Biedring

Wat is een biedring

Een biedring is een groep individuen of bedrijven die samenspannen om de prijzen van activa die op een veiling te koop zijn, laag te houden door niet tegen elkaar te bieden. Biedringen zijn een vorm van  samenspanning  om elk lid te helpen de beste prijs te krijgen, met uitsluiting van niet-leden. Leden van een biedring profiteren door veilingitems tegen onderdrukte prijzen te winnen in de legale, openbare veiling en ze later opnieuw te veilen op een privéveiling die bestaat uit de biedende ringleden. De leden van de ring delen in de winst van de privéveiling. Het is illegaal om deel te nemen aan een biedring. Als zodanig heeft de verkoper van elk item waarop een biedring is gericht, het recht om veilingresultaten ongeldig te maken. Een biedring wordt ook wel een ‘biedring’, een ‘veilingring’ of een ‘biedpool’ genoemd.

UITBREIDING Biedring

Biedringen worden meestal aangetroffen in veilingen waarin elke bieder de identiteit van andere bieders kent. Dergelijke openbare veilingen vergroten de kans dat er een biedring ontstaat. Biedringen komen overeen om alleen te bieden tegen de bieders die geen deel uitmaken van de ring. Dergelijk gedrag verzwakt de concurrentie en drukt de prijzen. Biedringen kunnen ook worden gebruikt om de prijs van een veilingitem te ondersteunen. Bij een dergelijke praktijk wordt een nepbod gedaan door een bieder die niet te goeder trouw de intentie heeft om het biedproces te winnen, maar in plaats daarvan probeert andere bieders te dwingen meer te betalen voor een item. Een nepbod wordt ook wel een “shill” -bod genoemd en is onwettig, hoewel sommige biedingen die onder een minimumverkoopprijs worden gedaan, dat niet zijn – vooral als die prijs bekend is gemaakt.

Biedring versus kartels (en manipulatie van biedingen)

Leden van een kartel werken samen (collude) om de concurrentie te beperken in de hoop dat hierdoor de winst van elk van de leden toeneemt. Bij dergelijke acties is vaak sprake van manipulatie van aanbestedingen, waarbij kartelleden samenspannen om de concurrentie te beperken en de prijzen voor hun goederen of diensten hoog te houden. Kartels kunnen worden aangetroffen bij de inkoop van goederen en diensten. Een groep papierleveranciers kan bijvoorbeeld lokale gemeenten onder elkaar verdelen en afspreken niet tegen elkaar in te bieden op overheidspapiercontracten. Dit heeft tot gevolg dat de individuele leden de mogelijkheid krijgen om hogere contractprijzen vast te stellen. Een andere optie zou zijn dat een groep bedrijven instemt met rouleren bij het bieden op contracten, waarbij sommige leden meedoen aan de contractbiedingen en andere helemaal niet.

Om een ​​kartel naar behoren te laten functioneren, moeten de leden bepalen hoe ze de winst uit hun activiteiten kunnen verdelen, regels opstellen voor het afdwingen van de overeenkomst om niet te concurreren, het lidmaatschap beperken en de acties van het kartel geheim houden. Net als bij een kartel kan het moeilijk zijn om een ​​biedring te behouden als er een groot aantal leden meedoet. Volgens de speltheorie heeft elk lid van de biedring of het kartel een prikkel om vals te spelen in bepaalde scenario’s, waardoor het bedriegende lid een groter deel van het voordeel kan behalen.

Biedringen en regelgeving

Biedregels voor veilingen verschillen afhankelijk van het rechtsgebied, maar de meeste verbieden biedringen en dummy-biedingen. Landen die biedringen niet verbieden, merken op dat dergelijke acties die tot alles behalve een echt bod leiden, de reputatie van een veilinghuis nadelig kunnen beïnvloeden. Dit geeft veilingmeesters een aanzienlijke stimulans om manipulatie van biedingen te identificeren en in te perken.

Regelgevers proberen biedringen te doorbreken door de partijen te onderzoeken die deelnemen aan veilingen en hoe hun biedingen in de loop van de tijd variëren. Een mogelijkheid is om te proberen te voorspellen welke partijen kunnen deelnemen aan een biedring, en deze groep vervolgens te vergelijken met een baseline van niet-samenspannende deelnemers.