Kredietverzekering

Wat is een kredietverzekering?

Een kredietverzuimverzekering is een financiële overeenkomst – meestal een kredietderivaat zoals een kredietverzuimswap, total return swap of credit-linked note – om het risico van verlies als gevolg van wanbetaling door een lener of obligatie-uitgever te beperken.

Inzicht in kredietverzuimverzekering

Een kredietverzuimverzekering maakt de overdracht van kredietrisico mogelijk zonder de overdracht van een onderliggend actief. De meest gebruikte vorm van kredietverzuimverzekering is een kredietverzuimswap. Credit default swaps dragen alleen kredietrisico over; ze dragen geen renterisico over. Total return swaps dragen zowel krediet- als renterisico’s over.

Credit Default Swap als Credit Default Insurance

Een credit default swap (CDS) is in feite een  verzekering  tegen wanbetaling. Via een CDS kan een koper het risico van zijn investering verkleinen door dat risico geheel of gedeeltelijk over te hevelen naar een verzekeringsmaatschappij of een andere CDS-verkoper, in ruil voor een periodieke vergoeding. Op deze manier krijgt de koper van een credit default swap kredietbescherming, terwijl de verkoper van de swap de kredietwaardigheid  van de schuldwaarborg garandeert . De koper van een kredietverzuimswap heeft bijvoorbeeld recht op de nominale waarde van het contract van de verkoper van de swap, mocht de emittent in gebreke blijven met betalingen.

Als de emittent van de schuld niet in gebreke blijft en alles goed gaat, zal de CDS-koper uiteindelijk wat geld verliezen, maar de koper zal een veel groter deel van zijn investering verliezen als de emittent in gebreke blijft en hij geen CDS heeft gekocht. Als zodanig, hoe meer de houder van een effect denkt dat de emittent waarschijnlijk in gebreke zal blijven, hoe wenselijker een CDS is en hoe meer de  premie het  waard is.

Credit default swaps bestaan ​​al sinds 1994. CDS’en worden niet openbaar verhandeld en hoeven niet aan een overheidsinstantie te worden gerapporteerd.  CDS-gegevens kunnen worden gebruikt door financiële professionals, regelgevende instanties en de media om te controleren hoe de markt het kredietrisico ziet van een entiteit waarop een CDS beschikbaar is, wat kan worden vergeleken met dat van de kredietbeoordelaars, waaronder Moody’s Investors Service en Standard & Poor’s.

De meeste CDS’en worden gedocumenteerd met behulp van standaardformulieren die zijn opgesteld door de  International Swaps and Derivatives Association (ISDA), hoewel er veel varianten zijn.  Naast de standaard single-name swaps zijn er basket default swaps (BDS’en), index-CDS’en, gefinancierde CDS’en (ook wel credit-linked notes genoemd), en ook kredietverzuimswaps met alleen een lening (LCDS). Naast bedrijven en overheden kan de referentie-entiteit een special purpose vehicle omvatten   die door activa gedekte effecten uitgeeft.