Dividend klantenkring

Belangrijkste leerpunten

• Dividendcliënteel is de naam voor een groep aandeelhouders van een bedrijf die een soortgelijke mening hebben over het dividendbeleid van het bedrijf.
• Oudere gepensioneerde beleggers of degenen die actuele beleggingsinkomsten willen, kunnen aandelen kopen van bedrijven met een hoog dividenduitbetalingsrecord.
• Soms gaan dividendcliënten zelfs zo ver dat ze een bedrijf onder druk zetten om een ​​bepaald dividendbeleid te voeren, zoals het bedrijf onder druk zetten om de continuïteit te handhaven of het dividend te verhogen.

Het clientèle-effect

In feite kan een wijziging in het beleid die niet in overeenstemming is met de opvattingen van de dividendcliënten van een bedrijf, het zogenaamde clientèle-effect versnellen. Deze theorie veronderstelt dat beleggers een directe impact op de prijs van een kan hebben zekerheid wanneer er een verandering in dividend, belasting, of een ander beleid van hun beleggingsdoelstellingen beïnvloedt.

Met andere woorden, individuen kunnen het effect kopen of verkopen als een beleidswijziging al dan niet in overeenstemming is met de doelstellingen van het individu. Er is veel controverse over de waarheidsgetrouwheid van het clientèle-effect. Sommigen zijn van mening dat er meer factoren nodig zijn dan alleen de wensen van de klanten van een bedrijf om de prijs van een aandeel sterk te veranderen. Het onderstaande voorbeeld pleit echter sterk voor het clientèle-effect.

Voorbeeld van het clientèle-effect

Nadat de markt op25 september 2001 was gesloten, kondigde Winn-Dixie Stores, Inc. – een supermarktketen in Jacksonville, Florida – aan dat het zijn jaarlijkse dividend van $ 1,02 zou verlagen. Het beleid van de firma was geweest om aan het begin van elk kwartaal driemaal een dividend uit te keren van $ 0,085 cent per aandeel. Dit dividendbeleid had een klantenkring van investeerders aangetrokken die de reguliere lopende inkomsten op prijs stelden.

Volgens het nieuwe plan zou het bedrijf een driemaandelijks dividend van $ 0,05 uitkeren en de maandelijkse dividenden schrappen. Merk op dat Winn-Dixie destijds een van de laatst overgebleven bedrijven op de New York Stock Exchange  (NYSE) was die een maandelijks dividend uitkeerde. Het bedrijf heeft sindsdien een fusie ondergaan met een niet-beursgenoteerd bedrijf en is van de NYSE geschrapt.

Tegelijkertijd verlaagde Winn-Dixie zijn winstraming voor het boekjaar 2002, wat aangeeft dat de winst over het eerste kwartaal zou variëren tussen $ 0,15 en $ 0,18 per aandeel, in plaats van de verwachte $ 0,24 tot $ 0,30 per aandeel. Na het nieuws zagen de aandeelhouders van Winn-Dixie de waarde van hun aandelen dalen. Tijdens de handel op de volgende dag daalden de gewone aandelen Winn-Dixie met $ 7,37 tot $ 12,41, wat neerkomt op een daling van 37% bij een zeer hoog volume.

De chief financial officer (CFO) van Winn-Dixie zei dat het nieuwe dividendbeleid het bedrijf meer financiële flexibiliteit zou bieden, aangezien het zijn strategie aanpaste om kapitaalgroei te benadrukken inplaats van contante betalingen aan aandeelhouders. Het is echter duidelijk dat de grote prijsdaling van het aandeel de boodschap stuurde dat bestaande aandeelhouders de nieuwe nadruk van Winn-Dixie niet op prijs stelden.

Zoals dit verhaal laat zien, kunnen grote beleidsveranderingen zowel de langetermijnbelangen van het bedrijf als de portefeuilles van aandeelhouders verstoren . Zodra een bedrijf een dividenduitbetalingspatroon heeft vastgesteld en een bepaalde klantenkring aantrekt, is het over het algemeen het beste om dit niet te veel te wijzigen. Hoewel beleggers altijd zouden kunnen overschakelen naar bedrijven die het uitbetalingsprofiel boden dat ze wilden, zouden dergelijke wijzigingen bemiddelingsvergoedingen en andere kosten met zich meebrengen. En het is heel goed mogelijk dat een bedrijf dat ervoor zorgde dat zijn klanten dergelijke ongemakken het hoofd bieden, voor zijn inspanningen wordt beloond met een lagere aandelenkoers.