Djiboutiaanse frank (DJF)
Wat is de Djiboutiaanse frank (DJF)?
De DJF is de ISO-valutacode voor de Djiboutiaanse frank, de officiële munteenheid van het Afrikaanse land Djibouti. De Djibouti-frank is gekoppeld aan de Amerikaanse dollar ( USD ) tegen een koers van $ 1 tot 177.721 DJF.
Belangrijkste leerpunten
- De Djiboutiaanse frank (DJF) is de officiële munteenheid voor het Afrikaanse land Djibouti, voorheen bekend als Frans Somaliland.
- De DJF verving de Franse frank als de officiële munteenheid in 1949, maar het land werd pas in 1967 volledig onafhankelijk.
- De Djiboutiaanse frank is gekoppeld aan de Amerikaanse dollar tegen een koers van 177,721 tegen 1.
Inzicht in de Djiboutiaanse frank (DJF)
Toen Djibouti in 1884 deel ging uitmaken van het Franse protectoraat, werd de Franse frank geïntroduceerd in Djibouti en werd deze in ruil gebruikt samen met de Indiase roepie ( INR ) en de Maria Theresa thaler. In 1908 verscheen de eerste Djiboutiaanse frank en werd uitgegeven tegen pari ten opzichte van de Franse frank, met bankbiljetten uitgegeven door de Bank of Indochina vanaf 1910.
De moderne Djibouti-frank werd pas in 1949 geïntroduceerd toen hij werd gekoppeld aan de Amerikaanse dollar tegen een wisselkoers van 1 USD = 214,392 DJB. Het land werd in 1967 volledig onafhankelijk van Frankrijk en begin jaren zeventig werd de DJB geherwaardeerd tegen een tarief van 1 USD = 177,721 DJB, waar hij vandaag de dag nog steeds is.
De Banque Centrale de Djibouti geeft de DJF uit en beheert deze. Munten worden geslagen in coupures van 500, 250, 100, 50, 20, 10, 5, 2 en 1 frank. Bankbiljetten worden gedrukt in 1.000, 2.000, 5.000 en 10.000 DJF-coupures. Volgens valutakoersen is de meest gebruikte Djiboutiaanse frank-wisselkoers de EUR / DJF-koers.
Djibouti’s economie
Met minder dan een miljoen inwoners en geografisch kleiner dan de staat New Jersey, is de Republiek Djibouti een klein maar strategisch gelegen land. Het is gelegen tussen de Golf van Aden en de Rode Zee en is de toegangspoort tot het Suezkanaal, een van de drukste scheepvaartroutes ter wereld. Djibouti ligt ook ingeklemd tussen Somalië en Ethiopië.
Ondanks zijn strategische ligging blijft Djibouti een van de armste landen ter wereld. Het land krijgt bijna geen regenval en volgens gegevens uit 2016 is minder dan 1% van zijn landmassa geschikt voor landbouw vanwege het gebrek aan bebouwbaarheid. Tegelijkertijd heeft Djibouti weinig natuurlijke hulpbronnen, zoals olie, mineralen of bosproducten, dus het ontbreekt aan industrie en exportproducten die verder gaan dan dierenhuiden en -huiden en metaalschroot. Als gevolg hiervan vertegenwoordigen diensten en belastingen in verband met de diepwaterhavenfaciliteiten naar verluidt meer dan 75% van het bruto binnenlands product (bbp) van het land. Djibouti is ook sterk afhankelijk van buitenlandse hulp om zijn betalingsbalans en ontwikkelingsprojecten te financieren.
Afhankelijk van schattingen, woont tweederde tot driekwart van alle inwoners van Djibouti in de hoofdstad;het merendeel van de overigen zijn nomaden die proberen hun brood te verdienen als herders, herders of boeren. Voor 2019 werd het werkloosheidspercentage van het land geschat op minder dan 11%. Dat is echter veel minder nijpend dan het werkloosheidspercentage van 60% dat werd geschat voor 2014. Desalniettemin blijft het jeugdwerkloosheidspercentage problematisch;het werd geschat op bijna 21% voor 2020. Voor 2019 groeide het bbp van het land met 7% op jaarbasis met een inflatie van 2,39%.6