Schuldenbeperking

Wat is schuldbeperking?

Schuldbeperking is een obligatieconvenant dat tot doel heeft de huidige kredietverstrekkers te beschermen door de hoeveelheid extra schuld die de emittent zou kunnen aangaan, te beperken.

Inzicht in schuldbeperking

Simpel gezegd, schuldbeperking, ook wel schuldconvenanten genoemd, is een obligatieovereenkomst die eventuele extra schulden beperkt die door de emittent worden aangegaan voordat de uitstaande obligatie de vervaldatum bereikt. Er zijn convenanten aan het schuldinstrument toegevoegd om de obligatiehouder (kredietgever) te beschermen, door de kans op wanbetaling te verkleinen en de potentiële verliezen bij wanbetaling te minimaliseren.

Schuldbeperkingen zijn bedoeld om huidige kredietverstrekkers te beschermen door de mate van hefboomwerking  (DFL) van een firma te handhaven. Deze hefboomratio meet de gevoeligheid van de winst per aandeel (EPS) van een bedrijf voor schommelingen in het bedrijfsresultaat. Als het bedrijfsresultaat en de winst per aandeel relatief stabiel zijn, kan het bedrijf het zich veroorloven om aanzienlijke schulden aan te gaan. Wanneer het bedrijf echter in een sector werkt waar het bedrijfsresultaat vrij volatiel is, kan het verstandig zijn om de aansprakelijkheid te beperken tot beheersbare niveaus.

Verschillende vormen van schuldbeperking

Een schuldbeperking kan verschillende vormen aannemen, afhankelijk van de omstandigheden van de schuldkwestie. Voor financieel gezonde bedrijven is het mogelijk dat kredietverstrekkers alleen de huidige hefboomwerking willen behouden en een convenant willen implementeren met betrekking tot de debt-service coverage ratio  (DSCR). Als de verhouding tussen de schulden en de inkomsten te groot wordt, kan een bedrijf zijn verplichtingen niet meer nakomen. In corporate finance is DSCR een maatstaf voor de cashflow die beschikbaar is om lopende schuldverplichtingen te betalen. De ratio geeft het nettobedrijfsresultaat weer als een veelvoud van schuldverplichtingen die binnen een jaar vervallen, inclusief rente, hoofdsom, zinkfonds en leasebetalingen.

Dit convenant voor schuldendienst zou het bedrijf in staat stellen meer geld te lenen naarmate het zijn netto-inkomen verhoogt. Als het bedrijf riskant lijkt, willen kredietverstrekkers misschien niet dat het extra schulden oploopt. Het convenant kan een maximum schuldniveau in een dollarbedrag specificeren, ondanks eventuele groei van de activiteiten. Als er beperkingen gelden voor een specifiek type schuld, of voor fondsen die voor bepaalde doeleinden zijn bestemd, staat het convenant of de overeenkomst bekend als een schuldenkorf.

In meer extreme gevallen kunnen kredietverstrekkers eisen dat het bedrijf geen extra schulden aangaat totdat de terugbetaling van hun obligatie is voltooid. De meer restrictieve vormen van schuldbeperkingen zullen het meest waarschijnlijk worden geïmplementeerd wanneer de financiële status van de uitgevende instelling twijfelachtig of onstabiel is. Overeenkomsten inzake schuldbeperking kunnen ook van toepassing zijn als de vrees bestaat dat het bedrijf junk bonds zal uitgeven . 

De bruto schuldaflossingsratio (GDS) is ook een basis die kredietverstrekkers gebruiken om het aandeel van de huisvestingsschuld te beoordelen dat een lener betaalt in vergelijking met hun inkomen. Ook is schuldbeperking anders dan een schuldlimiet, namelijk het maximale bedrag aan schuld dat een land of de overheid mag aangaan, zoals voorgeschreven door de wet.

Beloften van schuldbeperkingsovereenkomsten

Een convenant is een beschermend instrument dat is opgenomen in investerings- of leningsovereenkomsten. Het convenant is bedoeld om kredietverstrekkers en investeerders te helpen beschermen door de kans te verkleinen dat een lener in gebreke blijft. Schuldbeperkingsovereenkomsten helpen ook bij het minimaliseren van de financiële verplichtingen en verplichtingen die een lener kan aangaan en die kunnen concurreren met hun bestaande schuldovereenkomsten. 

Deze convenanten zijn juridisch bindend en afdwingbaar. Een schuldbeperking is slechts één soort convenant. Er zijn tal van andere soorten. Sommige hiervan omvatten beperkte betalingen, beperkingen op pandrechten en limieten op de verkoop van aandelenbelangen. Beperkende voorwaarden kunnen ook voorkomen bij de verkoop of samenvoeging van activa. Convenanten komen vooral veel voor bij hoogrentende obligaties. Oploopconvenanten komen voor bij hoogrentende obligaties. Deze overeenkomsten worden alleen geactiveerd wanneer het bedrijf een specifieke actie onderneemt, bijvoorbeeld wanneer het extra schulden maakt.