Noodkrediet
Wat is een noodkrediet?
De term noodkrediet verwijst naar leningen die door de Federal Reserve worden verstrekt aan andere banken en instellingen die geen alternatieve kredietbronnen tot hun beschikking hebben. Ze worden in de volksmond ‘ bailoutleningen ‘ genoemd.
Noodkrediet wordt gebruikt om de economische gevolgen van ernstige financiële schokken, zoals de kredietcrisis als onderdeel van de looptijden van 30 dagen of meer.
Belangrijkste leerpunten
- Noodkrediet is een soort lening die door overheidsinstellingen wordt verstrekt om financiële instellingen te ondersteunen in situaties waarin anders niet voldoende onderhandse kredieten beschikbaar zijn.
- Het is bedoeld om de liquiditeit op de financiële markten te herstellen om het risico van een systeemcrisis te verkleinen.
- Noodkrediet werd op grote schaal gebruikt door de federale overheid in reactie op de financiële crisis van 2007-2008.
Hoe noodkrediet werkt
De moderne wettelijke basis voor noodkrediet komt voort uit de Federal Deposit Insurance Corporation Improvement Act (FDICIA), die in 1991 werd aangenomen. Deze wet wijzigde de Federal Reserve Act om de reikwijdte van de reddingsoperaties die zijn toegestaan voor instellingen die zijn verzekerd door de Federal Deposit Insurance Corporation ( FDIC). Om dit te bereiken gaf de FDICIA de FDIC toestemming om rechtstreeks van de Amerikaanse schatkist te lenen om noodlijdende banken te redden in tijden van ernstige financiële stress.
In 2010, na de tumultueuze financiële crisis die in 2007 begon, bracht de Dodd-Frank Wall Street Reform and Consumer Protection Act verdere wijzigingen aan in de Federal Reserve Act. In het bijzonder beperkten de Dodd-Frank-hervormingen de bevoegdheid van de Federal Reserve om reddingsoperaties uit te vaardigen, met name met betrekking tot instellingen die anders insolvent zouden zijn.
Deze regels zijn in 2015 verder gewijzigd, waarbij de eis is opgenomen dat voor nieuwe noodkredietprogramma’s de voorafgaande goedkeuring van de minister van Financiën moet worden verkregen. Deze hervormingen van 2015 hebben ook richtlijnen ingevoerd voor de rentetarieven die worden gebruikt bij noodkrediettransacties, waarbij wordt gespecificeerd dat deze rentetarieven moeten worden vastgesteld op een premie ten opzichte van de rentetarieven die gelden onder normale marktomstandigheden.
De onderliggende filosofie van deze renteregelingen is dat de ontvangende onderneming niet in de verleiding mag komen om onder typische marktomstandigheden te vertrouwen op noodkredietfaciliteiten. Met andere woorden, deze regelgeving is bedoeld om een situatie te vermijden waarin de overheid daadwerkelijk concurreert met alternatieve particuliere kredietregelingen, maar in plaats daarvan te proberen het noodkrediet te beperken voor situaties waarin er geen realistische alternatieven beschikbaar zijn op de particuliere kredietmarkt.
Voorbeeld uit de echte wereld van noodkrediet
Volgens een studie uit 2017, gepubliceerd door de Olin Business School aan de Washington University in St. Louis, is noodkrediet een effectief middel om de financiële markten te stabiliseren. Onderzoekers ontdekten dat tijdens de financiële crisis van 2007-2008 meer dan 2.000 banken gebruik maakten van noodkrediet van de Federal Reserve. Door de beschikbaarheid van dit noodkrediet nam de kredietverlening door banken toe zonder het risico van de kredietkeuzes van banken te vergroten.