Klasse 3-6 Obligaties
Wat zijn klasse 3-6-obligaties?
Klasse 3-6 obligaties krijgen hun naam vanwege hun obligatieclassificatie, die wordt bepaald door hun beleggingskwaliteit. Een investment grade is een rating die het risiconiveau van een gemeentelijke of bedrijfsobligatie aangeeft, of de waarschijnlijkheid dat de obligatie in gebreke blijft. Kredietbeoordelingen zijn uitermate belangrijk omdat ze het risico overbrengen dat gepaard gaat met het kopen van een bepaalde obligatie.
Belangrijkste leerpunten
- Klasse 3-6 obligaties krijgen hun naam als resultaat van de obligatieclassificatie, die wordt bepaald door hun investeringskwaliteit.
- Klasse 3-6-obligaties zijn een van de verschillende klassen van obligaties van niet-beleggingskwaliteit die door een verzekeringsmaatschappij als reserves worden aangehouden.
- Klasse 3-6 obligaties worden beschouwd als het meest risicovolle type obligaties uitgegeven door verzekeringsregelgevers en lopen een grotere kans om in gebreke te blijven.
Inzicht in Klasse 3-6 Obligaties
De National Association of Insurance Commissioners (NAIC), de normaliserende regelgevende instantie onder toezicht van de staatsverzekeringsautoriteiten, verdeelt obligaties in verschillende klassen op basis van hun investeringskwaliteit. Klassen 1 en 2 worden beschouwd als obligaties van beleggingskwaliteit, die het minst risicovol zijn of het minst waarschijnlijk in gebreke blijven. De klassen 3 tot en met 6 worden beschouwd als obligaties zonder beleggingskwaliteit;ze worden beschouwd als een belegging van lage kwaliteit omdat de emittent mogelijk in gebreke blijft. Klasse 6-obligaties zijn de meest risicovolle obligaties om in te beleggen.
Klasse 3-6 obligaties zijn een van de verschillende klassen van obligaties van niet-beleggingskwaliteit die door een verzekeringsmaatschappij als reserves worden aangehouden. Klasse 3-6 obligaties worden beschouwd als het meest risicovolle type obligaties uitgegeven door verzekeringsregelgevers en lopen een grotere kans om in gebreke te blijven.
Er zijn veel soorten obligaties die kunnen worden ingedeeld in het obligatiebereik van Klasse 3 tot en met 6. Obligaties die bijvoorbeeld op of nabij hun standaardlimiet liggen, worden beschouwd als Klasse 6-obligaties en brengen een hoog risico met zich mee.
Speciale overwegingen
Analisten gebruiken verschillende ratio’s om de levensvatbaarheid van een verzekeringsmaatschappij te bepalen. Een basisanalyse kan een beoordeling omvatten van het percentage van elke obligatieklasse in vergelijking met de totale obligaties van het bedrijf. Gezonde obligatieportefeuilles brengen minder risico met zich mee; ze zullen meer Klasse 1- en Klasse 2-obligaties hebben. Voorbeelden van obligatieratio’s zijn:
Obligaties zonder beleggingskwaliteit (klasse 3-6) tov Total Obligaties
Deze ratio toont het aandeel van de obligatieportefeuille van een bedrijf met een groter risico op wanbetaling en niet-prestatie in vergelijking met alle obligaties.
Obligaties van niet-beleggingskwaliteit op surplus- en activawaarderingsreserve (AVR)
Deze ratio laat zien hoe potentieel niet-renderende obligaties zich verhouden tot de reserves van het bedrijf.
Klasse 6-obligaties op totale obligaties
Deze ratio geeft het deel van de portefeuille van een bedrijf weer dat als niet-renderend of bijna in gebreke blijft.
Klasse 6-obligaties en niet-renderende hypotheken in vergelijking met totale obligaties en hypotheken
Deze ratio geeft aan hoeveel van de obligaties en onroerendgoedactiva van een bedrijf niet-renderend zijn.
Door de obligatieklassen te evalueren waarin een verzekeringsmaatschappij belegt, kunnen beleggers inzicht krijgen in de risico’s waarmee een bedrijf te maken kan krijgen als het aantal claims dat het ontvangt toeneemt. Als een verzekeringsmaatschappij niet aan haar verplichtingen kan voldoen, kan ze als een aangetaste verzekeraar worden beschouwd, en als ze bij een bijzondere waardevermindering niet in staat is haar financiën te verbeteren, kan ze uiteindelijk failliet gaan.