Onderscheiding

Wat is verering

Diworsification is het proces van het zodanig aan de portefeuille toevoegen van beleggingen dat de afweging tussen risico en rendement wordt vergroot. Verspreiding vindt plaats door te veel te beleggen in activa met vergelijkbare correlaties die onnodig risico aan een portefeuille toevoegen zonder het voordeel van een hoger rendement.

VERDOERSING UITBREIDEN

Diworsification is een spel met het woord diversificatie. Een diversificatiestrategie omvat een accumulatie van activa met verschillende correlaties, waardoor het risico wordt verminderd en het potentiële rendement kan worden verhoogd door het negatieve effect van een bepaald activum op de prestaties van de portefeuille te minimaliseren.

Diworsification is een concept dat omgekeerd is aan de moderne portefeuilletheorie, dat beleggers helpt bij het definiëren van een optimale allocatie van individuele effecten over een portefeuille, waardoor beleggers het best mogelijke rendementsniveau krijgen voor het risico dat ze nemen. De moderne portefeuilletheorie vereist echter substantiële middelen, gegevenstoegang en monitoring, die niet altijd direct beschikbaar zijn voor individuele beleggingsportefeuilles, waar diworsificatie het meest voorkomt.

Vervorming kan op een aantal manieren voorkomen. Enkele factoren zijn onder meer impulsief beleggen, stijldrift en in het algemeen de voorkeur voor een bepaalde sector. Met impulsbeleggen en sectoroverweging, overwegen beleggers hun portefeuilles op basis van tips voor impulsbeleggen of hoge verwachtingen voor een specifieke sector.

Modern Portfolio Theory

Institutionele beleggers hebben de breedste toegang tot moderne portefeuilletheorie-technologie die de exacte verhoudingen van investeringen in een portefeuille van individuele effecten kan bieden voor uitgebreide optimalisatie en diversificatie. Deze modellen kunnen worden opgebouwd vanuit een efficiënte grens van investeringen die elke beveiliging in de wereld kan omvatten. Deze allocaties zijn afgeleid van het basisconcept van de moderne portefeuilletheorie, die investeerders optimale ratio’s van gebalanceerde portefeuilles wil bieden vanuit een kapitaalmarktlijn die wordt getrokken om de technologisch in kaart gebrachte efficiënte grens van een investeerder te onderscheppen.

Bij persoonlijk beleggen is er bijna geen gedetailleerde moderne technologie voor het in kaart brengen van portefeuilletheorieën, waardoor beleggers alleen middelen overhouden voor gerichte allocaties op basis van activaklassen. Als gevolg hiervan zullen serieuze persoonlijke investeerders die ervoor willen zorgen dat ze geoptimaliseerde portefeuilles opbouwen door middel van hun investeringsbeslissingen, overgaan tot een aantal oplossingen.

Oplossingen voor verering

Veel adviesplatforms en markthulpbronnen in de hele branche bieden ondersteuning om de diworsificatie van de portfolio te verzachten.

Financiële adviseurs

Financieel adviseurs zijn een toonaangevende oplossing voor beleggers die geoptimaliseerde portefeuilles willen opbouwen en nieuwe investeringen in hun portefeuilles willen integreren. Veel financiële adviesplatforms hebben een geoptimaliseerde technologie voor portefeuilletoewijzing die beleggers advies kan geven over hun algehele assetallocatiesaldo en het gewicht van elke aankoop van effecten in hun portefeuille. Financiële adviseurs bieden ook herbalanceringsdiensten aan die beleggers helpen om de afwijking van goed presterende delen van hun portefeuille te beperken. Met een professioneel geadviseerde portefeuille kunnen beleggers beleggingseffecten integreren in het beleggingsuniversum.

