Kapitalisatieratio’s
Wat zijn kapitalisatieratio’s?
Kapitalisatieratio’s zijn indicatoren die het aandeel van de schuld in de kapitaalstructuur van een bedrijf meten. Ze behoren tot de zinvollere schuldratio’s die worden gebruikt om de financiële gezondheid van een bedrijf te beoordelen.
Kapitalisatieratio’s omvatten de verhouding schuld / eigen vermogen, langetermijnschuld / kapitalisatieverhouding en totale schuld / kapitalisatieverhouding. De formule voor elk van deze ratio’s is:
- Verhouding schuld-eigen vermogen = totale schuld / eigen vermogen
- Langlopende schuld naar kapitalisatie = Langlopende schuld / (Langlopende schuld + eigen vermogen)
- Totale schuld tot kapitalisatie = totale schuld / (totale schuld + eigen vermogen)
Kapitalisatieratio’s worden ook wel hefboomratio’s genoemd.
Inzicht in kapitalisatieratio’s
Kort gezegd hebben kapitalisatieratio’s te maken met hoe een bedrijf geld of kapitaal ophaalt. Schuld en eigen vermogen zijn de twee belangrijkste methoden die een bedrijf kan gebruiken om zijn activiteiten te financieren.
Schulden hebben enkele voordelen. Rentebetalingen zijn fiscaal aftrekbaar. Schulden verwateren ook niet het eigendom van het bedrijf, zoals het uitgeven van extra aandelen doet. Als de rentetarieven laag zijn, is de toegang tot de schuldmarkten gemakkelijk en is er geld beschikbaar om uit te lenen. Schulden kunnen langlopend of kortlopend zijn en kunnen bestaan uit bankleningen of de uitgifte van obligaties. Eigen vermogen kan duurder zijn dan schulden. Het aantrekken van extra kapitaal door meer aandelen uit te geven, kan het eigendom van het bedrijf verwateren.
Aan de andere kant hoeft het eigen vermogen niet te worden terugbetaald. Een bedrijf met te veel schulden kan zijn handelingsvrijheid beperkt vinden door zijn schuldeisers en / of kan zijn winstgevendheid aantasten door hoge rentebetalingen. Het ergste van alle scenario’s is dat u tijdens ongunstige economische omstandigheden moeite heeft om op tijd aan operationele en schuldverplichtingen te voldoen. Ten slotte zal een bedrijf in een zeer concurrerende branche, als het wordt gehinderd door hoge schulden, merken dat zijn concurrenten profiteren van zijn problemen om meer marktaandeel te veroveren.
Het vergelijken van kapitalisatieratio’s van bedrijven is effectiever wanneer ze worden vergeleken met de ratio’s van bedrijven binnen dezelfde branche.
belangrijkste leerpunten
- Kapitalisatieratio’s meten het aandeel van de schuld in de kapitaalbasis van een bedrijf, de middelen van kredietverstrekkers en aandeelhouders.
- Kapitalisatieratio’s omvatten de verhouding schuld / eigen vermogen, langetermijnschuld / kapitalisatieverhouding en totale schuld / kapitalisatieverhouding.
- De aanvaardbare kapitalisatieverhoudingen voor een bedrijf zijn niet absoluut, maar afhankelijk van de branche waarin het actief is.
Soorten kapitalisatieverhoudingen
Laten we de drie kapitalisatieverhoudingen nader bekijken.
Verhouding schuld-eigen vermogen
Berekend door de totale verplichtingen van het bedrijf te delen door het eigen vermogen, vergelijkt de verhouding schuld / eigen vermogen de totale verplichtingen van een bedrijf met het totale eigendomsbelang van zijn aandeelhouders. Dit is een maatstaf voor het percentage van de balans van het bedrijf dat wordt gefinancierd door leveranciers, geldschieters, crediteuren en debiteuren versus wat de aandeelhouders hebben toegezegd. Als formule:
De verhouding schuld / eigen vermogen biedt een uitkijkpunt op de hefboompositie van een bedrijf, doordat het de totale verplichtingen vergelijkt met het eigen vermogen. Een lager percentage betekent dat een bedrijf minder hefboomwerking gebruikt en een sterkere vermogenspositie heeft. Houd er echter rekening mee dat deze ratio niet louter een maatstaf is voor de schuld van een bedrijf, omdat operationele verplichtingen deel uitmaken van de totale verplichtingen.
