Vogel Ter Beschikking
Wat is de vogel in de hand?
De vogel in de hand is een theorie die zegt dat beleggers de voorkeur geven aan dividenden van beleggen in aandelen boven potentiële meerwaarden vanwege de inherente onzekerheid die gepaard gaat met vermogenswinst. Gebaseerd op het adagium: “een vogel in de hand is twee waard in de bush”, stelt de bird-in-hand-theorie dat investeerders de voorkeur geven aan de zekerheid van dividendbetalingen boven de mogelijkheid van aanzienlijk hogere toekomstige vermogenswinsten.
Belangrijkste leerpunten
- De bird in hand-theorie zegt dat beleggers de voorkeur geven aan dividenden in aandelen boven potentiële meerwaarden vanwege de onzekerheid van vermogenswinst.
- De theorie is ontwikkeld als een tegenwicht voor de Modigliani-Miller-dividend-irrelevantie-theorie, die stelt dat het beleggers niet kan schelen waar hun rendement vandaan komt.
- Beleggen met meerwaarden vertegenwoordigt de “twee in de bush” kant van het adagium “een vogel in de hand is twee in de bush waard”.
Bird in Hand begrijpen
Myron Gordon en John Lintner ontwikkelden de bird-in-hand-theorie als een contrapunt voor de Modigliani-Miller- dividend-irrelevantie-theorie. De dividend-irrelevantietheorie stelt dat beleggers onverschillig zijn over de vraag of hun rendement uit het aanhouden van aandelen voortkomt uit dividenden of vermogenswinsten. Volgens de bird-in-hand-theorie worden aandelen met hoge dividenduitkeringen gezocht door beleggers en hebben ze bijgevolg een hogere marktprijs.
Beleggers die de bird in hand-theorie onderschrijven, zijn van mening dat dividenden zekerder zijn dan vermogenswinsten.
Bird in Hand vs. kapitaalwinst Investeren
Investeren in meerwaarden is voornamelijk gebaseerd op vermoeden. Een belegger kan een voordeel behalen in meerwaarden door uitgebreid bedrijfs, markt- en macro-economisch onderzoek uit te voeren. Uiteindelijk hangt de prestatie van een aandeel echter af van een groot aantal factoren waarover de belegger geen controle heeft.
Om deze reden vertegenwoordigt beleggen op meerwaarden de “twee in de bush” -kant van het gezegde. Beleggers jagen op kapitaalwinsten omdat de mogelijkheid bestaat dat die winsten groot kunnen zijn, maar het is evengoed mogelijk dat kapitaalwinsten niet bestaan of, erger nog, negatief.
Brede aandelenmarktindices zoals de Dow Jones Industrial Average (DJIA) en de Standard & Poor’s (S&P) 500 hebben op lange termijn een gemiddeld jaarlijks rendement van maximaal 10% behaald. Het vinden van zo hoge dividenden is moeilijk. Zelfs aandelen in industrieën met een notoir hoog dividend, zoals nutsbedrijven en telecommunicatie, bereiken over het algemeen een top van 5%. Als een bedrijf echter al jaren een dividendrendement van bijvoorbeeld 5% uitkeert, is het waarschijnlijker dat dat rendement in een bepaald jaar wordt behaald dan dat het 10% aan meerwaarden verdient.
Gedurende jaren als 2001 en 2008 boekten de brede beursindexen grote verliezen, ondanks een opwaartse trend op de lange termijn. In vergelijkbare jaren zijn de dividendinkomsten betrouwbaarder en zekerder; vandaar dat deze stabielere jaren worden geassocieerd met de bird-in-hand-theorie.
Nadelen van de Bird in Hand
De legendarische investeerder Warren Buffett was ooit van mening dat als het om investeren gaat, wat comfortabel is, zelden winstgevend is. Dividendbeleggen van 5% per jaar biedt bijna gegarandeerd rendement en zekerheid. Op de lange termijn verdient de pure dividendbelegger echter veel minder geld dan de pure vermogenswinstbelegger. Bovendien waren de dividendinkomsten gedurende enkele jaren, zoals eind jaren zeventig, weliswaar zeker en comfortabel, maar zelfs onvoldoende om de inflatie bij te houden.
Voorbeeld van Bird in Hand
Als dividendbetalend aandeel zou Coca-Cola ( betaalt reguliere driemaandelijkse dividend te beginnen in de jaren 1920. Verder heeft het bedrijf deze betalingen de afgelopen 56 jaar elk jaar verhoogd.