Wat is een schenking?
Een schenking is een schenking van geld of eigendom aan een non-profitorganisatie, die het resulterende investeringsinkomen voor een specifiek doel gebruikt. Een schenking kan ook verwijzen naar het totaal van de belegde activa van een non-profitorganisatie, ook wel de hoofdsom of het corpus genoemd, dat bedoeld is om te worden gebruikt voor operaties of programma’s die in overeenstemming zijn met de wensen van de donor (s). De meeste schenkingen zijn bedoeld om de hoofdsom intact te houden terwijl de inkomsten uit investeringen worden gebruikt voor liefdadigheidsinspanningen.
Belangrijkste leerpunten
- De meeste schenkingen zijn bedoeld om de hoofdsom intact te houden terwijl de inkomsten uit investeringen worden gebruikt voor liefdadigheidsinspanningen.
- Schenkingen worden meestal georganiseerd als een trust, een particuliere stichting of een openbare liefdadigheidsinstelling.
- Onderwijsinstellingen, culturele instellingen en servicegerichte organisaties beheren doorgaans schenkingen.
Inzicht in schenkingen
Schenkingen worden doorgaans georganiseerd als een trust, een particuliere stichting of een openbare liefdadigheidsinstelling. Veel schenkingen worden beheerd door onderwijsinstellingen, zoals hogescholen en universiteiten. Andere staan onder toezicht van culturele instellingen, zoals kunstmusea of bibliotheken, religieuze organisaties en servicegerichte organisaties, zoals bejaardentehuizen of ziekenhuizen.
In sommige gevallen mag een bepaald percentage van het vermogen van een schenking elk jaar worden gebruikt, zodat het bedrag dat van de schenking wordt onttrokken een combinatie kan zijn van rente-inkomsten en hoofdsom. De verhouding tussen hoofdsom en inkomen zou van jaar tot jaar veranderen op basis van de geldende markttarieven.
Soorten schenkingen
Er zijn vier verschillende soorten schenkingen: onbeperkt, duur, quasi en beperkt:
- Onbeperkte schenkingen. Dit zijn activa die naar keuze van de instelling die de gift ontvangt, kunnen worden uitgegeven, gespaard, geïnvesteerd en verdeeld.
- Termijn schenkingen. Deze opzet bepaalt meestal dat de hoofdsom pas na een bepaalde tijd of een bepaalde gebeurtenis kan worden besteed.
- Een quasi-begiftiging. Dit is een schenking door een persoon of instelling, gegeven met de bedoeling dat dat fonds een specifiek doel dient. De hoofdsom wordt doorgaans behouden terwijl de inkomsten worden besteed of verdeeld volgens specificaties van de donor. Deze schenkingen worden gewoonlijk gestart door de instellingen die ervan profiteren via interne overdrachten of door gebruik te maken van onbeperkte schenkingen die al aan de instelling zijn verstrekt.
- Beperkte schenkingen. Deze hebben hun hoofdsom voor altijd aangehouden, terwijl de inkomsten uit de geïnvesteerde activa worden besteed volgens de specificaties van de donor.
Behalve in een paar omstandigheden, kunnen de voorwaarden van schenkingen niet worden geschonden. Als een instelling bijna failliet is of haar heeft verklaard maar nog activa in schenkingen heeft, kan een rechtbank een doctrine van cy-près uitvaardigen, zodat de instelling die activa kan gebruiken voor een betere financiële gezondheid en tegelijkertijd de wensen van de schenker zo goed mogelijk kan respecteren..
Het opnemen van het corpus van de schenking om schulden of bedrijfskosten te betalen, staat bekend als invasie of invasie van de schenking, en vereist soms goedkeuring van de staat.
Vereisten voor schenkingen
Beheerders van schenkingen hebben te maken met de push en pull van belangen om gebruik te maken van middelen om hun doelen te bevorderen of om hun respectieve stichting, instelling of universiteit duurzaam te laten groeien. Het doel van elke groep die de taak heeft om de schenkingen van een universiteit te beheren, is bijvoorbeeld om de fondsen duurzaam te laten groeien doorde inkomsten van de schenking te herinvesteren en tegelijkertijd bij te dragen aan de bedrijfskosten van de instelling en haar doelen.
Het beheer van een schenking is een discipline op zich. Een overzicht van overwegingen opgesteld door een leidend managementteam omvat: doelstellingen bepalen, een uitbetalingsbeleid ontwikkelen, een asset allocatiebeleid opstellen, managers selecteren, risico’s systematisch beheren, kosten verlagen en verantwoordelijkheden definiëren.
Filantropieën, of meer specifiek particuliere niet-werkende stichtingen, een categorie die de meeste subsidiestichtingen omvat, zijn volgens de federale wet verplicht om elk jaar 5% van hun investeringsvermogen op hun schenkingen uit te betalen voor liefdadigheidsdoeleinden. Particuliere stichtingen moeten nagenoeg alle – 85% of meer – van hun investeringsinkomsten betalen, terwijl gemeenschapsstichtingen geen vereiste hebben.1
Volgens deTax Cuts and Jobs Act van 2017 en de Bipartisan Budget Act van 2018 moeten substantieel grote universitaire schenkingen een belasting van 1,4% betalen op het netto-investeringsinkomen. Deze belasting wordt geheven op schenkingen van ongeveer 35 particuliere hogescholen en universiteiten met ten minste 500 studenten en een nettovermogen van $ 500.000 per student.
