Crude Tankers: The Business of Transporting Oil
In de afgelopen 18 maanden heeft de overproductie van ruwe olie geleid tot dalende olieprijzen. Naties en bedrijven hebben deze historisch lage prijzen gebruikt als een kans om olie op te slaan. Een bedrijfstak die van deze trend kan profiteren, zijn de olietankers. Ruwe tankers zijn transportschepen die grote hoeveelheden ruwe olie van de oliewinningsinstallatie naar de raffinaderij verplaatsen.
Dit artikel gaat in op de bedrijfstak van ruwe olietankers, hoe het werkt, de afhankelijkheid van olieprijzen en -aanbod en enkele aandelen van bedrijven in deze bedrijfstak.
Hoe werkt het bedrijf voor ruwe tankers?
Een ruwe tanker is een olietanker die speciaal is gebouwd voor het transport van ruwe olie (in tegenstelling tot geraffineerde olie). Het bedrijf dat eigenaar is van de olietanker, verhuurt het schip op basis van een ingewikkeld contract aan oliemarketeers, olieraffinaderijen, chemische bedrijven of andere gebruikers, zoals aannemers die regeringen, consortia of bedrijven vertegenwoordigen. Contractvoorwaarden variëren op basis van de duur van de lease, de hoeveelheid te vervoeren olie en de transportroute. Het contract bevat ook details over wie de operationele kosten zal dragen, zoals brandstofkosten, bemanningsvergoedingen en verzekeringen.
Langlopende contracten die enkele maanden of zelfs jaren beslaan, komen vrij vaak voor. Afhankelijk van de grootte, capaciteit en operationele kosten, is het gebruikelijk dat zeer grote crude carriers (VLCC) en ultragrote crude carriers (ULCC) dagelijkse winsten van $ 100.000 of meer genereren voor hun eigenaren.
Factoren die van invloed zijn op de bedrijfstak van ruwe tankers
Een overaanbod in de productie van ruwe olie leidt tot een daling van de olieprijzen. Energieverbruikende landen kunnen van de gelegenheid gebruik maken om miljoenen vaten olie tegen lagere prijzen op te slaan. Dit resulteert in een grote vraag en massale verplaatsing van ruwe olie van de punten waar de ruwe olie wordt gewonnen naar de raffinaderijen, wat goed is voor de sector van de ruwe olietankers.
Naast de olievoorziening spelen ook geopolitieke ontwikkelingen een belangrijke rol in de sector van de olietankers. Als Iran bijvoorbeeld uit internationale sancties komt, wordt verwacht dat het zijn olieproductie en -export zal stimuleren om zijn presanctieniveaus te evenaren. Aziatische economieën zoals China, India, Japan en Zuid-Korea importeren momenteel een aanzienlijk deel van de ruwe olie uit het Atlantische bekken. Zodra Iraanse olie beschikbaar is, zullen Aziatische economieën waarschijnlijk verzenden vanuit het geografisch dichterbij gelegen Iran. Ruwe olietankers zullen een groter transportvolume zien zodra Iran meer olie begint te exporteren (en hogere inkomsten). Maar de afname van de reisafstand zal veel van deze voordelen teniet doen.
Overaanbod van ruwe olie resulteert ook in een daling van de brandstofkosten om de schepen te besturen. Deze brandstofkosten, algemeen bekend als bunkerprijs of scheepsbrandstofprijs, zijn sterk gecorreleerd met de prijzen van ruwe olie. Te midden van dalende olieprijzen meldt CNBC dat “de gemiddelde dagelijkse brandstofkosten voor het besturen van een VLCC zijn gedaald van meer dan $ 75.000 tot minder dan $ 18.000.”
Hoewel deze daling van de olieprijzen de olietankerbedrijven helpt de exploitatiekosten te verlagen, worden de voordelen vaak tenietgedaan bij contractonderhandelingen met klanten. Als de bedrijfskosten laag zijn, kunnen klanten ervoor kiezen om alle bedrijfskosten op zich te nemen, waardoor de mogelijkheid om diensten op te waarderen wordt weggenomen.
Bovendien heeft de concurrentie tussen verschillende tankcentra over de hele wereld ook invloed op de brandstofprijzen van schepen en daarmee op de inkomsten van ruwe tankers. Zo zag de Russische haven St. Petersburg zich door toenemende concurrentie vanuit Rotterdam de laatste tijd genoodzaakt haar brandstofprijzen te verlagen. Ruwe olietankers profiteren van dergelijke dalingen, maar het merendeel van deze voordelen wordt doorgegeven aan eindklanten.
De impact van geraffineerde producten speelt ook een indirecte rol in de handel in ruwe olietankers. Het raffinageproces neemt ruwe olie als input en levert geraffineerde olie op die klaar is voor consumptie. Afhankelijk van het type geraffineerde ruwe olie, creëert het proces ook verkoopbare bijproducten zoals nafta, olefinen, asfalt, smeermiddelen en kerosine. Verschillende soorten ruwe olie gaan vaak naar raffinaderijen in landen waar ook vraag is naar het bijproduct of eindproduct. Kerosine wordt bijvoorbeeld op grote schaal gebruikt in India als brandstof. Ruwe olie uit het Midden-Oosten is vooral geschikt voor het maken van kerosine. Een toename van de vraag naar kerosine in India zal resulteren in meer vraag naar transport van ruwe olie uit het Midden-Oosten naar Indiase raffinaderijen.
Andere kosten en risico’s in de sector van ruwe olietankers zijn onder meer risicovolle routes waar piraten de tanker in beslag kunnen nemen en losgeld en schade door ongelukken of slecht weer kunnen eisen. Verzekering tegen dergelijke incidenten is een aanzienlijke operationele kostenpost voor olietankers.
Beursgenoteerde Crude Tankers Companies
Enkele bekende, beursgenoteerde olietankerbedrijven zijn onder meer Frontline Ltd ( FRO ), Teekay Tankers Ltd ( TNK ), Tsakos Energy Navigation ( TNP ), Nordic American Tankers ( NAT ), DHT Holdings (DHT) en Euronav NV ( EURN ). (Zie voor meer informatie “Wilt u investeren in olietankers? Probeer deze drie aandelen.”)
Laten we een korte blik werpen op de prestaties van verschillende tankerbedrijven in het afgelopen jaar. In de onderstaande grafiek kunt u zien dat het rendement varieert van 5,5% tot 61%.
De prestaties op lange termijn van deze zelfde bedrijven waren niet geweldig. Over een periode van tien jaar hebben bijna alle bedrijven een verlies geleden van 50 tot 95 procent.
Het komt neer op
De waardering van ruwe tankerbedrijven en de industrie in het algemeen is complex. De algemene markt voor ruwe olietankers is zeer dynamisch en de drijvende factoren veranderen drastisch als gevolg van lokale en mondiale ontwikkelingen. De langetermijnprestaties van olietankermaatschappijen kunnen tegenvallende opbrengsten laten zien. Gezien de sporadische en meerdere toppen en dalen, zijn er echter voldoende mogelijkheden voor kortetermijnhandel. Gewone beleggers die op deze aandelen spelen, moeten de regionale, mondiale en geopolitieke ontwikkelingen in olie nauw volgen, aangezien deze van invloed zullen zijn op de kortetermijnwaarderingen van olietankermaatschappijen.