, zodat het een vergelijkbaar product kan maken als zijn rivaal in Albuquerque, en heeft een geldschieter overtuigd om hem faillissementsfinanciering te beloven, zodat hij die verbeteringen kan doorvoeren. De bank leent haar een faillissementsfinanciering tegen een rente van 10%, die ze over drie jaar zal terugbetalen. In de loop van het faillissementsproces dwingt de rechter obligatiehouders en de oorspronkelijke kredietverlenende bank om een betalingsachterstand te accepteren, zodat de Tallahassee Widget Company kan reorganiseren en zich een weg terug naar winstgevendheid kan vechten.