Kapitaalverliezen en belastingen

Het is nooit leuk om geld te verliezen op een investering, maar het aangeven van een vermogensverlies op uw belastingaangifte kan in veel gevallen een effectieve troostprijs zijn. Kapitaalverliezen hebben een beperkte impact op het verdiende inkomen in volgende belastingjaren, maar ze kunnen volledig worden verrekend met toekomstige vermogenswinsten. Beleggers die de regels voor kapitaalverliezen begrijpen, kunnen vaak nuttige aftrekposten genereren met een paar eenvoudige strategieën.

De basis

Kapitaalverliezen zijn natuurlijk het tegenovergestelde van vermogenswinst. Wanneer een effect of investering wordt verkocht voor minder dan de oorspronkelijke aankoopprijs, wordt het verschil in dollar als een vermogensverlies beschouwd.

Voor belastingdoeleinden worden vermogensverliezen alleen gerapporteerd op posten die bedoeld zijn om in waarde te stijgen. Ze zijn niet van toepassing op artikelen die voor persoonlijk gebruik worden gebruikt, zoals auto’s (hoewel de verkoop van een auto met winst nog steeds als belastbaar inkomen wordt beschouwd).

Belastingregels

Vermogensverliezen kunnen worden gebruikt als aftrekposten op de belastingaangifte van de belegger, net zoals vermogenswinsten als inkomen moeten worden gerapporteerd. In tegenstelling tot vermogenswinsten kunnen vermogensverliezen worden onderverdeeld in drie categorieën:

1. Gerealiseerde verliezen treden op bij de daadwerkelijke verkoop van het actief of de investering.
2. Ongerealiseerde verliezen worden niet gerapporteerd.
3. Opneembare verliezen zijn het bedrag van een verlies dat in een bepaald jaar kan worden gedeclareerd.

Elk verlies kan worden verrekend met elke meerwaarde die in hetzelfde belastingjaar is gerealiseerd, maar slechts $ 3.000 aan vermogensverlies kan worden afgetrokken van verdiende of andere soorten inkomsten in het jaar. Resterende kapitaalverliezen kunnen vervolgens in toekomstige jaren worden afgetrokken tot $ 3.000 per jaar, of een meerwaarde kan worden gebruikt om het resterende overgedragen bedrag te compenseren.

Een belegger koopt bijvoorbeeld in mei een aandeel voor $ 50 per aandeel. In augustus is de aandelenkoers gedaald tot $ 30. De belegger heeft een niet-gerealiseerd verlies van $ 20 per aandeel. Ze houden de aandelen tot het volgende jaar en de prijs stijgt tot $ 45 per aandeel. De belegger verkoopt de aandelen op dat moment en realiseert een verlies van $ 5 per aandeel. Ze kunnen dat verlies alleen melden in het jaar van verkoop; zij kunnen het niet-gerealiseerde verlies van het voorgaande jaar niet rapporteren.

Een andere categorie zijn herkenbare winsten. Hoewel alle in een bepaald jaar gerealiseerde meerwaarden voor dat jaar moeten worden gerapporteerd, zijn er enkele limieten aan het bedrag van de vermogensverliezen die in sommige gevallen in een bepaald jaar kunnen worden gedeclareerd. Hoewel elk verlies uiteindelijkkan worden verrekendmet elke meerwaarde die in hetzelfde belastingjaar is gerealiseerd, kan slechts $ 3.000 aan vermogensverlies in een bepaald jaar worden afgetrokken van verdiende of andere soorten inkomsten.

Frank realiseerde in 2013 bijvoorbeeld een meerwaarde van $ 10.000, . Hij realiseerde ook een verlies van $ 30.000. Hij zal in staat zijn om $ 10.000 van zijn verlies te verrekenen met zijn winst, maar kan slechts $ 3.000 extra verlies aftrekken van zijn andere inkomsten voor dat jaar. Hij kan de resterende $ 17.000 aan verlies vanaf dat moment in stappen van $ 3.000 elk jaar aftrekken totdat het volledige bedrag is afgetrokken. Realiseert hij echter een meerwaarde in een toekomstig jaar voordat hij dit bedrag heeft uitgeput, dan kan hij het resterende verlies van de winst aftrekken. Dus als hij $ 3.000 aan verlies voor de komende twee jaar aftrekt en vervolgens een winst van $ 20.000 realiseert, kan hij de resterende $ 11.000 aan verlies van die winst aftrekken, waardoor een belastbare winst van slechts $ 9.000 overblijft.

1:54

The Long and Short ervan

Kapitaalverliezen weerspiegelen kapitaalwinsten tijdens hun perioden van bezit. Een actief of investering die een jaar of korter wordt aangehouden en met verlies wordt verkocht, zal op korte termijn een kapitaalverlies genereren.

Een verkoop van een actief dat langer dan een jaar wordt aangehouden en met verlies wordt verkocht, zal een verlies op lange termijn opleveren. Wanneer vermogenswinsten en -verliezen worden gerapporteerd op de belastingaangifte, moet de belastingplichtige eerst alle winsten en verliezen categoriseren tussen lange en korte termijn, en vervolgens de totale bedragen voor elk van de vier categorieën optellen.

Vervolgens worden de winsten en verliezen op de lange termijn met elkaar verrekend, en hetzelfde wordt gedaan voor winsten en verliezen op de korte termijn. Vervolgens wordt de netto winst of het netto verlies op lange termijn verrekend met de netto winst ofhet nettoverlies op korte termijn. Dit uiteindelijke netto aantal wordt vervolgens gerapporteerd op formulier 1040.

Frank heeft bijvoorbeeld de volgende winsten en verliezen uit zijn aandelenhandel gedurende het jaar:

• Winst op korte termijn: $ 6.000
• Winsten op lange termijn: $ 4.000
• Verliezen op korte termijn: $ 2.000
• Verliezen op lange termijn: $ 5.000
• Netto winst / verlies op korte termijn: $ 4.000 ST-winst ($ 6.000 ST-winst – $ 2.000 ST-verlies)
• Netto winst / verlies op lange termijn: $ 1.000 LT verlies ($ 4.000 LT winst – $ 5.000 LT verlies)
• Uiteindelijke nettowinst / verlies: $ 3.000 kortetermijnwinst ($ 4.000 ST-winst – $ 1.000 LT verlies)