Krediettranche

Krediettranche verwijst naar een systeem voor het in fasen vrijgeven van leninggelden die het Internationaal Monetair Fonds (IMF) gebruikt om zijn leningsactiviteiten met lidstaten te regelen. Wanneer een lidstaat een lening aanvraagt ​​om te helpen bij economische moeilijkheden, zal het IMF de lening uitbetalen in een reeks krediettranches. De krediettranches zijn delen van de lening die worden vrijgegeven aan het lidland, meestal op voorwaarde dat het lid voldoet aan de voorwaarden of vereisten die zijn uiteengezet door het IMF.

Inzicht in krediettranches

Krediettranches zijn de brokken krediet die het IMF beschikbaar stelt aan een lidstaat bij het doorvoeren van financiële hervormingen volgens de richtlijnen van het IMF. Over het algemeen zijn de hervormingen gericht op de vrije markt en kunnen ze het gemakkelijker maken voor ondernemers om een ​​bedrijf te starten, de overheidsschuld verminderen en genationaliseerde delen van de economie privatiseren.

Hoe IMF-krediettranches werken

Een lening van het Internationaal Monetair Fonds duurt gewoonlijk tussen 18 maanden en drie jaar. Bij het begin van de lening moet het lenende land aantonen dat er redelijke inspanningen zijn geleverd om zijn financiële moeilijkheden te overwinnen. Als aan deze vereiste is voldaan, ontvangt het land de eerste krediettranche van de lening, die gewoonlijk binnen 25% van het quotum van een lid wordt gehouden. Quota worden toegewezen aan nieuwe lidstaten op basis van hun BBP, economische openheid en internationale reserves.

Voor de latere serie krediettranches zullen aanvullende voorwaarden gelden, waaraan de lener moet voldoen voordat hij het volgende deel van de financiering ontvangt. Het doel van de voorwaarden is om het morele risico weg te nemen dat zou kunnen worden veroorzaakt doordat het IMF in wezen een land redt. In plaats van alleen kapitaal weg te geven, heeft het IMF economische hervormingen nodig om ervoor te zorgen dat het land stabiel is en toekomstige uitdagingen het hoofd kan bieden.

IMF-krediettranches in actie

Er zijn veel casestudy’s van successen en mislukkingen van het IMF. Tot de successen behoren onder meer landen als Jordanië die een IMF-programma hebben afgerond en zich als wereldeconomie hebben ontwikkeld. Mislukkingen zijn soms moeilijker te analyseren, aangezien een van de punten van kritiek van het IMF is dat de sociale uitgaven te lijden hebben onder de vrijemarkthervormingen. Dit heeft ongetwijfeld enige waarheid, maar de sociale uitgaven zijn meestal op het punt van onhoudbaar voordat het IMF samen met de bezuinigingsoplossing komt.

Het IMF verleende Egypte in 2016 een driejarig reddingsprogramma van $ 12 miljard. Nadat de Arabische lente het 30-jarige regime van Hosni Mubarak zag omverwerpen, gaven investeerders en toeristen het land een ruime kade. Dit heeft de Egyptische economie zwaar beschadigd en de schuldquote van het land is gestegen. De eerste krediettranche van $ 2,75 miljard werd in november 2016 vrijgegeven aan Egypte nadat Egypte de valutakoppeling aan de Amerikaanse dollar had losgelaten. Het geld hielp, maar dat gold ook voor de waardevermindering in de valuta. De bbp-groei van Egypte is gestegen van 1,8% in 2011 tot 4,3% in 2016. Egypte heeft andere hervormingen doorgevoerd, waaronder hervorming van het faillissement, arbeidshervorming en het stroomlijnen van het opstarten van bedrijven om toegang te krijgen tot meer tranches.