Verhouding schuld / kapitalisatie op lange termijn
De langetermijnschuld / kapitalisatieverhouding, een variatie op de traditionele verhouding schuld / eigen vermogen, toont de financiële hefboomwerking van een onderneming. Het wordt berekend door langlopende schulden te delen door het totale beschikbare kapitaal (langlopende schulden, preferente aandelen en gewone aandelen). Als formule:
In tegenstelling tot het intuïtieve begrip, kan het gebruik van langlopende schulden helpen de totale kapitaalkosten van een bedrijf te verlagen, aangezien kredietverstrekkers niet delen in de winst of de waardestijging. Schulden op lange termijn kunnen gunstig zijn als een bedrijf een sterke groei en ruime winsten verwacht die het mogelijk maken de schulden op tijd af te lossen. Aan de andere kant kan langlopende schulden grote financiële druk uitoefenen op bedrijven in moeilijkheden en mogelijk tot insolventie leiden.
Totale schuld / kapitalisatieverhouding
De verhouding tussen totale schuld en kapitalisatie meet het totale bedrag aan uitstaande bedrijfsschuld (zowel op lange als op korte termijn) als een percentage van de totale kapitalisatie van het bedrijf.
De formule voor totale schuld naar kapitalisatie ziet er als volgt uit:
Voorbeeld van kapitalisatieratio’s
Verschillende verhoudingen kunnen verschillende resultaten opleveren, zelfs voor hetzelfde bedrijf.
Laten we eens kijken naar een bedrijf met een kortlopende schuld van $ 5 miljoen, een langlopende schuld van $ 25 miljoen en een eigen vermogen van $ 50 miljoen. De kapitalisatieverhoudingen van het bedrijf worden als volgt berekend:
- Verhouding schuld-eigen vermogen = ($ 5 miljoen + $ 25 miljoen) / $ 50 miljoen = 0,60 of 60%
- Langlopende schulden tot kapitalisatie = $ 25 miljoen / ($ 25 miljoen + $ 50 miljoen) = 0,33 of 33%
- Totale schuld naar kapitalisatie = ($ 5 miljoen + $ 25 miljoen) / ($ 5 miljoen + $ 25 miljoen + $ 50 miljoen) = 0,375 of 37,5%
Betekenis van kapitalisatieratio’s
Hoewel een hoge kapitalisatieratio het rendement op het eigen vermogen kan verhogen vanwege het fiscale schild van schulden, verhoogt een groter deel van de schulden het risico van faillissement voor een bedrijf.
Het aanvaardbare niveau van kapitalisatieratio’s voor een bedrijf hangt echter af van de branche waarin het actief is. Bedrijven in sectoren zoals nutsbedrijven, pijpleidingen en telecommunicatie – die kapitaalintensief zijn en voorspelbare kasstromen hebben zullen doorgaans kapitalisatieratio’s aan de hogere kant hebben. Omgekeerd zullen bedrijven met relatief weinig activa die als onderpand kunnen worden gegeven, in sectoren als technologie en detailhandel, een lagere schuld hebben en daardoor lagere kapitalisatieratio’s.
Het aanvaardbare schuldniveau voor een bedrijf hangt af van de vraag of de kasstromen voldoende zijn om een dergelijke schuld af te lossen. De rentedekkingsratio, een andere populaire hefboomratio, meet de verhouding tussen de winst vóór rente en belastingen ( EBIT ) van een bedrijf en de rentelasten. Een verhouding van twee geeft bijvoorbeeld aan dat het bedrijf $ 2 genereert voor elke dollar aan rentelasten.
Zoals bij alle ratio’s, moeten de kapitalisatieratio’s van een bedrijf in de loop van de tijd worden gevolgd om te bepalen of ze stabiel zijn. Ze moeten ook worden vergeleken met vergelijkbare ratio’s van vergelijkbare bedrijven om de hefboompositie van het bedrijf ten opzichte van vergelijkbare bedrijven vast te stellen.