De verschillende handelsdesks van een investeringsbank
Een sector in een investeringsbank wordt een handelsdesk genoemd. Afhankelijk van de investeringsbank is het waarschijnlijk dat trading desks over verschillende sectoren worden opgesplitst. De vier belangrijkste sectoren zijn deviezen of forex, vastrentende waarden, aandelen en grondstoffen. Elk van deze sectoren kan verder worden onderverdeeld. Vastrentende waarden zijn bijvoorbeeld een zeer brede categorie en kunnen overweg met alles van uiterst veilige Amerikaanse staatsobligaties tot uiterst risicovolle, laagwaardige bedrijfsobligaties, ook wel junkbonds genoemd. Grotere investeringsbanken kunnen hun trading desks onderverdelen om zich te specialiseren in smallere categorieën binnen deze hoofdsectoren.
Forex Trading Desk
Bijna elke grote investeringsbank heeft een of andere vorm van forex trading desk. De forexmarkt is de grootste ter wereld, aandelen en vastrentende waarden zijn kleiner. De Bank for International Settlements (BIS) schat de forex-handel op gemiddeld $ 6,6 biljoen per dag.1 Het grootste deel van deze handel wordt gedaan door institutionele beleggers zoals investeringsbanken. Handelaren voelen zich aangetrokken tot forex trading omdat het zeer liquide is, wat betekent dat ze grote posities kunnen innemen en gemakkelijk in en uit handelsposities kunnen stappen. Forexcontracten worden genoteerd in valutaparen. Handelaren nemen bijvoorbeeld weddenschappen op of de dollar zal stijgen of dalen ten opzichte van de yen (USD / JPY). De Amerikaanse dollar is de meest verhandelde valuta en beslaat ongeveer 88% van het forex handelsvolume;daarna is de euro en daarna de Japanse yen. Handelaren op een forex trading desk handelen doorgaans tegen de contante wisselkoers van een valutacontract.
Handel in vastrentende waarden
Vastrentende waarden verwijzen over het algemeen naar alles dat een inkomstenstroom heeft, van staatsobligaties, zoals Amerikaanse staatsobligaties, tot bedrijfsobligaties. Credit default swaps (CDS) zijn derivaten die verzekeren tegen wanbetaling door de emittent van bedrijfsobligaties of staatsschulden en die kunnen worden verhandeld op vastrentende trading desks. Soms verdeelt een investeringsbank zijn tradingdesks voor vastrentende waarden, zodat de derivatenafdeling die handelt in CDS verschilt van de tradingafdeling die handelt in de minder risicovolle Amerikaanse staatsobligaties, of de desk die handelt in de risicovollere bedrijfsobligaties van lage kwaliteit, ook wel bekend als junk. obligaties staat los van de desk die handelt in bedrijfsobligaties van hogere kwaliteit. Schulden die zijn uitgegeven door ontwikkelde landen kunnen ook worden verhandeld op een bureau dat verschilt van het bureau dat zich bezighoudt met de staatsschulden van ontwikkelingslanden.
Aandelen
De aandelenhandel van een investeringsbank kan alles omvatten, van aandelenverkoop of -handel tot aandelenderivatenhandel en exotische handel in opties. Verkoophandelaren op aandelenhandelsdesks gebruiken informatie uit rapporten van onderzoeksanalisten om verkoopideeën onder hun klanten te genereren. De trading desk krijgt een commissie van transacties die er doorheen zijn geplaatst. Handelaren in aandelenverkoop voeren handelsorders uit voor klanten. Vaak is de tradingdesk onderverdeeld in diegenen die transacties uitvoeren voor institutionele klanten en diegenen die transacties instellen voor hedgefondsklanten.
Grondstoffen
Grondstoffen kunnen alles omvatten, van harde grondstoffen zoals ruwe olie, goud en zilver tot zachte grondstoffen waaronder landbouwproducten zoals cacao, koffie, soja, rijst, tarwe en maïs. Het belangrijkste verschil tussen de twee is dat zachte grondstoffen een korte houdbaarheid hebben en harde grondstoffen een veel langere houdbaarheid. De handelsafdelingen van investeringsbanken voor grondstoffen kunnen worden opgesplitst in afzonderlijke desks voor harde en zachte grondstoffen, maar afhankelijk van de hoeveelheid die de bank verhandelt, kunnen ze verder worden opgesplitst, aangezien sommige banken handelsafdelingen hebben die zich toeleggen op een bepaalde grondstof, zoals ruwe olie.
Handelen kan worden gedaan door middel van futures-handel of spot-handel. Spot-handel wordt gedaan wanneer de prijs en ook de levering van de grondstof plaatsvinden kort nadat het contract is voltooid. Bij de handel in futures wordt de prijs direct overeengekomen, maar de levering is voor een bepaalde tijd in de toekomst. Handel wordt gedaan namens hedgers of speculanten. Hedgers zijn meestal grote commerciële ondernemingen die de prijs willen afdekken van een grondstof die ze in hun bedrijf gebruiken. Een luchtvaartmaatschappij wil bijvoorbeeld de olieprijs afdekken voor toekomstig gebruik, of een boer wil de prijs dekken die ze krijgen voor hun tarwe die in de toekomst maanden voor levering beschikbaar zal zijn.