Digitale gouden valuta (DGC)

Wat is een digitale gouden valuta (DGC)?

Een digitale goudvaluta (DGC) is een elektronische vorm van geld die wordt gedekt door goudreserves die door particuliere instanties in kluizen worden gehouden. De houders van een bepaalde DGC kunnen elkaar betalen in goud, of in valuta-eenheden die representatief zijn voor goud dat in fysieke vorm wordt gehouden door het uitgevende bedrijf. Elk van deze bedrijven of beurzen houdt een fysieke reserve aan die 100 procent van de klantaccounts vertegenwoordigt. De eerste DGC’s verschenen halverwege de jaren negentig onder leiding van E-Gold.  In de jaren daarna is er een reeks andere valuta’s ontstaan, waarvan de meeste om verschillende redenen faalden.

Hoe een digitale gouden valuta (DGC) werkt

Omdat een digitale gouden valuta (DGC) elektronisch geld is, aangeboden en onderhouden door particuliere entiteiten, is er risico aan verbonden. De entiteit ondersteunt de fondsen door een fysieke reserve aan  edelmetaal aan te houden. Als los netwerk van elektronische valuta dat wordt beheerd door onafhankelijke particuliere entiteiten, vormen DGC’s een extra risicolaag voor de koper.  Beheerrisico’s, vooral in een ongereguleerde opkomende markt, vormen een bijzondere bedreiging voor personen die DGC’s bezitten. Het managementrisico is afkomstig van een ineffectieve, destructieve of ondermaats presterende administratie. Gebrek aan transparantie, slecht toezicht, slappe beveiligingspraktijken of regelrechte diefstal bedreigen allemaal de digitale holdings.

Het is moeilijk om digitale valuta te gebruiken omdat de acceptatie ervan niet universeel is. Het wisselkoersrisico bedreigde ook de houders van DGC’s. De waarde van goud fluctueert in zijn relatie tot wereldwijde, nationale valuta’s. Niet alle landen staan ​​de omzetting van een digitale deelneming in koude, harde contanten toe. Als een DGC-gebruiker zijn tegoeden aflost, heeft de valuta waarnaar hij converteren mogelijk niet de koopkracht van andere valuta’s.

Voorstanders van de investering in goud en gouden valuta’s hebben lang de universaliteit en onkwetsbaarheid van goud voor de risico’s van een enkele nationale economie aangeprezen. Door zijn directe link met een fysiek actief, zo stellen ze, is DGC het meest geschikt om economische onrust te overleven. Omdat de valuta zich niet aan het monetaire beleid of het economische systeem van een bepaald land verbindt, wordt het risico van politieke onrust vermeden. 

Critici beweren dat elke door goud gedekte valuta te onafhankelijk is van een nationaal financieel systeem en daarom niet door regeringen kan worden beheerd als reactie op een financiële crisis.

Digitale gouden valuta’s en Bitcoin

E-Gold, de eerste DGC, werd uiteindelijk het slachtoffer van de onbekendheid van de oprichters met de risico’s van online fraude en de reactie die het zou uitlokken van het Amerikaanse reguleringssysteem. Uiteindelijk heeft het Amerikaanse ministerie van Justitie e-Gold geclassificeerd als een geldtransmitter in plaats van een betalingsplatform.  Het bedrijf kon geen vergunning krijgen om onder deze classificatie te opereren. Andere bedrijven hebben gefaald als gevolg van verduistering of  witwaspraktijken  door leidinggevenden, of hun aantrekkelijkheid voor online identiteitsdieven en andere digitale criminelen.

In de nasleep van vele mislukte DGC-uitwisselingen is Bitcoin steeds belangrijker geworden en hebben de gebruikers geleerd van de fouten en tekortkomingen van zijn voorgangers. In plaats van regelgeving te vermijden, worden Bitcoin-gebruikers gedwongen om te voldoen aan een regelgevingskader. 

Bedrijven die actief zijn op de Bitcoin-markt hebben geleerd dat het in hun belang is om transacties zorgvuldig te volgen. Bitcoin-regelgevers zullen niet vriendelijk kijken naar operators die niet kunnen identificeren waar hun valuta vandaan komt en naartoe gaat. Bitcoin is er niet in geslaagd zijn duistere kant volledig weg te nemen, maar de sluiting van de Silk Road markt in 2013 vertegenwoordigt een belangrijke stap op weg naar legitimiteit van Bitcoin.