Uitstapkosten
Wat is een uitstapvergoeding?
Een uitstapvergoeding is een vergoeding die aan beleggers in rekening wordt gebracht wanneer ze aandelen uit een fonds terugkopen. Uitstapvergoedingen komen het meest voor bij open-end beleggingsfondsen. Bij het verlaten van een fonds moet een belegger mogelijk een inkoopvergoeding betalen, samen met eventuele back-endverkopen in verband met zijn aandelenklasse.
Belangrijkste leerpunten
- Een belegger betaalt een uitstapvergoeding wanneer hij de aandelen van een beleggingsfonds dat hij bezit, verkoopt.
- Beleggers moeten mogelijk zowel een inkoopvergoeding betalen als back-endverkopen die verband houden met hun aandelenklasse.
- Het beleggingsfonds beslist over de uitstapvergoeding en structureert aandelenklassen om een inkoopvergoeding te verplichten – een vergoeding die wordt gecrediteerd voor de kosten van die aandelenklassen.
Inzicht in uitstapkosten
Uitstapkosten kunnen in verband worden gebracht met transactionele verkoopkosten of inkoopkosten. Uitstapvergoedingen voor onderlinge fondsen worden bepaald door de fondsmaatschappij. Sommige fondsen zullen worden gestructureerd met back-end-verkoopladingen die provisies voor de tussenhandelaar opleveren. Fondsmaatschappijen structureren aandelenklassen ook om een inkoopvergoeding te vragen, een vergoeding die wordt bijgeschreven op de kosten van de aandelenklassen.
Back-end verkoopbelastingen
Back-endverkopen worden betaald aan tussenpersonen en gestructureerd als onderdeel van het verkoopprovisieschema van een aandelenklasse. Deze kosten kunnen een statische procentuele vergoeding zijn of ze kunnen voorwaardelijk worden uitgesteld. Statische back-end-verkoopbelastingen zijn van kracht voor de duur van een deelneming en worden in rekening gebracht als een percentage van de verhandelde activa. Statische back-end-verkopen zijn doorgaans lager dan front-end-vergoedingen, gemiddeld ongeveer 1%. Voorwaardelijk uitgestelde back-endvergoedingen nemen af gedurende de looptijd van de investering. Ze kunnen zelfs vervallen na een bepaalde periode, in welk geval een aandelenklasse in aanmerking zou kunnen komen voor herclassificatie.
Aflossingskosten
Aflossingsvergoedingen verschillen van back-endverkopen omdat ze verband houden met de jaarlijkse bedrijfskosten van het fonds. Ondernemingen in beleggingsfondsen integreren aflossingsvergoedingen in hun vergoedingsschema’s om de kortetermijnhandel in aandelen in beleggingsfondsen te beperken. Aflossingsvergoedingen zijn doorgaans alleen van kracht voor een bepaalde periode, die kan variëren van drie maanden tot ongeveer een jaar. Als een belegger ervoor kiest om aandelen in te kopen gedurende de gespecificeerde periode, helpt de vergoeding om de transactiekosten in verband met de terugkoop te compenseren en helpt het ook om andere beleggers te beschermen tegen hogere kosten per aandeel in het algemeen.
Openbaarmaking
Back-endverkopen en aflossingskosten worden doorgaans uitgedrukt en in rekening gebracht als een percentage van de activa. Een open-end beleggingsfonds moet zijn verkooplaadschema, zijn schema voor bedrijfsvergoedingen en eventuele terugkoopvergoedingen in zijn prospectus bekendmaken.
Uitstapvergoedingen kunnen ook in rekening worden gebracht door andere soorten fondsen, waaronder hedgefondsen, lijfrentes en commanditaire vennootschappen. Deze fondsen zullen vergoedingen in verschillende vormen bekendmaken. Daarom is het belangrijk dat beleggers de kosten begrijpen die gemoeid zijn met het beleggen in en het terugkopen van hun beleggingen.