Schuldeiser
Wat is een schuldeiser?
Een crediteur is een entiteit (persoon of instelling) die krediet verleent door een andere entiteit toestemming te geven om geld te lenen dat bedoeld is om in de toekomst te worden terugbetaald. Een bedrijf dat leveringen of diensten levert aan een bedrijf of particulier en niet direct betaling eist, wordt ook als schuldeiser aangemerkt, op grond van het feit dat de opdrachtgever het bedrijf geld verschuldigd is voor reeds geleverde diensten.
Schuldeisers kunnen worden geclassificeerd als persoonlijk of reëel. Mensen die geld lenen aan vrienden of familie zijn persoonlijke schuldeisers. Echte schuldeisers zoals banken of financieringsmaatschappijen hebben juridische contracten met de kredietnemer, waardoor de kredietgever soms het recht krijgt om een van de activa van de schuldenaar op te eisen (bijvoorbeeld onroerend goed of auto’s) als ze de lening niet terugbetalen.
Belangrijkste leerpunten
- Een crediteur is een entiteit die krediet verstrekt en een andere entiteit toestemming geeft om geld te lenen dat in de toekomst moet worden terugbetaald.
- Een bedrijf dat leveringen of diensten levert en geen onmiddellijke betaling eist, is ook een schuldeiser, aangezien de klant het bedrijf geld verschuldigd is voor reeds geleverde diensten.
- Persoonlijke schuldeisers die een schuld niet kunnen recupereren, kunnen deze mogelijk claimen als een kortetermijnverlies op de vermogenswinst op hun aangifte inkomstenbelasting.
- Schuldeisers zoals banken kunnen onderpand zoals huizen en auto’s op gedekte leningen terugnemen, en ze kunnen schuldenaren voor de rechtbank dagen wegens ongedekte schulden.
Inzicht in crediteuren
Simpel gezegd, schuldeisers verdienen geld door rente in rekening te brengen over de leningen die ze hun klanten aanbieden. Als een schuldeiser bijvoorbeeld een lener $ 5.000 leent met een rentetarief van 5%, verdient de kredietgever geld vanwege de rente op de lening. De kredietgever accepteert op zijn beurt een zeker risico dat de kredietnemer de lening niet terugbetaalt.
Om het risico te beperken, indexeren de meeste crediteuren hun rentetarieven of vergoedingen aan de kredietwaardigheid van de lener en de kredietgeschiedenis uit het verleden. Als u een verantwoordelijke lener bent, kunt u dus een aanzienlijk bedrag besparen, vooral als u een grote lening afsluit, zoals een hypotheek. De rentetarieven voor hypotheken variëren op basis van een groot aantal factoren, waaronder de hoogte van de aanbetaling en de kredietverstrekker zelf; iemands kredietwaardigheid heeft echter een primaire impact op de rentevoet.
Leners met een hoge kredietscore worden beschouwd als een laag risico voor crediteuren, en als gevolg hiervan krijgen deze leners lage rentetarieven. Leners met lage kredietscores zijn daarentegen risicovoller voor crediteuren, en crediteuren rekenen hen hogere rentetarieven om dat risico aan te pakken.
Wat gebeurt er als crediteuren niet worden terugbetaald?
Als een schuldeiser geen terugbetaling ontvangt, heeft hij een paar verschillende opties. Persoonlijke schuldeisers die een schuld niet kunnen recupereren, kunnen deze mogelijk claimen als een kortetermijnverlies op de vermogenswinst op hun aangifte inkomstenbelasting, maar om dat te doen, moeten ze een aanzienlijke inspanning leveren om de schuld terug te vorderen.
Schuldeisers zoals banken kunnen onderpand zoals huizen en auto’s op gedekte leningen terugnemen, en ze kunnen debiteuren voor de rechtbank dagen wegens ongedekte schulden. De rechtbanken kunnen de schuldenaar bevelen om te betalen, loonbeslag te nemen of andere maatregelen te nemen.
Schuldeisers en faillissementen
Als een schuldenaar besluit het faillissement aan te vragen, brengt de rechtbank de schuldeiser op de hoogte van de procedure. In sommige faillissementszaken worden alle niet-essentiële activa van de schuldenaar verkocht om schulden af te lossen, en betaalt de curator de schulden af in volgorde van prioriteit.
Belastingschulden en kinderbijslag krijgen doorgaans de hoogste prioriteit, samen met strafrechtelijke boetes, te veel betaalde federale uitkeringen en een handvol andere schulden. Ongedekte leningen zoals creditcards krijgen als laatste prioriteit, waardoor die schuldeisers de minste kans hebben om geld van debiteuren terug te vorderen tijdens faillissementsprocedures.