Robo-adviseurs en wrap-accounts

De opkomst van robo-adviseurs heeft nieuwe opties toegevoegd voor meer traditionele beheerde wrap-accounts. Net als bij beleggingsfondsen, bevelen robo-adviseurs beheerde fondsen aan op basis van het algehele risicoprofiel van een persoon. Robo-adviseurs en wrap-accounts bouwen hun voorgestelde portefeuilletoewijzingspercentages op op basis van moderne portefeuilletheorie en gebruiken geavanceerde technologie om investeerders te adviseren. Met name uitgebreide wrap-accounts en robo-adviseurs zijn echter beperkt in de effecten die ze willen opnemen in hun efficiënte grens. Voor robo-adviseurs beperkt dit hun geoptimaliseerde portefeuilletoewijzing tot ongeveer 10 op de beurs verhandelde fondsen van investeringsbeheermaatschappijen waar ze exclusieve partnerschappen hebben.

Voorgestelde activatoewijzingen

Hoewel individuele beleggers doorgaans niet de luxe hebben om met geavanceerde moderne portefeuilletheorie-technologie te werken, kunnen ze zich wenden tot voorgestelde allocaties die in de loop van de geschiedenis succesvol zijn gebleken. Deze allocaties verdelen beleggers in drie categorieën: conservatief, gematigd en agressief. Theoretisch zullen conservatieve beleggers lager beleggen op de hypothetische kapitaalmarkt, waarbij de allocaties bijna volledig zijn gewogen naar effecten met een laag risico en een lager rendement, zoals geldmarktfondsen, leningfondsen en obligatiefondsen. Gematigde beleggers zullen een evenwichtigere portefeuille hebben van ongeveer 50% aandelen en hoger risico effecten en 50% lager risico vastrentende effecten. Agressieve beleggers zullen meer neigen naar aandelen met een allocatie tot 90% in aandelen en agressieve groei-effecten.

Deze allocaties bieden investeerders een leidraad voor het beheer van de allocaties aan activagroepen binnen hun portefeuilles, maar laten hen toch open voor brede investeringsopties die kunnen leiden tot een verschil in categorie. Serieuze beleggers zullen er doorgaans voor kiezen om te beleggen in portefeuilles van beheerde fondsen met toewijzingen die zijn gericht op elke activagroep om de diworsificatie-effecten zo goed mogelijk te verzachten. In sommige gevallen zullen beleggers wellicht ook de correlatie van nieuwe beleggingen die ze aan hun portefeuilles toevoegen, nauwlettend in de gaten willen houden. Een nieuw geïdentificeerde beveiliging tegen agressieve groei kan bijvoorbeeld een goede investering lijken, maar wanneer deze wordt vergeleken met de correlatie van andere effecten met agressieve groei in de portefeuille, biedt deze mogelijk geen algemeen rendement. Daarom moeten beleggers niet alleen rekening houden met het groeipotentieel van een nieuwe investering wanneer ze deze aan een portefeuille toevoegen, maar ook met de correlatie die het rendement heeft met andere effecten in de portefeuille.

Beheerde fondsen

Vanwege de effecten van vererving kunnen veel beleggers zich wenden tot beheerde fondsen voor de kernposities in hun portefeuille. Deze benadering vereist een fondsbeheerder die zich houdt aan de strategie die de individuele belegger nastreeft. Pensioenfondsen op streefdatum bieden een van de beste voorbeelden van beheerde fondsen waarop beleggers voor bijna al hun spaargeld voor hun pensioen vertrouwen. Deze fondsen hebben allocaties die in de loop van de tijd verschuiven, terwijl ze ook zorgen voor optimale diversificatie, waarbij ze het beste potentiële rendement opleveren en tegelijkertijd risico’s beheren tot een beoogde gebruiksdatum.

Naast doeldatumfondsen bestaan ​​er andere strategieën in de lifestyle-categorie van beheerde fondsen die kunnen dienen als kernposities voor beleggers die de diworsificatie-effecten van brede portefeuilles willen verzachten. Deze fondsen bieden beleggers een portefeuille op basis van hun persoonlijke risicotolerantie, variërend van conservatief tot matig tot agressief. De LifeStrategy-fondsen van Vanguard behoren tot de meest populaire lifestyle-fondsopties om een ​​belegger te helpen bij het beheren van de juiste diversificatie.

Voor meer informatie over doe-het-zelf beleggen en diversificatie, zie ook: The Importance of Diversification, How Equity Portfolio Management Works  en het bereiken van een optimale assetallocatie.