Kapitaalactiva

Kapitaalgoederen zijn belangrijke eigendommen zoals huizen, auto’s, vastgoedbeleggingen, aandelen, obligaties en zelfs verzamelobjecten of kunst. Voor bedrijven is een kapitaalgoed een actief met een gebruiksduur van meer dan een jaar dat niet bestemd is voor verkoop in het kader van de normale bedrijfsvoering. Dit maakt het ook tot een soort productiekost. Als een bedrijf bijvoorbeeld een computer koopt om op kantoor te gebruiken, is de computer een kapitaalgoed. Als een ander bedrijf dezelfde computer koopt om te verkopen, wordt dit als inventaris beschouwd.

Bedrijven en kapitaalgoederen

Een kapitaalgoed is over het algemeen eigendom vanwege zijn rol bij het bijdragen aan het vermogen van het bedrijf om winst te genereren. Bovendien wordt verwacht dat de voordelen van het actief langer zullen duren dan een jaar. Op de balans van een bedrijf worden kapitaalgoederen weergegeven door het cijfer voor materiële vaste activa (PP&E).

Voorbeelden van materiële vaste activa zijn grond, gebouwen en machines. Deze activa kunnen worden geliquideerd in worstcasescenario’s, bijvoorbeeld als een bedrijf aan het herstructureren is of failliet gaat. In andere gevallen beschikt een bedrijf over kapitaalgoederen als het bedrijf groeit en iets beters nodig heeft. Een bedrijf kan bijvoorbeeld een woning verkopen en een grotere op een betere locatie kopen.

Bedrijven kunnen kapitaalgoederen van de hand doen door ze te verkopen, te verhandelen, op te geven of te verliezen bij executies. In sommige gevallen geldt veroordeling ook als beschikking. In de meeste gevallen, als het bedrijf langer dan een jaar eigenaar was van het actief, maakt het een meerwaarde of een verlies op de verkoop. In sommige gevallen behandelt de IRS de winst echter als een normaal inkomen.

Kapitaalgoederen kunnen ook worden beschadigd of verouderd. Wanneer een actief een bijzondere waardevermindering heeft ondergaan, daalt de reële waarde, wat zal leiden tot een aanpassing van de boekwaarde op de balans. Een verlies wordt ook in de winst-en-verliesrekening opgenomen. Als de boekwaarde de realiseerbare waarde overschrijdt, wordt een bijzondere waardevermindering ten bedrage van het verschil in de periode opgenomen. Indien de boekwaarde lager is dan de realiseerbare waarde, wordt er geen bijzondere waardevermindering opgenomen.

Individuen en kapitaalgoederen

Elk belangrijk actief dat eigendom is van een persoon, is een kapitaalgoed. Als een persoon een aandeel, een kunstwerk, een vastgoedbelegging of een ander kapitaalgoed verkoopt en daarmee geld verdient, realiseren ze een meerwaarde. De IRS vereist dat individuen meerwaarden rapporteren waarop een vermogenswinstbelasting wordt geheven.

Zelfs het primaire huis van een persoon wordt als een kapitaalgoed beschouwd. De IRS geeft echter paren die gezamenlijk een belastinguitsluiting van $ 500.000indienen en individuen die als single een uitsluiting van $ 250.000 indienen op kapitalen die zijn verdiend door de verkoop van hun primaire woningen.  Een particulier kan echter geen aanspraak maken op verlies door de verkoop van zijn hoofdverblijfplaats.  Als een persoon een kapitaalgoed verkoopt en geld verliest, kan hij het verlies met zijn winsten claimen, maar zijn verliezen kunnen niet groter zijn dan zijn winsten.

Als een persoon bijvoorbeeld een aandeel van $ 100.000 koopt en het voor $ 200.000 verkoopt, rapporteert hij een meerwaarde van $ 100.000, maar als hij een huis van $ 100.000 koopt en het jaren later verkoopt voor $ 200.000, hoeft hij de winst vanwege de $ 250.000 niet te rapporteren. vrijstelling. Hoewel zowel het huis als de voorraad kapitaalgoederen zijn, behandelt de IRS ze anders.

Vastleggen van kapitaalgoederen

De kosten voor kapitaalgoederen kunnen transportkosten, installatiekosten en verzekeringskosten met betrekking tot het gekochte actief omvatten. Als een bedrijf machines heeft gekocht voor $ 500.000 en transportkosten heeft gemaakt van $ 10.000 en installatiekosten van $ 7.500, worden de kosten van de machine opgenomen op $ 517.500.

Wanneer een bedrijf kapitaalgoederen koopt, beschouwt de Internal Revenue Service (IRS) de aankoop als kapitaalkosten. In de meeste gevallen kunnen bedrijven uitgaven die ze tijdens een belastingjaar hebben gemaakt, aftrekken van hun inkomsten die ze tijdens hetzelfde belastingjaar hebben verzameld, en het verschil rapporteren als hun bedrijfsinkomen. De meeste kapitaaluitgaven kunnen echter niet worden geclaimd in het jaar van aankoop, maar moeten in plaats daarvanals actiefworden geactiveerd enover een aantal jaren stapsgewijs worden afgeschreven.

Met behulp van afschrijving kost een bedrijf een deel van de waarde van het actief over elk jaar van zijn gebruiksduur, in plaats van de volledige kosten toe te rekenen aan het jaar waarin het actief is gekocht. Het doel van de afschrijving van een actief over de tijd is om de kosten van de activa af te stemmen op het hetzelfde jaar als de opbrengsten van de activa, in lijn met de bijpassende principe van de US Generally Accepted Accounting Principles (GAAP). Dit betekent dat elk jaar dat de apparatuur of machines in gebruik worden genomen, de kosten die verband houden met het gebruik van het actief worden geregistreerd. In feite verliezen kapitaalgoederen hun waarde naarmate ze ouder worden. De snelheid waarmee een bedrijf ervoor kiest om zijn activa af te schrijven, kan resulteren in een boekwaarde die verschilt van de huidige marktwaarde van de activa.