Cd’s versus obligaties: wat is het verschil?
Wat is het verschil tussen cd’s en obligaties?
Depositocertificaten (CD’s) en obligaties worden beide beschouwd als beleggingen in veilige havens. Beide bieden slechts een bescheiden rendement, maar brengen weinig of geen risico op hoofdsomverlies met zich mee. Ze lijken veel op rentedragende leningen, waarbij de investeerder optreedt als de geldschieter. Veel beleggers kiezen voor deze opties als een iets beter betalend alternatief voor een traditionele spaarrekening. Ze hebben echter fundamentele verschillen waardoor de ene voor sommige beleggers een betere investering is dan de andere.
Belangrijkste leerpunten
- Zowel cd’s als obligaties worden beschouwd als beleggingen in veilige havens, met een bescheiden rendement en een laag risico.
- Als de rentetarieven hoog zijn, kan een CD een beter rendement opleveren dan een obligatie.
- Als de rentetarieven laag zijn, kan een obligatie de bestbetaalde investering zijn.
Inzicht in cd’s en obligaties
Cd’s
CD’s zijn verkrijgbaar bij banken of kredietverenigingen en werken net als spaarrekeningen, maar ze bieden een iets hogere rente. In ruil daarvoor stemt de houder ermee in om de uitgevende financiële instelling hun geld gedurende een bepaalde periode te laten behouden en gebruiken. Die periode kan zo kort zijn als zes maanden of zo lang als 10 jaar. Langere perioden van bezit bieden hogere rentetarieven.
Cd’s zijn zo veilig als een investering krijgt. De Federal Deposit Insurance Corporation (FDIC) garandeert hen tot $ 250.000, dus zelfs als de bank failliet zou gaan, verdient een belegger de hoofdsom terug tot die limiet.
Een risico waarmee een belegger wordt geconfronteerd met een cd, is inflatie. Als een belegger 10 jaar lang $ 1.000 op een cd stort en de inflatie gedurende die 10 jaar stijgt, is de koopkracht van die $ 1.000 niet wat het was op het moment van de storting. CD-rentetarieven stijgen met de inflatie omdat de bank een beter rendement moet bieden om zijn CD’s concurrerend te maken. Daarom kan het kopen van een CD voor de lange termijn veel betekenen in tijden van hogere rentetarieven. Het vastleggen van geld wanneer de rentetarieven laag zijn, zal echter een slechte deal lijken als de rentetarieven stijgen.
Kortom, een cd is een prima plek om wat geld te parkeren dat je niet nodig hebt zonder bang te zijn dat het verdwijnt. In het slechtste geval zal het geld niet zo snel groeien als de inflatie.
Obligaties
Obligaties zijn, net als cd’s, in wezen een soort lening. De obligatiehouder leent geld aan een overheid of onderneming die de obligatie voor een bepaalde periode uitgeeft in ruil voor een bepaald bedrag aan rente.
Obligaties worden uitgegeven door overheden en bedrijven om geld in te zamelen. Obligaties met een hoge rating zijn net zo veilig voor verliezen als de entiteiten die ze ondersteunen. Tenzij de overheid instort of het bedrijf failliet gaat, is de hoofdsom veilig en wordt de afgesproken rente betaald. Ook als een bedrijf failliet gaat, worden obligatiehouders eerder terugbetaald dan aandeelhouders.
Obligaties worden AAA komen. Obligaties met een lagere rating betalen iets meer rente, maar dat brengt extra risico met zich mee.
Een cruciaal verschil tussen cd’s en obligaties is hoe ze reageren op verhoogde rentetarieven. Als de rente stijgt, dalen de obligatiekoersen. Dat betekent dat een obligatie marktwaarde zal verliezen als de rente stijgt. Dat wil zeggen, als u de obligatie op de secundaire markt zou verkopen, zou het voor minder gaan omdat er andere obligaties beschikbaar zouden zijn die een hoger rendement opleveren.
Wat er ook gebeurt op de secundaire markt, als u een obligatie koopt, wordt de overeengekomen rente betaald en is deze de volledige nominale waarde waard wanneer deze de vervaldatum bereikt.
Speciale overwegingen: veiligheid en liquiditeit
Cd’s zijn de ultieme veilige haveninvesteringen omdat het geld is verzekerd tot $ 250.000. Amerikaanse staatsobligaties worden ook als zeer veilig beschouwd. Bedrijfsobligaties van hoge kwaliteit met een hoge rating zijn in feite veilig voor alles behalve catastrofes.
Onthoud echter dat beide gepaard gaan met een verbintenis tot een bepaalde tijd. Misschien wilt u geen langlopende cd kopen als de rentetarieven laag zijn, of een langlopende obligatie als de rentetarieven hoog zijn. Ervan uitgaande dat de historische trend omkeert, zoals altijd vroeg of laat, kunt u uzelf opsluiten in een verlaagd rendement.
Zowel cd’s als obligaties zijn relatief liquide beleggingen, wat betekent dat ze vrij snel weer in contanten kunnen worden omgezet. Het kan echter kostbaar zijn om ze te verzilveren vóór hun aflossingsdatum. In het geval van cd’s kan de bank een boete opleggen die de meeste of alle beloofde inkomsten elimineert en zelfs een fractie van de hoofdsom in rekening brengt. In het geval van obligaties, riskeert vervroegde verkoop op het verkeerde moment waardeverlies en het afzien van toekomstige rentebetalingen.
De wijze investeerder houdt een noodfonds aan waar geld zonder boete beschikbaar is. Dat betekent waarschijnlijk een gewone spaarrekening.