Schenkingen en hoger onderwijs
Oudere onderwijsinstellingen, zoals de Ivy League-scholen in de Verenigde Staten, zijn erin geslaagd extreem robuuste schenkingsfondsen op te bouwen, gedeeltelijk dankzij de voortdurende donaties van rijke afgestudeerden en goed beheerde fondsen.
Schenkingen zijn zo’n integraal onderdeel van westerse academische instellingen dat de omvang van de schenking van een school een redelijke maatstaf kan zijn voor haar welzijn. Ze bieden hogescholen en universiteiten de mogelijkheid om hun bedrijfskosten te financieren met andere bronnen dan collegegeld en zorgen voor een niveau van stabiliteit door ze te gebruiken als een potentieel regenachtige dagfonds.
Schenkingen die door deze instellingen zijn opgezet of als schenking door donateurs worden geschonken, kunnen voor meerdere doeleinden worden gebruikt. Ze kunnen de financiële gezondheid van specifieke afdelingen waarborgen, lectoraten instellen;z worden toegekend aan studenten in de vorm van beurzen of beurzen die worden verstrekt voor verdienste, of worden gebruikt als hulp aan studenten met een achtergrond van economische tegenspoed.
Leerstoelposities of bijzondere hoogleraren worden betaald met de inkomsten van een schenking en maken kapitaal vrij dat instellingen kunnen gebruiken om meer docenten aan te nemen, waardoor de verhouding tussen hoogleraar en student toeneemt. Deze leerstoelposities worden als prestigieus beschouwd en zijn voorbehouden aan de hogere faculteit. Ook kunnen er schenkingen worden ingesteld voor specifieke disciplines, afdelingen of programma’s binnen universiteiten. Smith College heeft bijvoorbeeld een schenking specifiek voor zijn botanische tuinen, en Harvard University heeft 13.000 afzonderlijke schenkingsfondsen.2
Marcus Aurelius vestigde de eerste geregistreerde schenking voor de grote filosofische scholen in Athene rond 176 na Christus.
Kritiek op schenkingen
Harvard en andere elite-instellingen voor hoger onderwijs zijn bekritiseerd vanwege de omvang van hun schenkingen. Critici hebben het nut van grote schenkingen van meerdere miljarden dollars in twijfel getrokken en vergeleken met hamsteren, vooral omdat de collegegeld aan het einde van de 20e eeuw begon te stijgen. Grote schenkingen werden beschouwd als fondsen voor regenachtige dagen voor onderwijsinstellingen, maar tijdens destudie van de American Economic Review werd nauwkeurig gekeken naar de drijfveren achter dit gedrag en werd een trend gevonden in de richting van een te grote nadruk op de gezondheid van een schenking in plaats van op de instelling als geheel.
Het is niet ongebruikelijk dat studentenactivisten kritisch kijken naar waar hun hogescholen en universiteiten hun schenkingen investeren. In 1977 deed Hampshire College afstand van Zuid-Afrikaanse investeringen uit protest tegen apartheid, een stap die een groot aantal onderwijsinstellingen in de Verenigde Staten volgde. Pleiten voor afstoting van industrieën en landen die studenten moreel gecompromitteerd vinden, komt nog steeds veel voor onder studentenactivisten, hoewelde praktijk evolueert om de doeltreffendheid te verbeteren.
Meer recentelijk weigerden verschillende Ivy League-universiteiten in de VS met schenkingen van meerdere miljarden dollars miljoenen te accepteren die ze zouden ontvangen als onderdeel van een federaal hulppakket van $ 14 miljard voor hoger onderwijs dat is opgenomen in deCARES (Coronavirus Aid, Relief, and Economic Beveiliging) Act.
Na terugslag te hebben ontvangen, kondigde Harvard University in april 2020 aan dat het geen $ 8,6 miljoen zou accepteren dat het was aangewezen. Princeton University en Stanford University zeiden ook dat ze geen miljoenen zouden accepteren aan fondsen die ze waren toegewezen via de CARES Act.
Voorbeelden van schenkingen uit de echte wereld
De oudste nog actieve schenkingen werden opgericht door koning Hendrik VIII en zijn familieleden. Zijn grootmoeder, gravin van Richmond, vestigde zowel in Oxford als Cambridge bijzondere leerstoelen in goddelijkheid, terwijl Henry VIII in Oxford en Cambridge hoogleraarschappen instelde in verschillende disciplines.
Harvard heeft de grootste universitaire schenking ter wereld. Het bedroeg in juni 2019, het einde van het fiscale jaar, $ 40,9 miljard. De Universiteit van Texas heeft de op een na grootste schenking in de VS met $ 31 miljard aan activa.
Ambtenaren van Harvard hebben gezegd dat, net als andere universiteiten, vanwege de impact die de coronaviruscrisis heeft gehadop de economie en de financiële markten, haar schenking in 2020 grote investeringsverliezen heeft geleden.
Volgens US News & World Report waren de top vijf universiteiten op basis van schenkingsgrootte aan het einde van het fiscale jaar 2018:
- Harvard University $ 39.233.736.000
- Yale University $ 29.444.936.000
- Stanford University $ 26.464.912.000
- Princeton University $ 25.438.300.000
- Massachusetts Institute of Technology (MIT) $ 16.400.027.000