Winst vóór rente, afschrijving en amortisatie (EBIDA)
Wat is winst vóór rente, afschrijving en amortisatie (EBIDA)?
Inkomsten vóór rente, afschrijving en amortisatie (EBIDA) is een maatstaf voor de inkomsten van een bedrijf waarbij de rentelasten, afschrijvingen en amortisatie weer worden opgeteld bij het nettoresultaat. Het omvat echter wel belastingkosten. Deze maatstaf is niet zo bekend of wordt niet zo vaak gebruikt als zijn tegenhanger: winst vóór rente, belastingen, afschrijvingen en amortisatie (EBITDA).
Belangrijkste leerpunten
- Winst vóór rente, afschrijving en amortisatie (EBIDA) is een winstmetriek die rente en afschrijving / amortisatie weer toevoegt aan het nettoresultaat.
- EBIDA zou conservatiever zijn in vergelijking met zijn EBITDA-tegenhanger, aangezien de eerste over het algemeen altijd lager is.
- De EBIDA-maatregel verwijdert de veronderstelling dat het geld dat aan belastingen is betaald, zou kunnen worden gebruikt om schulden af te lossen.
- EBIDA wordt echter niet vaak gebruikt door analisten, die in plaats daarvan kiezen voor EBITDA of EBIT.
Inzicht in winst vóór rente, afschrijving en amortisatie (EBIDA)
Er zijn verschillende manieren om EBIDA te berekenen, zoals het toevoegen van rente, afschrijving en afschrijving aan het nettoresultaat. Een andere manier om EBIDA te berekenen, is door afschrijvingen en amortisatie toe te voegen aan de winst vóór rente en belastingen (EBIT) en vervolgens belastingen af te trekken.
De statistiek wordt over het algemeen gebruikt om bedrijven in dezelfde branche te analyseren. Het omvat niet de directe effecten van financiering, waarbij belastingen die een bedrijf betaalt een direct gevolg zijn van het gebruik van schulden.
EBIDA is vaak een maatstaf voor bedrijven die geen belasting betalen. Dit kunnen veel non-profitorganisaties zijn, zoals ziekenhuizen zonder winstoogmerk of liefdadigheids- en religieuze organisaties. In dit geval kan het door elkaar worden gebruikt met EBITDA.
Speciale overwegingen
De winst vóór rente, afschrijving en amortisatie (EBIDA) wordt beschouwd als een meer conservatieve waarderingsmaatstaf dan EBITDA omdat het de belastinglast in de winstmaatstaf omvat. De EBIDA-maatstaf neemt de veronderstelling weg dat het geld dat aan belastingen is betaald zou kunnen worden gebruikt om schulden af te lossen, een veronderstelling gemaakt in EBITDA.
Deze aanname van schuldbetaling wordt gedaan omdat rentebetalingen fiscaal aftrekbaar zijn, wat op zijn beurt de belastingkosten van het bedrijf kan verlagen, waardoor het meer geld krijgt om zijn schuld af te lossen. EBIDA gaat er echter niet van uit dat de belastinglasten kunnen worden verlaagd via de rentelasten en voegt deze daarom niet toe aan het nettoresultaat.
Kritiek op EBIDA
EBIDA als winstmaatstaf wordt zeer zelden berekend door bedrijven en analisten. Het heeft dus weinig zin als EBIDA geen standaardmaatstaf is om bij te houden, te vergelijken, te analyseren en te voorspellen. In plaats daarvan wordt EBITDA algemeen aanvaard als een van de belangrijkste winststatistieken. EBIDA kan ook bedrieglijk zijn, omdat het nog steeds altijd hoger zal zijn dan het nettoresultaat en in de meeste gevallen ook hoger dan de EBIT.
En net als andere populaire statistieken (zoals EBITDA en EBIT), wordt EBIDA niet gereguleerd door Generally Accepted Accounting Principles (GAAP), dus wat is inbegrepen, is naar goeddunken van het bedrijf. Naast de kritiek op EBIT en EBITDA, bevat het EBIDA-cijfer geen andere belangrijke informatie, zoals veranderingen in werkkapitaal en kapitaaluitgaven (CapEx).